Νικόλαος Μουτσόπουλος
Βιογραφικό σημείωμα

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Δεκεμβρίου 1927.

Παρακολούθησε αρχιτεκτονικές σπουδές στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο την περίοδο 1947 - 1953.

Εν συνεχεία εφοίτησε και στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έλαβε το πτυχίο του το 1963.

Τίς σπουδές του στον τομέα αναστηλώσεως καί οργανώσεως Μουσείων συνέχισε στη Γαλλία με υποτροφία της Cooperation Technique (1964 - 1965). Σέ δυο ακαδημαϊκά έτη παρακολούθησε τα ειδικά σεμινάρια Βυζαντινής Ιστορίας του Καθηγητή Paul Lemerle στην Ecole des Hautes Etudes της Σορβόννης καί τα ειδικά Σεμινάρια Βυζαντινής Τέχνης του Καθηγητή Andre Grabar, στην ίδια σχολή καί στο College de France (1953 - 1954, 1964 - 1965). Το Φεβρουάριο του 1955 διορίζεται έκτακτος άμισθος επιμελητής στην έδρα Αρχιτεκτονικής Μορφολογίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, όπου υπηρέτησε μέχρι 18 Φεβρουαρίου 1957.

Στίς 18.12.1956 έλαβε το τίτλο του Διδάκτορας - μηχανικού έλαβε με την διατριβή που υπέβαλε «Η αρχιτεκτονική, των Εκκλησιών και των Μοναστηριών της Γορτυνίας» και η οποία έλαβε τον βαθμό «Άριστα».

Εξελέγη Τακτικός Καθηγητής στην έδρα Αρχιτεκτονικής Μορφολογίας καί Ρυθμολογίας της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (30.4.1958).

Διετέλεσε Διευθυντής του Εργαστηρίου Αρχιτεκτονικής Μορφολογίας καί Ρυθμολογίας καί του Μουσείου Αρχιτεκτονικής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ, Συγκλητικός του Α.Π.Θ. : 1961 - 1962, 1971 - 1972 καί 1977 - 1978, Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. το 1963 - 1964, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., από την ίδρυση του μέχρι το έτος 1981 και Πρόεδρος του κατά τα Πανεπιστημιακά έτη 1975 -1976, 1979 - 1980 καί 1989.

Εκλήθη από διάφορα Πανεπιστήμια και Ινστιτούτα να δώσει διαλέξεις σε θέματα σχετικά με τα αντικείμενα των επιστημονικών του ερευνών (Πολυτεχνείο Σκοπίων : 20.4.1964, στο ινστιτούτο Παραδοσιακής Αρχιτεκτονικής I.CO.MO.S - C.I.A.V. της Φιλιππουπόλεως, της Σχολής Πολεοδομίας του Τσάντιγκαρ των Ινδιών, στο Πα-ρίσι, στο Λουξεμβούργο, στη Σόφια, στην Κωνσταντινούπολη, στην Άγκυρα στο Πανεπιστήμιο της Μέσης Ανατολής). Δίδαξε σε μεταπτυχιακό Σεμινάριο αναστηλώσεως του Πολυτεχνείου της Νεαπόλεως υστέρα από πρόσκληση του γνωστού Διευθυντή Καθηγητή Roberto di Stefano (9.4.1986).

Εργάστηκε ως εμπειρογνώμων του Παναγίου Τάφου και είχε έτσι την ευκαιρία να επισκεφθεί στην Ιορδανία την Πέτρα και να μελετήσει τα μνημεία με συνοδεία του Γενικού Διευθυντή Αρχαιοτήτων Dr Fawzi Zayadin.

Ασχολήθηκε συστηματικά με ανασκαφές καί έρευνες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας (στα Στύρα και την Όχη της Ευβοίας, στο Παγγαίο (μελέτη ακιδογραφημάτων), στο Δισπηλιό της Καστοριάς, στην Κάρπαθο, στη Λήμνο, στην Μάνη, στην Αρκαδία, στην Αιγιαλεία, στην Πρέσπα, στη Θράκη καί άλλου.

Υπήρξε από τους ιδρυτές του Διεθνούς καί του Ελληνικού Τμήματος του I.CO.MO.S στα πλαίσια του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος. Υπήρξε μάλιστα Πρόεδρος του ελληνικού τμήματος μέχρι το 1981 καί μέλος του Comité Executive του Διεθνούς.

Υπήρξε από τους Ιδρυτές του Ελληνικού Τμήματος του Διεθνούς Ινστιτούτου Φρουρίων καί Πύργων I.B.I, καί για μία περίοδο Πρόεδρος, όπως Πρόεδρος εξελέγη, μετά το θάνατο του ιδρυτού του αειμνήστου P. Gazzola και του Διεθνούς Ινστιτούτου (Ι.Β.Ι.)

Με την Ιδιότητα του Προέδρου του ελληνικού I.CO.MO.S και του ελλη-νικού Ινστιτούτου Φρουρίων καί Πύργων είχε την ευκαιρία να δι-οργανώσει πολλά διεθνή Συνέδρια, όπου έλαβαν μέρος ειδικοί ε-μπειρογνώμονες, οι όποιοι είχαν την ευκαιρία να μελετήσουν την Αρχιτεκτονική των βυζαντινών μνημείων της Μακεδονίας καί τα Μοναστήρια του Αγίου Όρους.

Βοήθησε στην ίδρυση του Λαογραφικού καί Εθνολογικού Μουσείου της Μακεδονίας. Ο ίδιος προσωπικά μερίμνησε για την αναστήλωση του παλαιού αρχοντικού Αδοσίδη, που παραχωρήθηκε για την στέγαση των Συλλόγων της μακεδόνικης Φιλεκπαιδευτι-κής Αδελφότητας καί για αρκετά χρόνια ήταν μέλος του Διοικητι-κού Συμβουλίου (μέχρι το 1981). Έκτος από την αναστήλωση του κτιρίου, διαμόρφωσε τον εσωτερικό χώρο του Μουσείου καί μελέτησε την μορφή των προθηκών με την συνεργασία του αρχιτέκτονα κ. Κ. Οικονόμου. Διοργάνωσε μάλιστα ειδικό παράρτημα του Μου-σείου με προπλάσματα κτισμάτων παραδοσιακής Αρχιτεκτονικής που πρόσφερε στο ΛΕ.Μ.Μ.

Είναι Διδάκτωρ τιμής ένεκεν του Πανεπιστημίου της Σόφιας Kliment Ochridski (3.10.1990).

Είναι μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών, συμβουλίων καί Ακαδημιών καί ειδικότερα :

Διετέλεσε για πολλά χρόνια Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Διεθνούς Ινστιτούτου Φρουρίων και Πύργων.

Εξελέγη ως Αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην Τάξη Γραμμάτων καί Καλών Τεχνών, στην Έδρα Καλών Τεχνών κατά την Συνεδρίαση της 6ης Μαρτίου 1980.

Διετέλεσε Πρόεδρος του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών (Κ.Β.Ε.) της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. (1979 - 1981, 1989 -1991).

Είναι Αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Pontaniana της Νεαπόλεως στην Τάξη Καλών Τεχνών (8.2.1981).

Διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Λαογραφικού και Εθνολογικού Μαουσείου Μακεδονίας μέχρι το 1981.

Εξελέγη ομόφωνα Πρόεδρος του C.I.A.V. κατά τη Γενική Συνέλευση (29.10.1989) στη Φιλιππούπολη (1989 - 1994).

Είναι ξένος εταίρος της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών (10.4.1985).

Του απενεμήθη το αργυρό μετάλλιο της Association Espanola de Amigos de los Castillos (8.5.1985) το όποιο απονέμεται ετήσια σε πρόσωπα που συνέβαλαν Ιδιαίτερα με το έργο τους στην προώθηση της Επιστήμης της Καστρολογίας.

Του απενεμήθη το χρυσό μετάλλιο του ιδρυτή της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών Marin Drinov (1985). Ανακηρύχθηκε Μέγας Άρχων Δεπουτατος «της καθ’ ημάς Αγίας τον Χριστού μεγάλης Εκκλησίας» του Οικουμενικού Πατριαρχείου (19.3.1967).