ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΝΗΣ (1905-1990)

Διευθυντὴς τῆς «Εκκλησίας» 1968-1982

Ὁ Κωνσταντῖνος Μπόνης γεννήθηκε στὸν Ἀστακὸ τῆς Ἀκαρνανίας. Τὸ 1922 γράφτηκε ἀρχικὰ στὴ Νομικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ μετὰ ἀπὸ διετία μετεγράφη στὴ Θεολογικὴ Σχολή, λαμβάνοντας τὸ πτυχίο του τὸ 1927. Συνέχισε τὶς σπουδές του στοὺς τομεῖς τῆς Βυζαντινολογίας καὶ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Φιλολογίας ἀρχικὰ στὶς Βρυξέλλες καὶ κατόπιν στὸ Μόναχο καὶ στὸ Βερολίνο. Τὸ 1938 ἐξελέγη Ὑφηγητὴς στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν, ἀκολούθως δίδαξε ὡς Ἐπίκουρος Καθηγητὴς καὶ τὸ 1942 ἐξελέγη τακτικὸς Καθηγητὴς τῆς Γενικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Γραμματολογίας στὴ νεοσύστατη Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τὸ 1951 μετακλήθηκε ὡς τακτικός Καθηγητής τῆς ἕδρας τῆς Πατρολογίας καὶ τῆς Ἑρμηνείας τῶν Πατέρων στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν. Ἀπὸ τὸ 1968 ὼς τὸ 1982 ὑπῆρξε διευθυντὴς τοῦ περιοδικοῦ «Θεολογία». Τὸ 1978 ἐξελέγη τακτικὸ μέλος τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν καὶ τὸ 1987 χρημάτισε πρόεδρός της.