Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι ἀδελφοί,
Μέ τή χάρη τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ συνερχόμεθα σήμερα εἰς Τακτικήν Σύνοδον τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱεραρχίας, κατά τήν διάρκειαν τῆς ὁποίας καλούμεθα νά ἀκούσομε
τάς εἰσηγήσεις τῶν Σεβασμιωτάτων ἀδελφῶν μας, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Φιλοθέου, μέ θέμα «Ἡ στήριξη στόν θεσμό τῆς
οἰκογένειας (πρακτική διάσταση)» καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δράμας κ. Δωροθέου, μέ θέμα «Βία καί Παραβατικότητα (ἐνδοοικογενειακή,
ἐνδοσχολική) καί Ἐκκλησία». Ἐξάλλου θά ἀσχοληθοῦμε μέ τήν συμπλήρωσιν τοῦ Καταλόγου τῶν πρός Ἀρχιερατίαν Ἐκλογίμων καί τήν συζήτησιν καί ψήφισιν
Κανονισμῶν. Κατά τήν τελευταῖαν ἡμέραν τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου μας θά κληθούμε νά ἐκλέξομε διάδοχον τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας
κυροῦ Ἀλεξάνδρου, ὡς καί τέσσαρες βοηθούς Ἐπισκόπους διά ἰσαρίθμους Ἱεράς Μητροπόλεις, ἤτοι διά τάς Ἱεράς Μητροπόλεις Ξάνθης, Καισαριανῆς,
Πειραιῶς καί Ἐδέσσης.
Μέ ἀφορμή, ἀκριβῶς, αὐτό τό γεγονός διά τό ὁποῖο συναχθήκαμε σήμερα ἐδῶ, ἐπιτρέψτε μου, χωρίς νά μακρηγορήσω, νά εκφράσω μερικές σκέψεις, ὄχι φυσικά γιά νά «κομίσω γλαῦκας εἰς Ἀθήνας», ἀλλά διά νά ὑπομνήσω σέ ὅλους μας ὄχι ὅλα, ἀλλά μερικά μόνον ἀπό τά ὅσα συμβαίνουν σήμερα γύρω μας, εἴτε στήν Πατρίδα μας εἴτε εὐρύτερα στόν κόσμον.
Βιώνουμε σήμερα καί μέ τρόπο μάλιστα, ἐπιτρέψατέ μου να πῶ, βίαιο τήν εἰσαγωγή ἤ μᾶλλον τήν εἰσβολή στήν Πατρίδα καί τήν κοινωνία μας ἰδεῶν καί προτύπων ζωῆς ξένων καί διάφορων τοῦ τρόπου καί τοῦ ἤθους τοῦ ἑλληνισμοῦ τοῦ εὑρισκομένου σέ σύζευξη μετά τοῦ χριστιανισμοῦ. Ἀξίες, ἰδέες καί ἰδανικά τά ὁποῖα χαρακτήριζαν καί προσδιόριζαν τήν ἰδιοπροσωπία μας, πλέον δέχονται ἐπίθεση ἀπό μία μετανεωτερική κουλτούρα ἀποδόμησης καί τείνουν νά ἀφανισθοῦν ἀπό τήν δημόσια σφαῖρα καί νά ἀπαλειφθοῦν ἀπό τίς
ἀνθρώπινες συνειδήσεις. Πρόκειται γιά ἕνα «κίνημα» πού οὐσιαστικά στόχο ἔχει νά κλονίσει τά θεμέλια καί νά γκρεμίσει ὅ,τι ὅμορφο, ὅ,τι καλό οἰκοδομήθηκε σέ τοῦτο τόν τόπο ἐδῶ καί χιλιετίες.
Παράλληλα ὅλοι μας γινόμαστε μάρτυρες τῆς δραματικῆς αὐξήσεως τῶν περιστατικῶν βίας, εἴτε στό σχολικό περιβάλλον, εἴτε εὐρύτερα στό κοινωνικό καί δυστυχῶς ἀκόμη καί ἐντός τῆς οἰκογενειακῆς ἑστίας. Ἀκόμη προέβαλε καί στήν χώρα μας δειλά δειλά ὁ ἐφιάλτης τῆς ἔλλειψης στέγης καί τῶν ἰδιαιτέρως ἀκριβῶν ἐνοικίων. Ἕνας παράγοντας βίας καί τοῦτος πού ἀπειλεῖ περισσότερο ἀπό ὅλους τούς νέους μας καί τούς ἀποτρέπει μεταξύ ἄλλων παραγόντων ἀπό τήν δημιουργία οἰκογένειας καί τήν τεκνογονία μέ ἀποτέλεσμα τήν ἔτι μεγαλύτερη μεγέθυνση τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος. Καί ἄς μήν ξεχνοῦμε ἐδῶ καί τήν ραγδαία γήρανση τοῦ πληθυσμοῦ, μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται γιά τόν τομέα τῶν δομῶν ὑγείας καί πρόνοιας, τό ἀσφαλιστικό σύστημα, ἀλλά κυρίως γιά τούς ἴδιους τούς ἡλικιωμένους ἀνθρώπους σέ συνδυασμό μέ τήν ἀποσάθρωση τῶν οἰκογενειακῶν ἀξιῶν.
Ἐκτός ὅλων αὐτῶν ἀκοῦμε ὅλο καί συχνότερα τόν ἦχο τῶν τυμπάνων τοῦ πολέμου, βλέπουμε ἀνθρώπινες ζωές νά χάνονται ἤ νά τραυματίζονται ψυχικά καί σωματικά.
Παιδικές ψυχές νά ἐξαναγκάζονται νά βιώνουν τήν φρίκη τοῦ πολέμου μέ συνέπειες καταστροφικές. Τά γεγονότα αὐτά μᾶς κάνουν νά ἀνησυχοῦμε καί γιά τά παλαίφατα Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα τῆς Ἀντιοχείας καί τῶν Ἱεροσολύμων. Ἐκφράζουμε στόν Μακαριώτατο Πατριάρχη Ἀντιοχείας κ. Ἰωάννη καί στόν Μακαριώτατο Πατριάρχη Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλο καί τούς περί αὐτούς Κληρικούς καί λαϊκούς τήν συμπαράστασή μας καί μάλιστα ἐμπράκτως, ἐφόσον χρειασθεῖ, ὅπως καί στό παρελθόν. Εἴθε ὁ Θεός τῆς εἰρήνης νά φωτίσει τούς
ἰσχυρούς τῆς γῆς, ὥστε νά παύσουν νά ἐργάζονται τά ἔργα τοῦ σκότους καί νά στραφοῦν πρός τό Φῶς τό Ἀληθινόν.
Μέσα σέ αὐτό τό κλίμα καί τήν πραγματικότητα συνερχόμαστε σήμερα ἐδῶ, ἀδελφοί μου καί γιά κάποια ἀπό αὐτά πού ἀκροθιγῶς προσεγγίστηκαν παραπάνω θά ἀκούσουμε τίς εἰσηγήσεις τῶν ἐκλεκτῶν ὁμιλητῶν, θά ἀνταλλάξουμε ἀπόψεις, θά καταλήξουμε σέ συμπεράσματα καί φυσικά θά ἐνισχυθοῦμε ὅλοι μας στήν προσπάθεια πού κάνουμε μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ νά ἀνταποκριθοῦμε ποιμαντικά σέ ὅλες αὐτές τίς προκλήσεις, χωρίς νά παραθεωροῦμε καί τήν πρακτική διάσταση τῶν πραγμάτων ὡς πρός τήν ἀντιμετώπιση αὐτῶν τῶν προκλήσεων. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ Πίστη μας ὀφείλει νά συνοδεύεται ἀπό καλά ἔργα, ἔργα γιά τόν κάθε ἐλάχιστο ἀναγκεμένο ἀδελφό μας. Εἰδάλλως ἡ πίστη μας εἶναι κενή καί τά λόγια μας ἀκούγονται κούφια καί ἄνευ περιεχομένου.
Περαίνοντας μέ αὐτή τήν διαπίστωση τήν προσφώνησή μου πρός τό Σεπτό σῶμα τῆς ἱεραρχίας καί σέ συνέχεια τῶν ὅσων ἐλέχθησαν παραπάνω ἐπιθυμῶ νά σᾶς ἐνημερώσω καί διά ἄλλη μία θετική ἐξέλιξη στόν τομέα τῆς ἀξιοποιήσεως τῆς Ἐκκλησιαστικῆς μας περιουσίας στήν περιοχή τῆς Βουλιαγμένης. Ὅπως γνωρίζετε στήν ἐν λόγῳ περιοχή ἡ ἰδιοκτησία μας βρίσκεται ὑπό καθεστώς μιᾶς ἰδιότυπης ὁμηρείας ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες. Παρά ταῦτα ὅμως τούς τελευταίους μῆνες γίναμε ἀποδέκτες ἀπό πλευρᾶς τῆς
τοπικῆς Δημοτικῆς Ἀρχῆς κάποιων θετικῶν ἐνδείξεων διά τήν ἐξεύρεση μίας κοινά ἀποδεκτῆς λύσης, ἡ ὁποία θά ὁδηγοῦσε στήν ἀπελευθέρωση τῆς περιουσίας μας
ἀπό τήν ὁμηρεία. Κατόπιν τούτων ἀκολούθησαν κάποιες διερευνητικές μή δεσμευτικές ἐπαφές οἱ ὁποῖες ἔχουν φέρει ἕνα κατ’ ἀρχάς ἀποτέλεσμα καί ἔχουν παρουσιασθεί κατά τόν μῆνα Αὔγουστο στήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο ἡ ὁποία καί ἀπεδέχθη ὁμοφώνως τά πορίσματα αὐτῶν. Ἡ περαιτέρω πορεία ὅμως τοῦ σημαντικότατου αὐτοῦ θέματος, πιστεύω ἀκράδαντα, πρέπει νά καθορισθῇ ἀπό τήν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας. Λόγῳ τῆς σπουδαιότητός του σᾶς ζητώ να ἐγκρίνητε τήν εἰσαγωγή τοῦ θέματος αὐτοῦ πρός συζήτησιν, μέ εἰσηγητή τήν ταπεινότητά μου, προκειμένου νά σᾶς ἀναγνώσω τήν εἰσήγηση πού ἔκαμα στήν Διαρκή Ἱερά Σύνοδο τήν Τρίτη 27 Αὐγούστου ἐνεστῶτος ἔτους καί ἔπειτα νά ἀκολουθήσει συζήτηση ἐπί τῶν πιθανῶν ἐρωτημάτων καί παροχή διευκρινίσεων ὅπου κριθεῖ ἀπαραίτητο ἀπό τό Σεπτό σῶμα τῆς Ἱεραρχίας, τό ὁποῖο ἐν τέλει καί θά χαράξει τήν πορεία τοῦ θέματος ἀπό ἐδῶ καί εἰς τό ἑξῆς.
