Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀγαπητέ ἀδελφέ, Μητροπολῖτα Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου κ. Ἱερόθεε,
Σεβασμιώτατοι ἅγιοι συλλειτουργοί Ἀρχιερεῖς,
Σεβαστοί πατέρες καί ἀγαπητοί ἀδελφοί μου,
Μέ συγκίνηση συμμετέχουμε ἀπό κοινοῦ στή σημαντική αὐτή ἡμέρα γιά τήν Ἐκκλησία τῆς Λήμνου καί τόν ἱστορικό Μητροπολιτικό Ναό της. Ἡ λημνιακή γῆ εὐλογήθηκε πλουσίως ἀπό τόν Θεό. Δέχθηκε τόν σπόρο τοῦ Εὐαγγελίου, φιλοξένησε μακρά ἱστορία, ἁγιάσθηκε μέ τό αἷμα μαρτύρων καί τώρα λαμπρύνεται μέ τή χάρη τοῦ τεμαχίου τοῦ Τιμίου Ξύλου, ἐπί τοῦ ὁποίου ἐσταυρώθη ὁ Κύριος, καί τό ὁποῖο μετεφέρθη μέ τήν εὐλογία τῆς περί ἡμᾶς Ἱερᾶς Συνόδου εἰδικά γιά τήν περίσταση αὐτή ἀπό τή Μονή Κουτλουμουσίου.
Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ συμπληρώνονται 150 ἔτη ἀφ’ ὅτου ἀνοικοδομήθηκε ὁ περικαλλής αὐτός ναός στή συγκεκριμένη μορφή του, κόσμημα τῆς Μυρίνης καί ἕδρα τῆς Μητροπόλεως Λήμνου, συγχρόνως νοητό θεμέλιο καί ἁπτό κέντρο αὐτῆς τῆς εὐλογημένης ἐκκλησιαστικῆς κοινότητος. Ἡ ἐπέτειος αὐτή μας πληροῖ μέ ἱερές μνῆμες, μᾶς ἑνώνει καί μᾶς στηρίζει στά βήματά μας. Φέρει μετ’ αὐτῆς χαραγμένη τήν ἱστορική καί μαρτυρική διαδρομή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Λήμνου ἀπό τά παλαιοχριστιανικά χρόνια ὥς τή θυσία του Μητροπολίτου Ἰωακείμ, κλείνοντας μέσα του διαδρομή πού καταλήγει στίς μέρες μας.
Ἀφιερώθηκε στήν τιμή τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ. Καί ὄντως ἐν αὐτῷ ὁ Τριαδικός Θεός παρίσταται καί σύν Αὐτῷ οἱ πιστοί, ἐν πνεύματι ἀδελφικῆς ἀγάπης, εὐσεβείας καί ταπεινώσεως, προσέρχονται νά προσευχηθοῦν καί νά ζητήσουν τήν βοήθειά Του· νά τιμήσουν τούς μάρτυρες τῆς πίστεως καί ὅλους ἐκείνους πού ἐπί γῆς ὑπηρέτησαν τό θέλημά Του καί δημιούργησαν ἔργα ἀγάπης.
Στό ἱερό αὐτό κτίσμα, τό ὁποῖο καί ὀνομαστικά ταυτίζουμε μέ τήν Ἐκκλησία, τελεῖται τό μυστήριο τῆς σωτηρίας. Ἐδῶ χωρεῖται ὁ ἀχώρητος Θεός. Ἐδῶ εἶναι ὁ χῶρος ὅπου ὁ ἄνθρωπος καταλλάσσεται μέ τόν Θεό, μέ τόν ἑαυτό του καί μέ τόν κόσμο, καί βρίσκει πληρότητα καί γαλήνη. Εἶναι ὁ χῶρος πού ἔχει δεθεῖ μέ τή ζωή μας περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλον. Ἐδῶ ὁ ἄνθρωπος βαπτίζεται, κοινωνεῖ, νυμφεύεται, ἱερουργεῖ, κηδεύεται, εὐλογεῖται καί ἁγιάζεται. Ἐδῶ ἀποθέτουμε ὅ,τι μᾶς χάρισε ὁ Θεός στό ἱερό θυσιαστήριο, γιά νά ἐκκλησιοποιηθεῖ, νά προσφερθεῖ σέ ὅλους, νά ἀναπαύσει πνευματικά, νά γίνει ὁδοδείκτης τῆς πορείας σ’ ἕναν κόσμο πού μοιάζει ἀποπροσανατολισμένος. Ἐδῶ προσερχόμαστε γιά ν’ ἀνοίξουμε νέους ὁρίζοντες στήν ψυχή μας, νά δοῦμε μέ νέα μάτια τόν κόσμο, νά ὑπερβοῦμε ὅσα μᾶς διχάζουν, νά θέσουμε ὑπέρ πάντων τήν Ἐκκλησία, διότι πρῶτα εἶναι ἡ Ἐκκλησία ὅλων καί μετά ὁ καθένας ἀπό μᾶς.
Μέ τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ καί τή φροντίδα ὑμῶν, τοῦ ἀγαπητοῦ Ποιμενάρχου τῆς εὐλογημένης αὐτῆς νήσου, χάρη στίς προσωπικές θυσίες, τήν ἀγάπη καί τήν εὐσέβεια τῶν Λημνίων, ὁ ναός αὐτός γεμίζει μέχρι σήμερα μέ ἔξαρση καί κατάνυξη, χαρά καί καημό, προσευχή καί μετάνοια, ἱκεσίες, ἀγάπη, ἀγωνία καί ἐνατένιση «ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καί ἐξ ὅλης τῆς καρδίας καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας».
Ἀναδιφῶντες στήν πλούσια ἱστορία πού βαρύνει τόν ἐπίγειον αὐτόν οἶκο τοῦ Θεοῦ, στρέφουμε τόν νοῦ μας στούς εὐκλεεῖς ἱεράρχες καί ἁπλούς πιστούς τοῦ παρελθόντος, οἱ ὁποῖοι διήνυσαν ἐδῶ τά ἴδια βήματα καί μαρτύρησαν ὑπό βίαιες συνθήκες.
Εὔχομαι, Σεβασμιώτατε καί ἀγαπητοί ἀδελφοί μου, ἐνδυναμούμενοι ἐν Κυρίῳ κατά τό σεπτό πρότυπο τῶν ἁγίων αὐτῶν ἀνδρῶν, νά συνεχίσετε θεοφιλῶς ἐπί μακρόν νά προσφέρετε πολλά ἀκόμη ἀγαθά καί σωτήρια ἔργα πού κοσμοῦν καί πλουτίζουν τό οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας, καί ὁ ναός αὐτός νά διαφυλαχθεῖ ἀσάλευτος, κραταιός καί ἀκλόνητος εἰς δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πρός σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων.
