Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα,
Ἀξιότιμοι κύριοι Καθηγηταὶ καὶ κυρίαι Καθηγήτριαι τῆς Θεολογίας,
Μετ’ ἰδιαιτέρας χαρᾶς ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπευθύνει Ὑμῖν ἐγκαρδίους συγχαρητηρίους εὐχὰς καὶ προσρήσεις ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τῆς ἐφετινῆς, διὰ τοὺς Θεολόγους ἐκπαιδευτικοὺς τῆς Περιφερείας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως, Ἐπιστημονικῆς Ἡμερίδος, ἡ ὁποία λαμβάνει χώραν εἰς τὸ Συνεδριακὸν Κέντρον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος Ἀμπελοκήπων, ἔχουσα ὡς κεντρικὸν θέμα αὐτῆς τὴν παρουσίαν τοῦ Θεολόγου εἰς τὸ σύγχρονον σχολεῖον.
Χαιρόμεθα ὡσαύτως πληροφορούμενοι ὅτι αἱ συντελεσθεῖσαι, κατὰ τὰ παρελθόντα ἔτη, παρόμοιαι Ἡμερίδες ἐστέφθησαν, χάριτι Θεοῦ, ὑπὸ πλήρους ἐπιτυχίας, γεγονὸς τὸ ὁποῖον ὀφείλεται μετὰ Θεόν, ἀφ’ ἑνός, εἰς τὴν ἐνθουσιώδη καὶ καθολικὴν συμμετοχὴν τῶν ἐπὶ τούτῳ κληθέντων συνέδρων ἐκπαιδευτικῶν Θεολόγων καί, ἀφ’ ἑτέρου, εἰς τὴν ὁρισθεῖσαν ὑπὸ τῶν ἰθυνόντων τὰ τῶν Ἡμερίδων ἐνδιαφέρουσαν θεματολογίαν, κατάλληλον πρὸς γόνιμον διάλογον, προβληματισμὸν καὶ ἐξασγωγὴν χρησίμων πορισμάτων.
Προσέτι, οἴκοθεν νοεῖται, ὅτι εἰς τὴν αἰσίαν ἔκβασιν τῶν ἐργασιῶν τῶν ἐν λόγῳ Ἡμερίδων συνέβαλε τὰ μέγιστα ὁ λίαν ἡμῖν ἀγαπητὸς ἀδελφὸς Ἅγιος Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως ὅστις, μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν συνεργατῶν του, θυσιαστικῶς κοπιᾷ μετὰ γνώσεως, διακρίσεως καὶ ζήλου θερμουργοῦ, ἐν πίστει βαθείᾳ, ἐλπίδι βεβαίᾳ καὶ ἀγάπῃ ἀνιδιοτελεῖ, ἵνα κηρύσσῃ «τοῖς μακρὰν καὶ τοῖς ἐγγὺς» (Ἐφεσ. 2, 17) «περὶ τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος» (Α´ Πέτρ. 3, 15) καὶ ἵνα ἐξευρίσκῃ τρόπους ἐκκλησιαστικούς, συνᾴδοντας τῷ εὐαγγελικῷ κηρύγματι, διὰ τὴν ποιμαντικὴν προσέγγισιν, τὴν ἔμπνευσιν καὶ τὸν ἐν Χριστῷ ἐπιστηριγμὸν παντὸς ἀνθρώπου καὶ δὴ τῶν ἐνασχολουμένων περὶ τὴν Θεολογίαν.
Αἱ κατὰ τὸ παρελθὸν διοργανωθεῖσαι ἐνταῦθα Ἡμερίδες δεικνύουσι πόσην σπουδαιότητα καὶ ἀξίαν ἔχει ἡ ἀγαστὴ συνεργασία μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ Θεολόγων ἐκπαιδευτικῶν, ἐκ τῆς ὁποίας μόνον θετικὰ ἀποτελέσματα δύνανται νὰ προκύψωσι τόσον εἰς τὰς σχολικὰς μονάδας, ὅσον καὶ εἰς τὴν τοπικὴν Ἐκκλησίαν καὶ κοινωνίαν.
Διό, λαβόντες ὑπ’ ὄψιν καὶ τὴν εἰδικὴν θεματολογίαν τῆς παρούσης Ἡμερίδος ἔχομε δι’ ἐλπίδος ὅτι καὶ αὕτη, Θεοῦ ἐπινεύσει, θὰ ἀποβῇ καρποφόρος καὶ ἐξαιρέτως ὠφέλιμος καὶ ὅτι θὰ συμβάλῃ εἰς τήν, κατὰ τὸ δυνατόν, ἀπὸ κοινοῦ θεώρησιν τῆς μεγίστης τιμῆς καὶ τῆς ἰδιαιτέρας εὐλογίας διὰ τῶν ὁποίων περιβάλλεται ὁ Θεολόγος Καθηγητής, ὡς διδάσκαλος καὶ φορεὺς μιᾶς ὑπερδισχιλιετοῦς ἐκκλησιαστικῆς Παραδόσεως, ἀλλὰ καὶ τῶν παντὸς ἐπιπέδου δυσχερειῶν καὶ ἀκανθωδῶν ἀντιξοοτήτων εἰς τὸ σύγχρονον πολυπολιτισμικὸν σχολεῖον, τὰς ὁποίας καλεῖται νὰ ἀντιμετωπίσῃ δημιουργικῶς καὶ νὰ ἐπιλύσῃ ἐν συνέσει καὶ φρονήσει πολλῇ.
Οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων, ὑμεῖς γνωρίζετε καλῶς ὅτι ἡ παρουσία τοῦ Θεολόγου εἰς τὸ σχολεῖον πρέπει νὰ εἶναι πάντοτε διακριτική, διδακτική, εἰρηνοποιός, λειτουργοῦσα ὡς σημεῖον καταλλαγῆς καὶ ὡς σιωπῶσα πρὸς εὐσέβειαν παραίνεσις, δεδομένου ὅτι τὸ ἦθος, ἡ πίστις, ἡ ἀγάπη καὶ ἡ πνευματικὴ καλλιέργεια ἑνὸς ἑκάστου ἀκτινοβολεῖται καὶ εἰς τὸ ἄμεσον περιβάλλον του, ἰδιαιτέρως εἰς τὸ σχολικόν, μὲ θαυμαστὰ συχνάκις ἀποτελέσματα.
Κατακλείοντες τὸν χαιρετισμὸν ἡμῶν ἐνθυμούμεθα τὴν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου θεσπεσίαν περὶ τὴν διδασκαλίαν ρῆσιν ἔχουσαν οὕτως: «Οὐδὲν γὰρ οὕτω τὸν μαθητὴν ἐπαγαγέσθαι δυνήσεται, ὡς τὸ πεπεῖσθαι καὶ ὅτι φροντίζει αὐτοῦ ὁ προεστὼς καὶ ὅτι ἀδημονεῖ ὑπὲρ αὐτοῦ, ὅπερ ὑπερβαλλούσης ἀγάπης ἐστίν». Τίποτε δὲν δύναται, λέγει ὁ Χρυσορρήμων Πατήρ, νὰ προσελκύσῃ τόσον τὸν μαθητήν, ὅσον τὸ νὰ εἶναι πεπεισμένος ὅτι ὁ διδάσκαλός του φροντίζει δι’ αὐτὸν καὶ ἀνησυχεῖ διὰ τὴν πρόοδόν του, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον ἐκφράζει ὑπερβολικὴν ἀγάπην καὶ στοργήν.
Ἐπὶ τούτοις εὐχόμενοι ὑμῖν ὑγιείαν καὶ πᾶσαν ἄλλην παρὰ τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων δόσιν ἀγαθήν, συγχαίρομεν καὶ αὖθις τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβαν καὶ ἐπευλογοῦμεν ὑμᾶς πατρικῶς μετὰ πολλῆς τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης καὶ χρηστῶν προσδοκιῶν.
