Ἀγαπητά μας παιδιά,
Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑβδομάδας τῶν Ἱερατικῶν Κλήσεων, ἡ ὁποία εἶναι οὐσιαστικά ἀφιερωμένη σέ σᾶς, ἐπικοινωνοῦμε μαζί σας γιά νά ἐκφράσουμε τήν ἀγάπη καί τό ἐνδιαφέρον τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν πνευματικῶν σας Πατέρων, πρός σᾶς, τούς Ἱεροσπουδαστές, στούς ὁποίους προσβλέπει μέ προσδοκίες τό σύνολο τῆς Ἐκκλησίας, ὁ κλῆρος καί ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ.
Σ’ αὐτόν τόν εὐλογημένο χρόνο τῶν σπουδῶν σας θέλουμε νά σταθοῦμε κοντά σας καί νά σᾶς συντροφεύσουμε ὡς ποιμαίνουσα Ἐκκλησία μέ τήν δική μας προσευχή καί ἀγάπη καί νά σᾶς μεταγγίσουμε τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.
Ἀρχικά, ὁ Χριστός, ἀγαπητά μας παιδιά, ἐπέλεξε τούς Ἀποστόλους, δίδοντάς τους τήν Ἐντολή νά διδάσκουν τό Eὐαγγέλιο Του, νά βαπτίζουν καί νά θεραπεύουν τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν ἁμαρτία. Μέ τήν πάροδο τῶν αἰώνων ἀναδείχθηκαν μεγάλοι ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες, πού ἀνταποκρίθηκαν στήν κλήση τοῦ Κυρίου μας: «Δεῦτε ὀπίσω μου καί ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων» (Ματθ. δ’, 19). Μεταξύ αὐτῶν περιλαμβάνονται οἱ μεγάλες μορφές τῶν οἰκουμενικῶν διδασκάλων, τῶν διδασκάλων τοῦ Γένους, τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως ὅλως ἰδιαιτέρως ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, ὁ ὁποῖος τόσο μόχθησε γιά τήν ἱερατική ἐκπαίδευση ὡς διδάσκαλος καί διευθυντής τῆς Ριζαρείου Ἱερατικῆς Σχολῆς.
Ἡ Ἐκκλησία μας, συνεχίζοντας αὐτή τήν παράδοση, καλεῖ τά τέκνα Της «ἐκ τοῦ κόσμου» γιά νά διακονήσουν τό ἱερό θυσιαστήριο. Τό κάλεσμα τοῦ Θεοῦ, δηλαδή ἡ «Κλήση», τιμᾶ ἰδιαίτερα τούς προσερχομένους στήν Ἱερωσύνη, ἐπειδή ὁ Θεός Πατέρας ἐπιλέγει, «καλεῖ» ἀνάμεσα σέ χιλιάδες νέους, τούς ὑποψηφίους Διακόνους καί οἰκονόμους τῶν μυστηρίων του.
Σήμερα, στήν ἐποχή τῆς οἰκονομικῆς, κοινωνικῆς καί προσωπικῆς τοῦ καθενός κρίσεως, ἀλλά καί τοῦ ἐπαγγελματικοῦ προσανατολισμοῦ, φαίνεται πολύ περισσότερο παράξενο στούς πολλούς, πῶς ἕνας νέος θέτει σκοπό τῆς ζωῆς του νά γίνει Ἱερεύς. Ἄλλωστε, πολλοί ἀπό σᾶς θά ἔχετε ἀκούσει τό ἐρώτημα: «Τί θές σύ, νέος ἄνθρωπος καί μέ τήν οἰκονομική κρίση πού διέπει τήν κοινωνία μας, νά γίνεις παπᾶς;». Ὅπως καταλαβαίνετε, ἡ Ἱερωσύνη ἀμφισβητεῖται καί πολεμεῖται ἀπό ἕνα κόσμο πού ὑπολόγιζε καί ὑπολογίζει ἀκόμα καί σήμερα στίς ὑλικές ἀξίες καί πού δέν θέλει νά ἔχει πνευματικές ἀναζητήσεις καί προοπτικές.
Ἀγαπητά μας παιδιά,
ἐπιθυμοῦμε τό ἱερό θυσιαστήριο νά σᾶς μαγνητίζει, ἕως ὅτου φθάσει ἡ εὐλογημένη ἡμέρα, ὅπου τό χέρι τοῦ Ἐπισκόπου θά σᾶς ὁδηγήσει στό «ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος».
Πατρικά σᾶς παρακαλοῦμε, τόν χρόνο τῶν σπουδῶν σας καί τῆς προετοιμασίας σας νά τόν ἀφιερώνετε στήν προσευχή, στήν οὐσιαστική μελέτη, στή συστηματική καλλιέργεια τῆς ἱερατικῆς σας κλήσεως.
Ἐπιθυμοῦμε ἐπίσης νά συγχαροῦμε καί νά ἐκφράσουμε εὐγνωμοσύνη πρός τούς καθηγητές σας, γιά τήν θετική τους συμβολή στήν κατάρτισή σας καί στήν προετοιμασία σας γιά τήν ἐκπλήρωση τῆς κλήσεως τοῦ Θεοῦ.
Οἱ προσωπικοί τους κόποι, ἡ δική τους πίστη καί διάθεση γιά τήν διακονία τόσο τῆς δικῆς σας ἐπιστημονικῆς κατάρτισης ὅσο καί τῆς καλλιέργειας τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος καί ἤθους, ἀποτελοῦν παράγοντες καθοριστικούς, γιά τούς ὁποίους τούς εὐχαριστοῦμε θερμά.
Εὐχαριστοῦμε βεβαίως πρωτίστως τόν Πανάγαθο Θεό, διότι σεῖς ὅλοι ἀποτελεῖτε γιά τίς παλαιότερες καί νεώτερες γενιές, καί εἰδικότερα γιά τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, τόσο τήν καύχηση ὅτι ὁ Θεός δέν ἐγκατέλειψε τόν κόσμο, ὅσο καί τήν προσδοκία ὅτι θά πραγματοποιήσετε μεγάλα «κατά Θεόν» πνευματικά ἐπιτεύγματα καί θά ἀναδειχθεῖτε σκεύη ἄξια τῆς ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, πρός δόξαν Θεοῦ, μαρτυρία τῆς Ἐκκλησίας καί παρηγορία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν,
