Θέσπιση ἀκατασχέτου τῶν οἰκονομικῶν ἐνισχύσεων ἀπό ἐκκλησιαστικούς φορεῖς σέ πληγέντες περιοχῶν πού ἔχουν κηρυχθεῖ σέ κατάσταση ἔκτακτης ἀνάγκης πολιτικῆς προστασίας

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΔΙ’ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΥ

(Για να διαβάσετε το κείμενο σε μορφή PDF, επιλέξτε εδώ)

          Πρωτ. 3428

Ἀ­ρι­θ.                                                    Ἀθήνησι, τῇ 2ᾳ Αὐγούστου 2024

          Δι­εκ­π. 1641

Ε­ΓΚΥ­ΚΛΙ­ΟΝ ΣΗ­ΜΕΙ­Ω­ΜΑ

Πρός

τήν Ἱ­ε­ρά Ἀρ­χι­ε­πι­σκο­πή Ἀ­θη­νῶν

τίς Ἱ­ε­ρές Μη­τρο­πό­λεις τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος

τήν Ἀ­πο­στο­λι­κή Δι­α­κο­νί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος

τό Δι­ορ­θό­δο­ξο Κέν­τρο τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος

τίς Ἱ­ε­ρές Συ­νο­δι­κές Μο­νές

Θέ­μα: «Θέ­σπι­ση ἀ­κα­τα­σχέ­του τῶν οἰ­κο­νο­μι­κῶν ἐ­νι­σχύ­σε­ων ἀπό ἐκ­κλη­σι­α­στι­κούς φο­ρεῖς σέ πλη­γέν­τες πε­ρι­ο­χῶν πού ἔ­χουν κη­ρυ­χθεῖ σέ κα­τά­στα­ση ἔ­κτα­κτης ἀ­νάγ­κης πο­λι­τι­κῆς προ­στα­σί­ας»

          Μέ τό παρόν σᾶς γνωρίζουμε ὅτι δη­μο­σι­εύ­θη­κε στίς 30.7.2024 ὁ νό­μος 5128/2024 (ΦΕΚ Α΄ 118) τό ἄρ­θρο 56 τοῦ ὁ­ποί­ου προ­βλέ­πει ὅτι:

          «Οι­κο­νο­μι­κές ε­νι­σχύ­σεις που κα­τα­βάλ­λον­ται, ε­φά­παξ ή τμη­μα­τι­κά, στο πλαί­σιο φι­λαν­θρω­πι­κής δρά­σης α­πό νο­μι­κά πρό­σω­πα δη­μο­σί­ου ή ι­δι­ω­τι­κού δι­καί­ου της παρ. 4 του άρ­θρου 1 του ν. 590/1977 (Α΄ 146), του άρ­θρου 17 του ν. 4149/1961 (Α΄ 41), των άρ­θρων 319 και 320 του ν. 4957/2022 (Α΄ 141), του άρ­θρου 1 του ν. 2456/1920 (Α΄ 173), του α­πό 19.3.1949 βα­σι­λι­κού δι­α­τάγ­μα­τος «πε­ρί ι­δρύ­σε­ως Ο­ΠΑΙ­Ε» (Α΄ 79) και του άρ­θρου 1 του ν.δ. 301/1969 (Α΄ 195) σε φυ­σι­κά και νο­μι­κά πρό­σω­πα που έ­χουν πλη­γεί α­πό σει­σμούς, πλημ­μύ­ρες, πυρ­κα­γι­ές και α­νά­λο­γα φυ­σι­κά φαι­νό­με­να σε πε­ρι­ο­χές που έχουν κη­ρυ­χθεί σε κα­τά­στα­ση έ­κτα­κτης α­νάγ­κης πο­λι­τι­κής προ­στα­σί­ας, σύμ­φω­να με το άρ­θρο 25 του ν. 4662/2020 (Α΄ 27) και για το χρο­νι­κό δι­ά­στη­μα που τε­λούν σε κα­θε­στώς έ­κτα­κτης α­νάγ­κης πο­λι­τι­κής προ­στα­σί­ας, δεν κα­τά­σχον­ται και δεν συμ­ψη­φί­ζον­ται με ο­φει­λές των δι­και­ού­χων προς τη φο­ρο­λο­γι­κή δι­οί­κη­ση, τα α­σφα­λι­στι­κά τα­μεί­α, πι­στω­τι­κά ι­δρύ­μα­τα ή άλ­λους φο­ρείς. Οι α­νω­τέ­ρω οι­κο­νο­μι­κές ε­νι­σχύ­σεις κα­τα­βάλ­λον­ται εξ ο­λο­κλή­ρου και δεν υ­πό­κειν­ται σε ο­ποι­ον­δή­πο­τε φό­ρο, τέ­λος, ει­σφο­ρά ή άλ­λη κρά­τη­ση υ­πέρ του Δη­μο­σί­ου. Η δι­α­δι­κα­σί­α χο­ρή­γη­σης, το εί­δος, το ύ­ψος του πο­σού της ε­νί­σχυ­σης και οι δι­και­ού­χοι ρυθ­μί­ζον­ται με α­πο­φά­σεις των ορ­γά­νων δι­οί­κη­σης των νο­μι­κών προ­σώ­πων. Συμ­ψη­φι­σθέν­τα ή κα­τα­σχε­θέν­τα πο­σά α­πο­δί­δον­ται στους δι­και­ού­χους εις βά­ρος των ο­ποί­ων δι­ε­νερ­γή­θη­κε κα­τά­σχε­ση ή συμ­ψη­φι­σμός με­τά α­πό αί­τη­σή τους».

          Τό ἄρ­θρο 56 ὁ­ρί­ζει ὅ­τι εἶ­ναι ἀ­κα­τά­σχε­τες οἱ οἰ­κο­νο­μι­κές ἐ­νι­σχύ­σεις πού καταβάλλονται:

          α) ἔ­ναν­τι τοῦ Δη­μο­σί­ου γιά φο­ρο­λο­γι­κές ὀ­φει­λές, ἔ­ναν­τι τῶν Ἀ­σφα­λι­στι­κῶν Τα­μεί­ων, ἔ­ναν­τι τῶν τρα­πε­ζῶν καί ἄλ­λων φο­ρέ­ων (πού ση­μαί­νει ἔ­ναν­τι νο­μι­κῶν προ­σώ­πων καί ὄ­χι ἰ­δι­ω­τῶν π.χ. πού ἔχουν ἀ­ξί­ω­ση δι­α­τρο­φῆς ἀπό τόν δι­και­οῦ­χο τῆς οἰ­κο­νο­μι­κῆς ἐ­νι­σχύ­σε­ως),

          β) στό πλαί­σιο φι­λαν­θρω­πι­κῆς δρά­σε­ως (ὄ­χι ἀ­πό ἄλ­λη αἰ­τί­α) τά ἐκ­κλη­σι­α­στι­κά νο­μι­κά πρό­σω­πα δη­μο­σί­ου δι­καί­ου ἤ ἰ­δι­ω­τι­κοῦ δι­καί­ου τοῦ ἄρ­θρου 1 παρ. 4 τοῦ ν. 590/1977 (Ἐκ­κλη­σί­α τῆς Ἑλ­λά­δος, Ἱ­ε­ρές Μη­τρο­πό­λεις, Ἐ­νο­ρί­ες, Ἱ­ε­ρές Μο­νές, Ἀ­πο­στο­λι­κή Δι­α­κο­νί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος, Δι­ορ­θό­δο­ξο Κέν­τρο τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος, ἐκ­κλη­σι­α­στι­κά ἱ­δρύ­μα­τα, Ἱ­ε­ρά Προ­σκυ­νή­μα­τα, ἐκ­κλη­σι­α­στι­κά μου­σεῖ­α),

          γ) σέ φυ­σι­κά πρό­σω­πα (ἰ­διῶ­τες) εἴ­τε σέ (κά­θε εἴ­δους) νο­μι­κά πρό­σω­πα (π.χ. σω­μα­τεῖ­α, ἱ­δρύ­μα­τα, ἑ­ται­ρεῖ­ες, ΝΠΔΔ, Ο­ΤΑ κ.λπ.) πού ἔ­χουν πλη­γεῖ ἀ­πό σει­σμούς, πλημ­μύ­ρες, πυρ­κα­γι­ές καί ἀ­νά­λο­γα φυ­σι­κά φαι­νό­με­να σέ πε­ρι­ο­χές πού ἔ­χουν κη­ρυ­χθεῖ σέ κα­τά­στα­ση ἔ­κτα­κτης ἀ­νάγ­κης πο­λι­τι­κῆς προ­στα­σί­ας, σύμ­φω­να μέ τό ἄρ­θρο 25 τοῦ ν. 4662/2020 (Α΄ 27) καί γιά τό χρο­νι­κό δι­ά­στη­μα πού τε­λοῦν σέ κα­θε­στώς ἔ­κτα­κτης ἀ­νάγ­κης πο­λι­τι­κῆς προ­στα­σί­ας (θά πρέ­πει ἑ­πο­μέ­νως νά πρό­κει­ται γιά πε­ρι­ο­χές πού ἔ­χουν κη­ρυ­χθεῖ σέ κα­τά­στα­ση ἔ­κτα­κτης πο­λι­τι­κῆς προ­στα­σί­ας μέ ἀ­πό­φα­ση τοῦ Γε­νι­κοῦ Γραμ­μα­τέ­α Πο­λι­τι­κῆς Προ­στα­σί­ας κα­τά τό ἄρ­θρο 25Α τοῦ ν. 4662/2020 καί οἱ οἰ­κο­νο­μι­κές ἐ­νι­σχύ­σεις νά κα­τα­βάλ­λον­ται ὅ­σο δια­ρκεῖ ἡ κή­ρυ­ξη ὑ­πό κα­θε­στώς πο­λι­τι­κῆς προ­στα­σί­ας).

          Ἐ­πί­σης εἶ­ναι ἀ­ξι­ο­ση­μεί­ω­το ὅ­τι, μέ βά­ση τήν ἀ­νω­τέ­ρω νο­μο­θε­τι­κή δι­ά­τα­ξη, ἐ­ξου­σι­ο­δο­τοῦν­ται τά ὄρ­γα­να δι­οι­κή­σε­ως τῶν ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῶν νο­μι­κῶν προ­σώ­πων (Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος, Μη­τρο­πό­λε­ων, Ἐ­νο­ριῶν, Μο­νῶν κ.λπ.), ὥ­στε μέ ἀ­πό­φα­σή τους νά κα­θο­ρί­ζουν τή δια­δι­κα­σί­α χο­ρη­γή­σε­ως, τό εἶ­δος, τό ὕ­ψος τοῦ πο­σοῦ τῆς ἐ­νι­σχύ­σε­ως καί τίς κα­τη­γο­ρί­ες τῶν δι­και­ού­χων τῶν οἰ­κο­νο­μι­κῶν ἐ­νι­σχύ­σε­ων, μέ σκο­πό νά μήν προ­κύ­πτει ἀμ­φι­βο­λί­α σέ πε­ρί­πτω­ση ὀ­φει­λῶν τῶν δι­και­ού­χων ὅ­τι πρό­κει­ται γιά οἰ­κο­νο­μι­κές ἐ­νι­σχύ­σεις πρός αὐ­τούς γιά τήν πα­ρα­πά­νω νό­μι­μη αἰ­τί­α (ἐ­νι­σχύ­σεις σέ πλη­γέν­τες πε­ρι­ο­χῶν ὑ­πό κα­θε­στώς ἔ­κτα­κτης πο­λι­τι­κῆς προ­στα­σί­ας). Ἡ τή­ρη­ση τοῦ ὅρου αὐ­τοῦ εἶ­ναι ἀ­πα­ραί­τη­τη προ­κει­μέ­νου νά μήν προ­κύ­πτει ἀμ­φι­βο­λί­α ὅ­τι πρό­κει­ται γιά οἰ­κο­νο­μι­κή ἐ­νί­σχυ­ση πού ἐμ­πί­πτει στό ἄρ­θρο 56 τοῦ ν. 5128/2024 καί, κα­τά συ­νέ­πεια, ὅ­τι εἶ­ναι ἀ­κα­τά­σχε­τη ἔ­ναν­τι τῶν ἀ­νω­τέ­ρω φο­ρέ­ων.

          Ἐ­πί­σης οἱ ἀ­νω­τέ­ρω οἰ­κο­νο­μι­κές ἐ­νι­σχύ­σεις δέν ὑ­πό­κειν­ται σέ ὁ­ποι­ον­δή­πο­τε φό­ρο, τέ­λος, εἰ­σφο­ρά ἤ ἄλ­λη κρά­τη­ση ὑ­πέρ τοῦ Δη­μο­σί­ου καί σέ πε­ρί­πτω­ση ἐκ πα­ρα­δρο­μῆς συμ­ψη­φι­σμοῦ ἤ κα­τα­σχέ­σε­ώς τους (π.χ. με­τά τήν πα­ρα­κα­τά­θε­σή τους σέ τρα­πε­ζι­κούς λο­γα­ρια­σμούς δι­και­ού­χων) τά πο­σά αὐ­τά ἀ­πο­δί­δον­ται στούς δι­και­ού­χους εἰς βά­ρος τῶν ὁ­ποί­ων δι­ε­νερ­γή­θη­κε κα­τά­σχε­ση ἤ συμ­ψη­φι­σμός με­τά ἀ­πό αἴ­τη­σή τους.

          Συμψηφισθέντα ἤ κατασχεθέντα ποσά ἀποδίδονται στούς δικαιούχους, εἰς βάρος τῶν ὁποίων διενεργήθηκε κατάσχεση ἤ συμψηφισμός μετά ἀπό αἴτησή τους πρός τό κατασχόν Ἑλληνικό Δημόσιο (ΑΑΔΕ) ἤ ἄλλο νομικό πρόσωπο (π.χ. ΕΦΚΑ ἤ πιστωτικό ἵδρυμα).

Ἐν­το­λῇ καί Ἐξουσιοδοτήσει τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου

Ὁ Ἀρ­χι­γραμ­μα­τε­ύς

Ἀρ­χιμ. Ἰ­ω­άν­νης Καραμούζης