16 Φεβρουαρίου

Παμφίλου μάρτυρος († 307), Φλαβιανού , πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Μαρτύρων Δανιήλ, Ηλία, Ηλία, Ησαίου, Θεοδούλου, Ιερεμίου, Ιουλιανού, Ουάλη, Παύλου, Πορφυρίου, Σαμουήλ, Σελεύκου και πάντων των εν Περσία (Μαρτυρουπόλει) μαρτυρησάντων. Οσίων Μαρουθά του εγείραντος την πόλιν επί τω ονόματι των εν Περσία Μαρτύρων και Φλαβιανού του εν τω Βουνω.


 O άγιος Φλαβιανός, ήταν πρεσβύτερος στην Κωνσταντινούπολη και σκευοφύλακας του ναού της Αγίας Σοφίας. Γνωστός για τις αρετές και τα πνευματικά του χαρίσματα, διαδέχθηκε τον άγιο Πρόκλο στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης το έτος 447. Το επόμενο έτος καταδίκασε με τοπική Σύνοδο, την πλάνη του αρχιμανδρίτου Ευτυχούς, ο οποίος ισχυριζόταν ότι ο Χριστός διέθετε μόνο τη θεία φύση, η οποία απορρόφησε την ανθρώπινη. Τελικά, μετά την εμμονή του Ευτυχούς στην πλάνη, η σύνοδος τον καθαίρεσε και τον αφόρισε. Εκείνος όμως έχοντας πολιτική στήριξη και από τον κακόδοξο Πατριάρχη Αλεξανδρείας Διόσκορο, επέτυχε τη σύγκλιση Συνόδου τον Αύγουστο του 449 στη Έφεσο. Στη Σύνοδο αυτή, την λεγόμενη ληστρική, όλα ήταν προσχεδιασμένα κατά του Φαβιανού, επιστρατεύθηκε μάλιστα και όχλος με επικεφαλείς μοναχούς, και υπό την αρχηγία ενός ρασοφόρου, του αρχιμανδρίτη Βαρτουφά, εισέβαλλαν στη Σύνοδο και κακοποίησαν βάναυσα τον άγιο, ο οποίος τρεις ημέρες αργότερα, υπέκυψε στο τραύματα πού του προκάλεσαν οι φονιάδες του. Όμως δύο έτη αργότερα το 451 στη Δ` Οικουμενική Σύνοδο, η αίρεση καταδικάσθηκε, ο Ευτυχής αναθεματίστηκε και ο Διόσκουρος καθαιρέθηκε. Το λείψανο του αγίου ανακομίσθηκε με μεγάλες τιμές στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε στο ναό των Αγίων Αποστόλων.