9 Σεπτεμβρίου

Σύναξις των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης. Μαρτύρων Σεβηριανού (1) και Χαρίτωνος. Οσίων Θεοφάνους ομολογητού (2) και Ιωσήφ, του Ρώσου. Μνήμη Γ΄Οικουμενικής Συνόδου εν Εφέσω (431).


(1)Ο Άγιος Σεβηριανός ο Μεγαλομάρτυρας, καταγόταν από τη Σεβάστεια της Μ. Ασίας. Τον διέκρινε η πλούσια ποιμαντική του δράση, καθώς ενθάρρυνε το ποίμνιο να φτάσει μέχρι τον στέφανο του μαρτυρίου. Οι ενέργειες αυτές εξόργισαν τον τότε βασιλιά Λικίνιο και τον κάλεσε να απολογηθεί. Εκείνος δεν δίστασε να ομολογήσει την πίστη του στο Χριστό. Ο ηγεμόνας Λυσίας προσπάθησε να τον μεταπείσει αλλά δεν τα κατάφερε. Τότε ο Λυσίας διέταξε να τον βασανίσουν απάνθρωπα. Ο Άγιος με καρτερικότητα και προσευχή ανέμενε την εν Κυρίω αποδημία του. Τελικά οι ειδωλολάτρες τον κρέμασαν σ` ένα τείχος της Καισάρειας, και εκεί παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.
(2)Ο όσιος Θεοφάνης ο ομολογητής, γεννήθηκε το 283 από γονείς ειδωλολάτρες. Αυτός όμως έδειξε κλήση για τη ζωή της αγάπης και της αλήθειας. Κάποια μέρα του χειμώνα είδε ένα φτωχό παιδί μισόγυμνο μέσα στο χιόνι έτοιμο να πεθάνει. Δεν δίστασε να του δώσει το πανωφόρι του. Οι γονείς του αναστατώθηκαν όταν τους είπε ότι το έδωσε στον Χριστό και αφού κατάλαβαν ότι είχε μεταστραφεί στον Χριστιανισμό τον έδιωξαν από το σπίτι. Ο Θεοφάνης βαπτίστηκε και κήρυττε το λόγο του Θεού. Για το ποιμαντικό του έργο συνελήφθη και βασανίστηκε αλλά έμεινε σταθερός στην πίστη του. Εκοιμήθη σε ηλικία 75 ετών