Υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, με την φιλοξενία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ και με τη συμμετοχή Εντεταλμένων ένδεκα (11) Ορθοδόξων Εκκλησιών και εβδομήντα έξι (76) Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης και της Δωδεκαννήσου, άρχισε σήμερα, 2 Νοεμβρίου ε. ε., στov Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Πειραιώς, τις εργασίες της η ΚΑ Πανορθόδοξος Συνδιάσκεψις Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας, με θέμα:
«Σύγχρονες αιρέσεις – προέλευση, εκδηλώσεις, κατανόησή τους»
υπό την Προεδρία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Μελετίου.
Τον αγιασμό τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νευροκοπίου (Βουλγαρίας) κ. Ναθαναήλ. Μετά τον αγιασμό, εχαιρέτησε την Συνδιάσκεψη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ και εκήρυξε την έναρξη των εργασιών της. Εν συνεχεία αναγνώστηκαν τα Μηνύματα των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Στο μήνυμά του προς την Συνδιάσκεψη ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, μεταξύ των άλλων, υπο-γράμμισε και τα εξής:
«Είναι γνωστόν ότι αναμφιβόλως η αίρεσις ως φαινόμενον έχει μίαν μόνιμον παρουσίαν εντός του χρόνου και αποτελεί μίαν ψευδεπίγραφον πρότασιν «ζωής», η οποία επιχειρεί να αποσπάση τον άνθρωπον από τον φυσικόν χώρον της κατά Χριστόν θεραπείας του και δοξασμού του, που είναι το Σώμα του Χριστού, η Εκκλησία. Ο εκκεντρισμός του κάθε Χριστιανού εις το εκκλησιαστικόν Σώμα δια του Μυστηρίου του Αγίου Βαπτίσματος και η μεταστοιχείωσίς του εις καινήν κτίσιν (Β Κορ. 5, 17), έχει ως τελικόν σκοπόν αφ’ ενός μεν, την υπέρβασιν του γεγονότος του θανάτου και, αφ’ ετέρου, να καταστήση αυτόν εσαεί κοινωνόν της ακτίστου δόξης του Τριαδικού Θεού. Εις την εμπειρικήν αυτήν πρότασιν ζωής της Εκκλησίας μας, η οποία αποδεικνύεται εις τα πρόσωπα και τους τρόπους τελειώσεως των Αγίων της, η αίρεσις ως σύστημα πλάνης, αντιπροτείνει, απαιτούσα μάλιστα ενίοτε δια τον εαυτόν της ένα είδος αποκλειστικότητος, έναν άλλον δρόμον, ο οποίος δεν θεραπεύει την ύπαρξιν και δεν την μεταστοιχειώνει κατά Χριστόν…».
Και κατέληξε: «Η μετά σαφηνείας και πληρότητος δυνατότης οριοθετήσεως της Ορθοδόξου Πίστεως προϋποθέτει σαφώς και τον ορθόν τρόπον κατανοήσεως της προελεύσεως και των εκδηλώσεων των διαφόρων αιρέσεων. Δια τον λόγον αυτόν, η θεματολογία της παρούσης Συνδιασκέψεως παρουσιάζει το ιδικόν της ενδιαφέρον, το οποίον καθίσταται εξαιρετικώς επίκαιρον εις μίαν εποχήν συγχύσεως ως η σημερινή».
Ακολούθως, πραγματοποιήθηκε εισήγηση από τον Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερο π. Βασίλειο Γεωργόπουλο, λέκτορα της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. με θέμα: «Η προέλευση των Προτεσταντικών αιρέσεων». Μεταξύ άλλων, υπογράμμισε ότι η προέλευση των Προτεσταντικών αιρέσεων οφείλεται στους εξής λόγους: α) στο ότι οι αιρετικές κινήσεις απέρριψαν την Ιερά Παράδοση ως φορέα της εν Χριστώ Ιησού Αποκαλύψεως, β) αγνόησαν τα εκκλησιαστικά κριτήρια και τους όρους ερμηνείας της Αγίας Γραφής, γ) ανέπτυξαν εσφαλμένη θεώρηση του μυστηρίου της Εκκλησίας, δ) σε πολλές Προτεσταντικές κοινότητες εμφανίζεται η τάση να ταυτιστούν με τις αρχέγονες χριστιανικές κοινότητες ως μορφή διαμαρτυρίας σε φαινόμενα εκκοσμίκευσης του χώρου τους, ε) στην αντίδραση σε εξελίξεις στο χώρο της προτεσταντικής ακαδημαϊκής θεολογίας (Προτεσταντικός φονταμενταλισμός), στ) στην ανυπαρξία κριτηρίων διακρίσεως μεταξύ νόθων και γνησίων πνευματικών εμπειριών, ζ) στην φιλοδοξία και στον εγωϊσμό ορισμένων εκπροσώπων διαφόρων κινήσεων.
Ο δεύτερος εισηγητής θεολόγος κ. Λάμπρος Σκόντζος, ανέπτυξε το θέμα: «Σύγχρονες μορφές ποιμαντικής αντιμετωπίσεως των νεοφανών αιρέσεων». Ο εισηγητής αφού έκανε μια ευσύνοπτη θεολογική θεώρηση και ιστορική αναδρομή του διαχρονικού προβλήματος των αιρέσεων στην Εκκλησία, υπεγράμμισε ότι κύρια αιτία της σημερινής χαώδους κατα-στάσεως είναι η πρωτοφανής πνευματική σύγχυση, η παγκοσμιοποίηση και ο αχαλίνωτος αμοραλισμός. Η σύγχρονη πλάνη εκμεταλλευόμενη όλα τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, τείνει να πλανήσει τους πάντες. Μπροστά σ’ αυτόν τον πνευματικό καταιγισμό του ψεύδους και της απάτης, πρότεινε να εκσυγχρονίσει η Εκκλησία μας τις μορφές ποιμαντικής αντιμετωπίσεως των αιρέσεων, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο της σύγχρονης τεχνολογίας και της επιστημονικής μεθοδολογίας, όπως, την ίδρυση τηλεοπτικού εκκλησιαστικού διαύλου, τη χρησιμοποίηση των μεγάλων δυνατοτήτων του διαδικτύου, καθώς και την αναμόρφωση των εκκλησιαστικών εντύπων. Ο εισηγητής κατέληξε, τονίζοντας ότι: «Ο συγχρονισμός και η χρησιμοποίηση των σύγχρονων μέσων για την ποιμαντική αντιμετώπιση των αιρέσεων, είναι επιτακτική ανάγκη».
Οι εργασίες τής Συνδιασκέψεως θα συνεχιστούν και αύριο.
