7 Φεβρουαρίου

Των εν Νικομήδεια αγίων 1003 μαρτύρων. Οσίων Παρθενίου(1)επισκόπου Λαμψάκου (†4ος αι.), Λουκά του εν Ελλάδι(2) (†946) και Πέτρου του εν Μονοβάτοις. Μάρτυρος Θεοπέμπτου και των συν αυτώ 6 μαρτύρων εκ Φρυγίας. Νεομάρτυρος Γεωργίου του εξ Αλικιανού (Κρήτης), του Διβόλη (†1867).


(1)O όσιος Παρθένιος καταγόταν από την Βιθυνία και ήταν γιος του διακόνου Χριστόφορου, από τον οποίο διδάχθηκε τη ορθόδοξη πίστη και παράδοση και την πρώτη γραμματική του μόρφωση. Σε νεαρή ηλικία έγινε μοναχός και αφοσιώθηκε με ζήλο στην προσευχή, την εργασία και την μελέτη των θείων γραφών, επιθυμώντας να αποκτήσει υψηλή θεολογική κατάρτιση, ώστε να δύναται να υπηρετήσει ουσιαστικότερα την εκκλησία. Του άρεσε να ψαρεύει στη λίμνη πού ήταν κοντά στο μοναστήρι και τα χρήματα που εισέπραττε από την πώληση των τα μοίραζε στους φτωχούς. Την όλη του σεμνή παρουσία, εκτίμησε ο επίσκοπος Μελιτοπόλεως, ο οποίος τον χειροτόνησε ιερέα. Αργότερα ο Μητροπολίτης Κυζίκου Ασχόλιος, τον κατέστησε επίσκοπο Λαμψάκου. Η πόλη Λάμψακος, φημιζόταν την εποχή εκείνη για τους πολλούς και φανατικούς ειδωλολάτρες. Ωστόσο ο άγιος με την ενάρετη ζωή του, το ήθος και τα σοφά παραινετικά του λόγια, κατόρθωσε να έλθουν οι περισσότεροι ειδωλολάτρες στην εκκλησία. Εκοιμήθη εν ειρήνη.
(2)O όσιος Λουκάς γεννήθηκε το 896 στη Φωκίδα, όπου οι γονείς του είχαν αγοράσει κτήματα και έβοσκαν ζώα. O Λουκάς αφού τελείωσε το σχολείο ανέλαβε την φύλαξη των ζώων του και συγχρόνως ασκούσε επίπονα το σώμα του και την ψυχή του. Όταν πέθαναν οι γονείς του, μοίρασε όλα τα υπάρχοντα του στους φτωχούς και μετά από πολλές περιπλανήσεις εγκαταστάθηκε οριστικά στο Όρος Στείριον όπου με άλλους μοναχούς έκτισε Μονή, στην οποία λόγω της πνευματικότητάς του και της μεγάλης του φήμης συνέρεαν πλήθη κόσμου προς οικοδομή και παρηγοριά. Εκοιμήθη οσιακά το 953.