14 Φεβρουαρίου

Οσίων Αυξεντίου  (†470), Αβραάμ († ε΄αι.) Μάρωνος († δ΄ αι.). Ιερομαρτύρων Φιλήμονος και Φιλίππου επισκόπων Γάζης. Νεομαρτύρων Νικολάου του Κορινθίου (Ψάρι †1554), Δαμιανού οσίου του νέου, κτίτορος της εν Δημητριάδι (Κισσάβω) ιεράς Μονής τιμίου Προδρόμου (1568±) και Γεωργίου ράπτου, του εκ Μυτιλήνης (Πασγιάνου, 1693).


 O όσιος Αυξέντιος έζησε στην Κωνσταντινούπολη επί αυτοκρατορίας Θεοδοσίου Β` του Μικρού και κατείχε το αξίωμα του Σχολαρίου. Διακρινόταν για την βαθιά του ευσέβεια, τη βιβλική του παρουσία, την ευπρέπεια του, τη σωματική του ρώμη και τον ηθικό του πλούτο. Η φιλήσυχη και φιλομόναχη διάθεσή του και η αγάπη του για τον ασκητικό βίο, τον οδήγησαν να γίνει μοναχός. Εγκατέλειψε λοιπόν τις τιμές και τα αξιώματα της Βασιλεύουσας και αποσύρθηκε σε κάποιο απομακρυσμένο βουνό όπου και ασκήτευσε. Παράλληλα ασχολήθηκε με την μελέτη και σπουδή της Αγίας Γραφής, τόση δεν ήταν η φήμη του για τις σπάνιες αρετές και την βαθιά θεολογική μόρφωσή του, ώστε προσεκλήθη ως απλός μοναχός στη Δ` Οικουμενική Σύνοδο που συνεκλήθη το 451 στη Χαλκηδόνα για να καταδικάσει τις κακοδοξίες του Ευτυχούς του Νεστόριου. Καθημερινά πολλοί ήταν εκείνοι πού επισκέπτονταν το ερημητήριό του, για να τους παρηγορήσει και να τούς θεραπεύσει με τα θαύματά του ή να εκδηλώσουν, το σεβασμό και την εκτίμησή τους, προσφέροντας του δώρα και τρόφιμα τα οποία ο άγιος μοίραζε στους φτωχούς. Εκοιμήθη οσιακά σε βαθιά γεράματα.