13 Μαρτίου

Πουπλίου επισκόπου Αθηνών († β΄αι.), Νικηφόρου πατριάρχου  Κων/πόλεως (†846). Ιερομάρτυρος Μαρίου επισκόπου Σεβαστείας.Μαρτύρων Αβίβου του Αιγυπτίου, Αφρικανού, Πουπλίου, Τερεντίου και Χριστίνης της εκ Περσίας.


 Ο άγιος Νικηφόρος χειροτονήθηκε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως το Πάσχα του 806. Επί βασιλείας του σφοδρού εικονομάχου Λέοντος του Ε΄, αναγκάστηκε να παραιτηθεί στα μέσα του 805 και να ζήσει εξόριστος για δεκατρία χρόνια σε κάποιο μοναστήρι. Μετά το θάνατο του Λέοντα ο Νικηφόρος επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη, επί ημερών Μιχαήλ Α΄. O βασιλιάς υποσχέθηκε να επαναφέρει τον Νικηφόρο στην Πατριαρχεία, με την προϋπόθεση να μην ανακινήσει πλέον το ζήτημα της αναστήλωσης των Αγίων εικόνων. O άγιος δε συμφώνησε και απομακρύνθηκε και πάλι από την Κωνσταντινούπολη. Εκοιμήθη οσιακά στις 2 Ιουνίου του έτους 828. Μετά τον θρίαμβο των Αγίων εικόνων, την απομάκρυνση του πατριάρχου Ιωάννη από τον θρόνο και την εκλογή του Μεθόδιου, ενεκρίθη από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα η ανακομιδή των λειψάνων του μακαριστού πατριάρχου στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι ο Μεθόδιος ακολουθούμενος από ιερείς και πλήθος πιστών, μετέβη στη μονή Αγ. Θεοδώρου όπου βρισκόταν το σεπτό λείψανο, το οποίο αφού τοποθέτησε σε πολυτελή λειψανοθήκη, το μετέφερε με το βασιλικό πλοίο στη Κωνσταντινούπολη. Εκεί το υποδέχθηκαν με μεγάλες τιμές οι βασιλείς και η Σύγκλητος και στη συνέχεια το απέθεσαν στη Μεγάλη Εκκλησία. Έπειτα από ολονύκτια και αγρυπνία το μετέφεραν στο Ναό των Αγίων Αποστόλων στις 13 Μαρτίου, την ίδια ημερομηνία όπου ο Άγιος είχε εξοριστεί.