13 Απριλίου

Μαρτίνου (1) πάπα Ρώμης, του ομολογητού (†655). Μαρτύρων Δάδα, Κυντιλλιανού, Μαξίμου, Ελευθερίου του Πέρσου (2), Ζωίλου, Θεοδοσίου, Θεοδοσίας της βασιλίσσης και Γεροντίου.


(1)Ο άγιος Μαρτίνος γεννήθηκε στο Τόδι της Ομβρικής στην Κεντρική Ιταλία. Ανήλθε στο παπικό θρόνο το 649, όταν η εκκλησία ταλαιπωρούνταν από την αίρεση των Μονοθελητών. Δυστυχώς όμως και η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης είχε πέσει στα δίχτυα αυτής της αίρεσης διότι ακόμη και ο Πατριάρχης Παύλος ο Β` ήταν υπέρμαχος του Μονοθελητισμού μαζί με τον αυτοκράτορα Κώνστα τον Β`. Ο πάπας Μαρτίνος προσπάθησε με επιστολή του αλλά και με ειδικούς απεσταλμένους κληρικούς να επαναφέρει τον Πατριάρχη και τον αυτοκράτορα στο ορθόδοξο δόγμα. Όμως ο Πατριάρχης επηρεασμένος από τον αυτοκράτορα επέμενε στον Μονοθελητισμό και εξόρισε τους απεσταλμένους του πάπα Μαρτίνου σε διάφορα νησιά. Ο αυτοκράτορας μάλιστα με δόλο κατόρθωσε να συλλάβει και τον ίδιο τον άγιο τον οποίο αφού οδήγησε στην Κωνσταντινούπολη τον εξόρισε στη Χερσώνα. Εκεί εκοιμήθη εν μέσω κακουχιών στις 16 Σεπτεμβρίου του 655.
(2) Ο άγιος Ελευθέριος ήταν χριστιανός από τη Ρωσία, ο οποίος προσέφυγε στον επίσκοπο Συμεών για να διδαχθεί τελειότερα τον λόγο της αλήθειας. Και κάθε φορά που επέστρεφε στο σπίτι του, στο δρόμο δίδασκε τα δόγματα της ορθόδοξης πίστης και τον λόγο του Θεού. Με τη στάση του αυτή κατόρθωσε να φέρει στη χριστιανική πίστη δεκάδες άπιστους και να τους βαπτίσει. Όμως οι πυρολάτρες Πέρσες τον κατήγγειλαν στο βασιλιά, ο οποίος διέταξε τη σύλληψή του και προσπάθησε να τον πείσει να αρνηθεί το Χριστό. Επειδή όμως δεν το κατόρθωσε ο ίδιος τον παρέδωσε στους αρχιμάγους για να τον πείσουν εκείνοι. Και εκείνοι όμως αντιμετώπισαν το ορθόδοξο φρόνημα του αγίου, έτσι στο τέλος τον αποκεφάλισαν χαρίζοντάς του ουράνια δόξα.