1 Μαΐου
1. Προφήτου Ιερεμίου. Ιερομάρτυρος Βατά πρεσβυτέρου, του Πέρσου. Μαρτύρων Σάβα και Φιλοσόφου. Οσιομαρτύρων Ακακίου (1) του εκ Νιβόρης Θεσσαλονίκης (†1813), Ευθυμίου του εκ Δημητσάνας (†1814) και Ιγνατίου του εκ παλαιάς Ζαγοράς (†1814), Παναρέτου επισκόπου Πάφου, του θαυματουργού (†1791). Οσίων Ισιδώρας, Μιχαήλ, Νικηφόρου του Χίου (1) (†1821), Σάββα επισκόπου Δαφνουσίας και Παφνουτίου του Ρώσου.
(1)Ο όσιος Ακάκιος, καταγόταν από το Νεοχώριο της Θεσσαλονίκης και το κοσμικό του όνομα ήταν Αθανάσιος. Σε μικρή ηλικία εξισλαμίσθηκε με τη βία στην Κωνσταντινούπολη. Αργότερα όμως, μετανόησε για την πράξη του αυτή, εξομολογήθηκε και μετέβη στο Άγιο Όρος, όπου εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Ακάκιος. Μετά από αρκετά χρόνια επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη με ενδόμυχο πόθο να μαρτυρήσει για την πίστη του και για το λόγο αυτό ποδοπάτησε το τούρκικο φέσι του, μπροστά στον ιεροδικαστή αποκήρυξε το Ισλάμ και με παρρησία και σθένος ομολόγησε τη Χριστιανική του πίστη. Υπέστη φρικτά βασανιστήρια και τελικά αποκεφαλίστηκε στην Κωνσταντινούπολη την 1η Μαΐου 1815,κερδίζοντας την αιώνια αναγνώριση της Εκκλησίας και τον αμαράντινο της δόξης στέφανο.
(2)Ο όσιος Νικηφόρος, γεννήθηκε στο Καρδάμυλα της Χίου το 1750 από ευσεβείς γονείς και το αρχικό του όνομα ήταν Γεώργιος. Σε νεαρή ηλικία οι γονείς του τον αφιέρωσαν στην Εκκλησία για να τον σώσουν από την αρρώστια του λοιμού. Εν συνεχεία εισήλθε στη Νέα Μονή, εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Νικηφόρος. Διακρίθηκε για τούς μοναχικούς τους αγώνες, αλλά και για την ευφυΐα και τη φιλομάθειά του. Για το λόγο αυτό, οι Πατέρες της Μονής τον έστειλαν στη Χώρα για να συνεχίσει τις σπουδές του, υπό την επίβλεψη του περίφημου διδασκάλου Νεοφύτου του Καυσοκαλυβίτου. Με την ολοκλήρωση των σπουδών του, δίδαξε ως δάσκαλος στη σχολή αυτή έως το 1802 επί σχολαρχίας Αθανασίου του Πάριου. Ανέλαβε την Ηγουμενία και συνέγραψε την ιστορία της. Λόγω της ακαταστασίας στην Ι. Μονή και των ποικίλλων αντιδράσεων των πατέρων, απομακρύνθηκε από αυτή και κατέφυγε στο Μεστά, στο μονύδριο του Αγ. Γεωργίου, όπου μόναζε και ο Ιωσήφ από τα Άγραφα. Εκοιμήθη ειρηνικά το 1821.
