30 Μαΐου

Οσίου Ισαακίου του ομολογητού , ηγουμένου της μονής των Δαλμάτων (†383). Μαρτύρων Ναταλίου και Χριστίνης. Εύπλου, Ρωμανού, Τελετίου «και του πλήθους των εν Νικομήδεια καέντων αγίων». Οσίων Ευσταθίου πατριάρχου Κων/πόλεως και Βαρλαάμ.


 Ο όσιος Ισαάκιος, καταγόταν από την Ανατολή, αλλά έδρασε στο Βυζάντιο την εποχή του αυτοκράτορα Ουάλη, ο οποίος ήταν θερμός υποστηρικτής των κακόδοξων και δυσεβών Αρειανών. Όταν οι Οστρογότθοι κατασκήνωσαν στη Θράκη και απειλούσαν την Κωνσταντινούπολη, ο Ουάλης αναγκάσθηκε να εκστρατεύσει εναντίον τους. Τότε ο Ισαάκιος, ο οποίος ήταν ηγούμενος στην περίφημη μονή των Δαλμάτων συνάντησε τον αυτοκράτορα, τον πολέμιο των ορθοδόξων, και αφού έπιασε από τα χαλινάρια το άλογο του, τον συμβούλευσε με τα εξής λόγια: «Δώσε στα ποίμνια τους άριστους ποιμένες και χωρίς κόπους θα πάρεις τη νίκη. Αν όμως δεν αποδεχθείς αυτά πού σου λέγω και δε συμφωνήσεις μαζί τους, θα μάθεις από την πείρα σου ότι είναι σκληρό πράγμα να κλωτσάς τα καρφιά. Διότι ούτε εσύ θα γυρίσεις από τον πόλεμο και σύντομα θα χάσεις και το στράτευμα». Ο αυτοκράτορας όχι μόνο δεν πείσθηκε, αλλά ειρωνεύτηκε τον άγιο και διέταξε να τον ρίξουν σε κάποιο κοντινό κρημνώδες φαράγγι, από το οποίο ο Ισαάκιος ως εκ θαύματος εξήλθε χωρίς την παραμικρή αμυχή. Ο Ουάλης έπαθε όσα του προεφήτευσε ο άγιος: νικήθηκε στη μάχη που έδωσε κοντά στην Ανδριανούπολη και μάλιστα, μετά την αιχμαλωσία του από τούς Γότθους, κάηκε ζωντανός. Ο Ισαάκιος συνέχισε την ασκητική του ζωή στην Κωνσταντινούπολη, όπου εκοιμήθη εν ειρήνη σε βαθιά γεράματα.