21 Ιουνίου

Ιουλιανού, του εν Κιλικία († γ΄- δ΄αι.) και Αφροδισίου. Ιερομάρτυρος Τερεντίου επισκόπου Ικονίου († α΄αι.) και των συν αυτώ: Αντωνίου πρεσβυτέρου, Αναστασίου, Κελσίου, Βασιλίσσης. Νεομαρτύρων Παχωμίου οσίου (†1730) και Νικήτα του Νισυρίου , του εν Χίω μαρτυρικώς αθλήσαντος (†1732).


 Ο άγιος Νικήτας, γεννήθηκε στη Νίσυρο το 1716, από πλούσιους γονείς. Ο πατέρας του ήταν δημογέροντας του νησιού, έπεσε όμως στη δυσμένεια των Τούρκων και για να αποφύγει τις τιμωρίες, εξισλαμίσθηκε με όλη του την οικογένεια και μετακόμισε στη Ρόδο. Εκεί ο μικρότερος γιος, ο Μεχμέτ, πληροφορήθηκε ότι κάποτε ήταν χριστιανός και τον έλεγαν Νικήτα. Αμέσως μετά, σε ηλικία 14 ετών ο Νικήτας πήγε στη Νέα Μονή της Χίου όπου στον ηγούμενο εξομολογήθηκε την περίπτωσή του. Ο ηγούμενος τον παρέπεμψε στον εφησυχάζοντα πρώην Θηβών Μακάριο, ο οποίος τον μύρωσε και του έδωσε χρήσιμες συμβουλές. Ο Νικήτας παρέμεινε στη Μονή κατηχούμενος και εκεί τον κατέλαβε ο πόθος τού μαρτυρίου και με τις συμβουλές του περίφημου ασκητή Ανθίμου Αγιοπατερίτη και την ευχή και την ευλογία των άλλων πατέρων, αναχώρησε για τη Χίο. Όταν έφθασε του ζητήθηκε από τούς Τούρκους ο κεφαλικός φόρος τον οποίο ο Νικήτας δεν μπορούσε να καταβάλλει. Τότε τον παρέλαβε ο Τούρκος υπάλληλος για να τον οδηγήσει στη φυλακή στη θέση Βουνάκι. Στο δρόμο τούς συνάντησε κάποιος ιερέας και χαιρέτησε τον Νικήτα με το όνομα Μεχμέτ. Όταν ο Τούρκος άκουσε και έμαθε περί τίνος πρόκειται τον οδήγησε στον Αγά. Εκεί ο Νικήτας ομολόγησε με παρρησία την πίστη του παρά τις πιέσεις και τις απειλές των Τούρκων για να τον συγκρατήσουν στη θρησκεία τους. Επειδή όμως δεν το κατόρθωσαν τον υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια τα οποία διήρκησαν δέκα ημέρες. Στο τέλος τον αποκεφάλισαν στις 21 Ιουνίου 1732 σε ηλικία 17 ετών, χαρίζοντάς του τον στέφανο του μαρτυρίου και την ουράνια δόξα.