23 Ιουλίου

Προφήτου Ιεζεκιήλ. Ιερομαρτύρων Απολλιναρίου και Βιταλίου, επισκόπων Ραβέννης. Απολλώνιου και Φωκά του νέου .Των υπό των Βουλγάρων ποικίλοις τρόποις τιμωριών τελειωθέντων Μαρτύρων, επί Νικηφόρου του βασιλέως, Αθανασίου. Οσίων Θύρσου [Θερίσου] επισκόπου Καρπασίας του αναχωρητού, [Σωσ] Άννης, της εν τη Λευκάτη και Πελαγίας της Τηνίας (†1834).


 Ο άγιος Φωκάς έζησε και μαρτύρησε κατά τα χρόνια του αυτοκράτορα Τραϊανού. Επειδή ήταν χριστιανός, συνελήφθη και οδηγήθηκε στον Αφρικανό, τον έπαρχο. Εκεί μετά από ερώτηση, του ομολόγησε την πίστη του. Ύστερα από αυτήν του την ομολογία, ο Αφρικανός άρχισε να βρίζει τον Χριστό και προσπάθησε να χτυπήσει τον άγιο. Τότε έγινε ένας τρομερός σεισμός, ο έπαρχος έπεσε κάτω και κείτονταν νεκρός μαζί με τους στρατιώτες του. Τότε ο άγιος μετά από παράκληση της γυναίκας του, τον ανέστησε. Κατόπιν όμως οι ειδωλολάτρες τον οδήγησαν στον αυτοκράτορα. Αλλά και μπροστά σ` αυτόν ο άγιος ομολόγησε την πίστη του στον Θεό. Αμέσως ο αυτοκράτορας διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Πρώτα τον κρέμασαν από ένα ξύλο και του έσκισαν το σώμα με σιδερένια νύχια και μετά τον έριξαν μέσα σε ένα λάκκο με ασβέστη. Στο τέλος τον έβαλαν σε ένα λουτρό, όπου είχαν ζεστάνει το νερό πάρα πολύ. Εκεί μετά από θερμή προσευχή, ο άγιος παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.