2 Δεκεμβρίου

Προφήτου Αββακούμ. Μαρτύρων Αβίβου διακόνου του νέου, Μάμαντος και Μερόπης  της εν Χίω († δ΄αι.). Οσίων Ανδρέου, Ηρακλαίμονος, Θεοφίλου (†251) και Ιωάννου. Κυρίλλου του Φιλεώτου (Δέρκων ). Σολομώντος αρχιεπισκόπου Εφέσου, Μωυσέως του ομολογητού και Αθανασίου του Εγκλείστου.


Η Αγία Μερόπη έζησε στα μέσα του 3ου αιώνα. Γεννήθηκε στην Έφεσο, όμως ορφάνεψε μικρή από τον πατέρα της και έτσι ανατράφηκε από την μητέρα της, η οποία καταγόταν από τη Χίο. Κατά τον διωγμό των Χριστιανών, που έγινε στα χρόνια του Δεκίου, η Μερόπη μαζί με την μητέρα της, μετακόμισε στη Χίο. Εκεί περνούσε τον καιρό μελετώντας την Αγία Γραφή, διαδίδοντας τον Θείο Λόγο και ασκώντας μεγάλο φιλανθρωπικό έργο. Όμως ο διωγμός εξαπλώθηκε και στην ειρηνική Χίο. Μεταξύ των εκεί διωχθέντων ήταν και ο μακάριος μάρτυρας Ισίδωρος. Ο ειδωλολάτρης Νουμέριος είχε διατάξει να μείνει άταφο το σεπτό λείψανο του μάρτυρα, όμως η Μερόπη ξεγελώντας τον φύλακα πήρε το λείψανο και το έθαψε με κάθε ευλάβεια. Ο Νουμέριος διέταξε να τιμωρηθεί σκληρά ο στρατιώτης. Η αγία Μερόπη δεν ομολόγησε την πράξη της. Ο άρχοντας τρομερά θυμωμένος, διέταξε την μέχρι θανάτου τιμωρία της Μερόπης.