5 Δεκεμβρίου

Μαρτύρων Αβερκίου, Αναστασίου (1) και Διογένους. Των εν Άθω («Κελλιωτών») οσιομαρτύρων. Οσίων Σάββα του ηγιασμένου (2) (†532), Φιλόθεου και Νεκταρίου, των εν Άθω. Νόννου και Γράτου επισκόπου Εφέσου. Μάρτυρος Διογένους.


(1)Ο άγιος Αναστάσιος αφιερώθηκε στην υπηρεσία των μαρτύρων της πίστης. Τους επισκέπτονταν στις φυλακές, τους έφερνε τροφές και περιποιούνταν τα τραύματά τους. Επίσης τους παρακολουθούσε και τους εμψύχωνε κατά την δίκη, τα μαρτύρια και την θανατική εκτέλεση, προσευχόμενος γι` αυτούς και τους παρακαλούσε να εύχονται γι` αυτόν στον Κύριο, ώστε να τον αξιώσει με το ίδιο τέλος. Από αυτόν τον πόθο φλεγόμενος, παρουσιάστηκε κάποια μέρα οικειοθελώς και δήλωσε στον δικαστή που είχε διατάξει να βασανιστούν μερικοί χριστιανοί, ότι μάταια κοπιάζει με τέτοια μέσα να καταπνίξει το έργο του Θεού. Γι` αυτό βασανίστηκε ανελέητα, και τέλος αποκεφαλίστηκε. Στη συνέχεια πήραν το σώμα του και το έριξαν στη θάλασσα.
(2)Έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Β` του Μικρού. Καταγόταν από τη Καππαδοκία και ήταν γόνος επιφανούς και ευσεβούς οικογενείας. Από πολύ νωρίς γνώρισε τις θείες βουλές και αποφάσισε να αφιερωθεί στο μοναστικό βίο. Είχε τόση πίστη που κάποτε μπήκε σε ένα κλίβανο πυρός από τον οποίο βγήκε αβλαβής με τη βοήθεια του Θεού. Όταν ήταν δεκαοχτώ ετών έφυγε από το μοναστήρι των Φλαβιανών και πήγε στα Ιεροσόλυμα. Από εκεί κατευθύνθηκε προς την έρημο της Ανατολής για να συναντήσει τον Μέγα Ευθύμιο. Ο Ευθύμιος τον έστειλε σε ένα κοινόβιο, το οποίο διηύθυνε ο όσιος Θεόκτιστος. Ο Σάββας κατά την παραμονή του στο κοινόβιο έλαμψε λόγω του χαρακτήρα του και των αρετών του. Μάλιστα ήταν τόσο σοβαρός και ηθικός -παρά το νεαρό της ηλικίας- που προσαγορεύτηκε παιδαριογέροντας από τον Μ. Ευθύμιο. Ο Σάββας όσο μεγάλωνε τροφοδοτούσε όλο και περισσότερο το πνεύμα του, γι` αυτό και τιμήθηκε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Το χάρισμα αυτό το επιστράτευσε στην υπηρεσία των φτωχών και των ασθενών και έτσι επιτέλεσε σημαντικότατα έργα. Σε ηλικία ενενήντα τεσσάρων ετών ανήλθε προς Κύριον εν ειρήνη.