18 Δεκεμβρίου

Ιερομαρτύρων Ερμύλου, Μοδέστου αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων (†389) και Φωκά. Μαρτύρων Αλφειού του αναγνώστου, Ευβιότου, Ζακχαίου διακόνου. Κάστορος. Καστούλου του Διαιταρίου, Κλαυδίου, Μαρκελλίνου και Μάρκου, Τραγκυλίνου και Μαρκίας. Νικοστράτου, Ζωής Σεβαστιανού του Συγκλητικού (†287). Σοφίας της θαυματουργού και Τιβουρτίου. Οσίων Φλώρου επισκόπου Αμινσού  και Μιχαήλ του συγκέλλου και ομολογητού.


Ο όσιος Φλώρος, έζησε την εποχή που βασίλεψαν οι Ιουστινιανός ο Β`, ο Τιβέριος και ο Μαυρίκιος και επί των πατριαρχίας Ευτυχίου και Ιωάννου του Γ`. Ο πατέρας του ονομαζόταν και αυτός Φλώρος η δε μητέρα του Ευφυΐα. Επειδή ήταν μορφωμένος και κατείχε την Θεολογία διακρίθηκε στην Κωνσταντινούπολη και προσλήφθηκε σαν γραμματέας στο παλάτι. Σύντομα χάρη στις ικανοτήτές του του αναδείχθηκε σε πατρίκιο. Νυμφεύτηκε κόρη σεμνή και πιστή και απέκτησε ένα τέκνο. Όμως είδε να πεθαίνουν και η σύζυγός του και το παιδί του. Γι` αυτό αποφάσισε να αποσυρθεί σε ένα μικρό κτήμα, αφού μοίρασε όλη του την περιουσία πρώτα. Εκεί καθώς μελετούσε τα θρησκευτικά βιβλία και προσευχόταν, αποφάσισε να ενταχθεί στον κλήρο. Διακρίθηκε για την διδακτικότητά του και την αρετή του και έγινε επίσκοπος Αμισού. Παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο, σε βαθιά γεράματα, εν ειρήνη.