29 Δεκεμβρίου

Μνήμη των αγίων 14.000 Νηπίων, των υπό Ηρώδου αναιρεθέντων. Πάντων των χριστιανών και αδελφών ημών, των εν λιμω και δίψη και μαχαίρα και κρύει τελειωθέντων. Γεωργίου επισκόπου Νικομήδειας, του ποιητού ασματικών Κανόνων και Τροπαρίων. Οσίων Αθηνοδώρου, Βαβύλα και Βενιαμίν. Θαδδαίου του ομολογητού και Μαρκέλλου .


 Ο όσιος Μαρκέλλος έζησε τον 5ο αιώνα, την εποχή που πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ήταν ο Γεννάδιος Α` και βασιλιάς ο Λεόντιος Α`, ο επονομαζόμενος Μακέλης. Προέρχονταν από τη Συρία, από ευγενική και πλούσια οικογένεια, έτσι είχε σωστή παιδεία. Όμως η καρδιά του Μαρκέλλου ήταν στον Κύριο δοσμένη, γι` αυτό μετέβη στην Έφεσο για να συμμετάσχει στον αγώνα υπέρ της πίστεως. Δεν άργησε δε να θελήσει να μονάσει. Γι` αυτό πήγε στη Μονή των Ακοιμήτων, στην Κωνσταντινούπολη, όπου ηγούμενος ήταν ο Αλέξανδρος. Στη νέα διαμονή του Μαρκέλλου στη Μονή, ο άγιος δεν άργησε να διακριθεί για το ήθος του, την παιδεία που είχε και τη βαθιά πίστη του στον Κύριο και να ενσωματωθεί στους κόλπους των αδελφών της. Διαδέχθηκε τον ηγούμενο Ιάκωβο, ο οποίος είχε διαδεχθεί τον Αλέξανδρο, στη διοίκηση της Μονής. Την εξουσία του ο Μαρκέλλος τη διαχειρίστηκε με σύνεση και για το καλό των συνανθρώπων του. Ο άγιος Μαρκέλλος αποδήμησε εν ειρήνη στη Μονή.