Ἀθήνῃσι 11ῃ Δεκεμβρίου 2012
Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ,
Ἰδιαίτερη εἶναι ἡ χαρά τήν ὁποία δοκίμασα στήν εἴδηση τῆς ἐπετειακῆς ἐκδόσεως πού ἀφιερώνετε στόν ἱστορικό καί περικαλλῆ Ἱερό Ναό τῶν Ἁγίων Θεοδώρων Σερρῶν, ὁ ὁποῖος ἐστάθη διαχρονικῶς τό νοητό καί ἁπτό κέντρο τῆς εὐλογημένης ἐκκλησιαστικῆς κοινότητος ὅπου ἐτάχθητε.
Εἶναι πράγματι πολύτιμη αὐτή ἡ ἐκδοτική πρωτοβουλία, καθώς ἀναδεικνύει τήν μακρά ἱστορία καί τήν ὑψηλή καλλιτεχνική παράδοση πού ἀντιπροσωπεύει ὁ περίφημος αὐτός ναός, ἀληθινός θησαυρός γιά τήν Ἐκκλησία μας καί τήν πολιτιστική μας κληρονομιά. Πρωτίστως πρόκειται ἱστορικά γιά ἕνα θαυμαστό καί σπουδαῖο βυζαντινό μνημεῖο, ἀντάξιο τῆς ἀποδιδόμενης τιμῆς πρός τούς δύο μεγαλομάρτυρες ἁγίους. Φέρει χαραγμένη πάνω του σχεδόν ὁλόκληρη τήν ἱστορική πορεία τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπό τούς παλαιοχριστιανικούς χρόνους. Συγκαταλέγεται στά ἀριστουργήματα τῆς ὥριμης βυζαντινῆς τέχνης καί στέκει ἀσάλευτος παρά τίς βίαιες δοκιμασίες πού ὑπέστη ὁ γλυπτός καί ψηφιδωτός του διάκοσμος στό πέρασμα τῶν αἰώνων, χάρις στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ καί τήν φροντίδα, τούς ἀγῶνες, τήν ἀγάπη καί τήν εὐσέβεια τῶν Σερραίων.
Στήν ἱστορία τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀκόμη καί τά ταπεινά ὑλικά τῆς ἀρχιτεκτονικῆς ἐκφράζουν θεολογικές ἀλήθειες καί ἱερουργοῦν τό νοητό κάλλος. Δέν εἶναι λοιπόν καθόλου ἀσήμαντο τό γεγονός ὅτι ταυτίζουμε καί ὀνομαστικά τόν ἱερό ναό μέ τή Μητρόπολη καί τήν Ἐκκλησία. Δέν ὁδηγούμεθα μόνο ψυχικά καί πνευματικά, ἀλλά καί αἰσθητά καί ἁπτά στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἡ Ἐκκλησία μας ἀξιοποιεῖ θεολογικά τήν καλλιτεχνική γλώσσα πού ἀποτυπώνεται στό σχέδιο καί στά ὑλικά τῶν συναφῶν τεχνῶν τῆς ναοδομίας, ὥστε στό ἱερό κτίσμα νά χωρεῖται ὁ ἀχώρητος Θεός, καί αὐτό νά δένεται μέ τή ζωή μας καί νά γίνεται ἡ καταφυγή καί τό θεμέλιο τῆς ψυχῆς ὡς ναοῦ τῶν θείων δωρεῶν.
Ἀναδιφῶντες στήν πλούσια ἱστορία πού βαρύνει τόν ἐπίγειο αὐτόν οἶκο τοῦ Θεοῦ, στρέφουμε τόν νοῦ μας σέ ὅλους τούς ἁπλούς καί εὐκλεεῖς πιστούς τοῦ ἀπώτερου παρελθόντος, οἱ ὁποῖοι διήνυσαν ἐδῶ τά ἴδια βήματα, ὑπενθυμίζοντάς μας τήν εὐθύνη νά σταθοῦμε στό ὕψος τῆς προσφορᾶς τους. Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ἁγίων Του Θεοδώρων ἄς δικαιώνει καί ἄς γονιμοποιεῖ τήν τόσο μεγάλη παρακαταθήκη τήν ὁποία μᾶς κληροδότησαν, κατά τόν ψαλμικό στίχο ὅτι οἱ «πεφυτευμένοι ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου καί ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἐξανθήσουσιν».
Μαζί μέ τίς θερμές πατρικές εὐχές μου πρός ὅλους τούς ἀγαπητούς ἀναγνῶστες αὐτῆς τῆς σημαντικῆς ἐκδόσεως, δέν ἔχω παρά νά συγχαρῶ τόσον ἐσᾶς ὅσο καί τούς ἀγαπητούς ἐπιμελητές καί συντελεστές της, εὐχόμενος δαψιλῆ τήν εὐλογία τοῦ Κυρίου στήν εὐόδωση καί τήν καρποφορία της.