Σεβασμιώτατοι καί Θεοφιλέστατοι Ἅγιοι Ἀδελφοί,
Ἐλλογιμώτατοι Κύριοι Κοσμήτορες,
Ἐλλογιμώτατοι Κύριοι Πρόεδροι, καί
Καθηγητές τῶν Θεολογικῶν μας Σχολῶν
Ἀθηνῶν καί Θεσσαλονίκης,
Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Ὁ σήμερον ὑπό τῆς Ἐκκλησίας μας τιμώμενος Ἅγιος Φώτιος ὁ Μέγας, ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ὁ Ὁμολογητής, ὁ καί Προστάτης τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὑπῆρξε ἀναμφισβήτητα μιά μεγάλη ἱστορική μορφή καί μιά ἀπό τίς πλέον φωτεινές προσωπικότητες τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί τῶν Γραμμάτων. Ἦταν ὁ κατ’ ἐξοχήν γνήσιος ἐκφραστής τῆς Παράδοσης, γι’ αὐτό καί θεωρεῖται ὁ πιό σπουδαῖος Θεολόγος τῆς ἐποχῆς του.
Ἡ πληθωρική προσωπικότητά του συνεδύαζε ἄριστα τίς ἀκόλουθες ἰδιότητες : λόγιος, διδάσκαλος, κρατικός λειτουργός, ἱεράρχης, πρεσβευτής, ἱεραπόστολος, ἐκκλησιαστικός συγγραφεύς. Ὑπῆρξε ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος συνεδύαζε ἑλληνική παιδεία, χριστιανική εὐσέβεια, καί γνώση, πίστη, ἐπιμονή, μαχητικότητα, εὐστροφία, ἀντοχή καί διορατικότητα, θεωρητικός ὡς πρός τή σκέψη, πρακτικώτατος ὡς πρός τά ἔργα, ὑπῆρξε μ’ ἕνα λόγο Μέγας.
Ἡ μνήμη του πρωτοεορτάσθηκε στήν Ἀθήνα, στήν Αἴθουσα τοῦ Φιλολογικοῦ Συλλόγου «Παρνασσός» τό ἔτος 1912 ἀπό τόν φερώνυμο Ἐπιστημονικό Θεολογικό Σύνδεσμο, Πρόεδρος τοῦ ὁποίου ἦταν τότε ὁ Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, Καθηγητής τῆς Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς καί μετέπειτα Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, στή συνέχεια δέ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν, ὁ ὁποῖος καί καθιέρωσε τόν ἐν λόγῳ ἑορτασμό μέ τήν ἰδιότητα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, ὡς Συνοδική Ἑορτή.
Ἔτσι, λοιπόν, ἀπό τό ἔτος 1926, ὅτε ἐξελέγη Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν, τελεῖται ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Φωτίου κατά τρόπο πανηγυρικό στήν Ἱερά Μονή Πεντέλης μέ Συνοδική Θεία Λειτουργία, Προεξάρχοντος τοῦ ἑκάστοτε Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Προέδρου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
Ἀπό τό ἔτος 1970 καί ἑξῆς ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μετά ἀπό πρόταση τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἱερωνύμου τοῦ Α΄, καθιέρωσε καί τό ἀπό πλήρη ἐπιτυχία ἤδη στεφόμενο Συνέδριο στό Διορθόδοξο Κέντρο τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας κατά τήν σημερινή Ἑορτή γιά τήν ἀνταλλαγή ἀπόψεων μεταξύ τοῦ Προέδρου καί τῶν Συνοδικῶν Μητροπολιτῶν, τῶν Κοσμητόρων, τῶν Προέδρων τῶν Τμημάτων καί τῶν Καθηγητῶν τῶν δύο Θεολογικῶν Σχολῶν, μέ Ὁμιλητή ἐκ περιτροπῆς Καθηγητή ἐξ αὐτῶν, ἐπί ὁρισμένου ἑκάστοτε θέματος τό ὁποῖο ἀπασχολεῖ τήν Ἐκκλησία, σέ σχέσει πάντοτε καί πρός τήν πολυδιάστατη προσωπικότητα τοῦ Ἁγίου Φωτίου.
Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στή Συνεδρία τῆς 19ης Νοεμβρίου 2008, «ἵνα μή τά γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γέννηται» (Ἡροδότου «Ἱστορία» Α΄ , 1), ἔλαβε τήν Ἀπόφαση νά ἀναθέσει στήν Συνοδική Ἐπιτροπή Τύπου, Δημοσίων Σχέσεων καί Διαφωτίσεως, τήν συγκέντρωση σ’ ἕνα συλλογικό Τόμο ὅλων τῶν γενομένων Εἰσηγήσεων τῶν Καθηγητῶν Ὁμιλητῶν στίς ἐν λόγῳ κοινές Συσκέψεις ἀπό τό ἔτος 1970 ἕως καί τό ἔτος 2010.
Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος σέ ὅλους ὅσους ἐκοπίασαν γιά τίς ἐν λόγῳ Εἰσηγήσεις ἀπονέμει τόν δίκαιο ἔπαινό Της, σέ ὅσους δέ ἐπιθυμοῦν νά ἐντρυφήσουν σ’ αὐτές, παραδίδει τόν ἐκδοθέντα Τόμο μέ τήν εὐχή νά ἀποκομίσουν τά ἐξ αὐτῶν ἠθικά καί πνευματικά ὀφέλη.
Ἐφέτος Εἰσηγητής εἶναι ὁ Ἐλλογιμώτατος κ. Παναγιώτης Ὑφαντής, Καθηγητής τοῦ Τμήματος Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης μέ θέμα : «Οἱ χειρισμοί τοῦ κακοῦ στήν θεολογική σκέψη τοῦ Ἱεροῦ Φωτίου», τόν ὁποῖο καί καλῶ στό Βῆμα.
