Παναγιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Κωνσταντινουπόλεως καί Οἰκουμενικέ
Πατριάρχα κ. Βαρθολομαῖε,
Μακαριώτατοι Ἅγιοι Ἀδελφοί, Προκαθήμενοι τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν,
Ἡ σύναξη τῶν Προκαθημένων τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἡ ὁποία πραγματοποιεῖται τίς ἡμέρες αὑτές στό ἱερόν κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας, τό Ἱερόν Φανάριον, κατόπιν προσκλήσεως τῆς Ὑμετέρας Παναγιότητος, εἶναι ὅσον ποτέ ἄλλοτε ἐπίκαιρη καί ἀναγκαία, ὄχι μόνον διότι καλούμεθα γιά ἄλλη μία φορά νά ἐκφράσουμε τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλά καί γιά νά διατυπώσουμε τήν συμπάθεια, τήν συναντίληψή μας καί τούς προβληματισμούς σέ θέματα τά ὁποῖα διαιροῦν, δοκιμάζουν καί ταλανίζουν τήν ἀνθρώπινη κοινωνία.
Εἶναι πλέον γεγονός, ὅτι σε ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα οἱ ἀντοχές τῆς κοινωνίας δοκιμάζονται ἐνώ διακυβεύεται ἡ συνοχή της, ἐξ αἰτίας κυρίως προβλημάτων, τά ὁποῖα ἀγγίζουν ἀκόμη καί τά ὅρια τῆς ἐπιβίωσης. Τό γεγονός αὐτό καθ’ ἑαυτό δημιουργεῖ ἀνασφάλεια καί ἀβεβαιότητα, ἐνῶ πολλές φορές ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στή βίωση τῆς μοναξιᾶς καί τῆς ἀπομόνωσης.
Οἱ προκαθήμενοι, λοιπόν, αὐτές τίς ἡμέρες καλούμεθα «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ» νά στείλουμε ἕνα μήνυμα ἐλπίδας, ἐμπιστοσύνης καί αἰσιοδοξίας διακηρύσσοντας, ὅτι «ἡ ἐν ἡμῖν ἐλπίς» δεν εἶναι ἁπλά μία προσδοκία, ἀλλά μία πορεία κατάκτησης καί πραγμάτωσής της, ὄχι γιατί ἁπλά εὐχόμεθα ἀλλά γιατί ἀφουκραζόμεθα τίς ἀγωνίες καί συμπάσχουμε μέ τούς ἀγῶνες τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου γιά τήν ἐπιβίωσή του.
Ἡ πορεία αὐτή ἔκφρασης τῆς ἐλπίδος πρός τό ποίμνιόν μας, μέσα ἀπό τήν ἑνότητα μας, θά πρέπει νά ἐπισφραγισθῆ τελικά καί μέ τήν σύγκλησιν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, οἱ ἀποφάσεις τῆς ὁποίας θά πρέπει νά τείνουν σέ μία ἀποτελεσματική καί καρποφόρο διακονία της ἐπ ὠφελείᾳ τοῦ ποιμνίου μας καί εἰς δόξαν τῆς Ὀρθοδοξίας συμπάσης.
Μέ τίς σκέψεις αὐτές θά ἤθελα νά Σᾶς εὐχαριστήσω καί πάλιν, Παναγιώτατε Δέσποτα, γιά τήν πρωτοβουλία τῆς παρούσης Συνάξεως καί νά εὐχηθῶ εὐόδωσιν τῶν ἐργασιῶν μας καί ἐπίτευξιν τῶν ἐπιδιωκομένων σκοπῶν μας.
