Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα
Λευκάδος καί Ἰθάκης κ. Θεόφιλε,
Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες,
Ἀγαπητοί Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Λαέ τοῦ Θεοῦ ἠγαπημένε,
«Καί γάρ ἐμερίσατο ὁ Θεός πρός ἡμᾶς τούς μάρτυρας, τάς ψυχάς λαβών αὐτός, τά σώματά πως ἡμῖν ἔδωκεν, ἵνα ἔχωμεν ὑπόμνησιν ἀρετῆς διηνεκῶς τά ἅγια τούτων ὀστέα»
(ἱ. Χρυσόστομος)
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀποτίουσα φόρο τιμῆς στούς Ἀγωνιστές τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, ἀποστέλλει μετά πολλῆς χαρᾶς καί ἐθνικῆς ὑπερηφάνειας τό παρόν Μήνυμα, προκειμένου νά ἀναγνωσθεῖ ἐν τῷ πλαισίῳ τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λευκάδος καί Ἰθάκης λόγῳ τῆς συμπληρώσεως, κατά τό παρόν ἐπετειακό ἔτος 2021, διακοσίων ἐτῶν ἀπό τῆς Ἐθνικῆς ἡμῶν Ἐγέρσεως καί Παλιγγενεσίας.
Συγχαίρουμε, κατ’ ἀρχάς, θερμῶς καί ἐπαινοῦμε ἐγκαρδίως τόν φιλόκαλο, δραστήριο καί θεοσεβέστατο Μητροπολίτη Λευκάδος καί Ἰθάκης κ. Θεόφιλο γιά τήν ἐμπνευσμένη πρωτοβουλία τῆς διοργανώσεως πολυάριθμων ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων καί λατρευτικῶν συνάξεων, οἱ ὁποῖες ἐντάσσονται στό εὐρύτερο πρόγραμμα τῶν ἐν Ἑλλάδι τελουμένων Περιφερειακῶν καί Συνοδικῶν ἑορτασμῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐπ’ ἀφορμῇ τῆς Ἐθνικῆς ἡμῶν Ἐπετείου.
Κατά τόν Ἱεροσολύμων Νεκτάριο, «οὐκ ἔστιν πόλις καί τόπος, ὅπου τῶν Ὀρθοδόξων ἡμῶν οὐ προχέονται ὑπέρ τῆς εὐσεβείας τά αἵματα». Κάθε γωνιά τῆς Πελοποννήσου καί τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος, τῆς Ἠπείρου καί τῆς Θεσσαλίας, τῆς Μακεδονίας καί τῆς Θράκης, τῶν νήσων τοῦ Ἰονίου καί τοῦ Αἰγαίου πελάγους, τῆς Κρήτης καί τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἔχει νά ἐπιδείξει πλῆθος Νεομαρτύρων καί Ἐθνομαρτύρων, οἱ ὁποῖοι προσέφεραν ὡς σπονδή τό αἷμα καί τήν ζωή τους στόν Ἀρχηγό τῶν Μαρτύρων, διακατεχόμενοι ἐξ ἀκραδάντου πίστεως στήν «ἐλπιζομένη» καί «μή βλεπομένη» (Ἑβρ. ια´, 1) Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ὡς ἐκ τούτου, ἡ ἱστορική νῆσος τῆς Ἰθάκης, ἡ ὁποία ἀνά τούς αἰῶνες ὑμνήθηκε ἀπό σπουδαίους ποιητές καί λογοτέχνες, ἀναδεικνύεται, σύν τοῖς ἄλλοις, σέ τροφό ἐμβληματικῶν μορφῶν Νεομαρτύρων, ὅπως ὁ Νέος Ἱερομάρτυς Ἅγιος Ραφαήλ, τόν ὁποῖον τιμοῦμε λειτουργικῶς ἀπόψε στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου Βαθέος τῆς γενέτειρας Αὐτοῦ Ἰθάκης, καί ὁ προσφάτως ἁγιοκαταταχθείς Ἐθνοϊερομάρτυς Εὐγένιος (Καραβίας) Μητροπολίτης Ἀγχιάλου, τοῦ ὁποίου ἡ προτομή κοσμεῖ τόν αὔλειο χῶρο τοῦ περικαλλοῦς αὐτοῦ Ναοῦ.
Ὁ «τῆς Ἰθάκης θεῖος βλαστός» Ὁσιομάρτυς Ραφαήλ, στό φωτεινό καί ἀκτινοβόλο τέλος τοῦ ὁποίου, κατά τό 1463, εἶναι τόσο εὔγλωττες οἱ «ἀποδείξεις Πνεύματος καί δυνάμεως» (Α´ Κορ. β´, 4), προσμαρτυροῦσες ὅτι ἡ ἐκ τῆς Θείας Χάριτος δύναμη «ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται» (Β´ Κορ. ιβ´, 9), προκηρύσσει διά μέσου τῆς ἡρωικῆς του θυσίας ὅτι ἡ ἐλευθερία τῆς συνειδήσεως διατηρεῖται ἀλώβητη, παρά τά ἐπιβαλλόμενα ὑπό τοῦ τυρρανικοῦ ξίφους τῶν Ὀθωμανῶν μαρτύρια. Ὡς ἐλέχθη καί ὑπό τοῦ ἀοιδίμου ἐκ τῶν προκατόχων μας Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου (τοῦ Παπαδοπούλου), «κατά ἀλήθειαν τοῦτο εἶναι θαῦμα παρόμοιον ὡσάν νά βλέπῃ τις μέσα εἰς τήν καρδίαν τοῦ χειμῶνος ἐαρινά ἄνθη καί τριαντάφυλλα· μέσα εἰς βαθυτάτην νύκτα ἡμέραν καί ἥλιον· μέσα εἰς τό ψηλαφητόν σκότος φῶτα λαμπρότατα· ἐν τῷ καιρῷ τῆς αἰχμαλωσίας νά βλέπῃ ἐλευθερίαν καί ὑπερφυσικήν δύναμιν».
Κατά τόν αὐτόν τρόπο, ἐνσαρκώνει καί ἐκπροσωπεῖ τήν θυσιαστική παράδοση τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἑλληνική ὁ μετά τοῦ ἡρωικοῦ Πατριάρχου Γρηγορίου τοῦ Ε´ ἀπαγχονισθείς ὑπό τῶν Ὀθωμανῶν Μητροπολίτης Ἀγχιάλου Εὐγένιος, τοῦ ὁποίου τό σῶμα, μετά τόν ἀπαγχονισμό, κρεμάσθηκε ἐπί τριήμερον στήν Πύλη τοῦ Γαλατᾶ, διαπομπεύθηκε καί ἐν τέλει ἐρρίφθη στήν θάλασσα, στό πλαίσιο τῶν ἐν γένει σουλτανικῶν ἀντιποίνων.
Ἀγαπητοί μου, οἱ καλλίνικοι Νεομάρτυρες, τῶν ὁποίων ἡ ἡρωική ζωή συνδυάζει ἁρμονικῶς τό ἀξιολογικό καί τό ὀντολογικό στοιχεῖο, δεδομένου ὅτι στήν προσωπικότητά τους τά ὕψιστα ἰδεώδη τῆς αὐτοθυσίας καί τοῦ ἡρωισμοῦ ἔγιναν ζωντανή πραγματικότητα, ὀφείλουν νά προβάλλονται στήν ἑλληνορθόδοξη ἀγωγή ὡς πρόσωπα καί παραδείγματα.
Ἡ ἀξιοποίηση τοῦ, καταγεγραμμένου ἤ μή, ἱστορικοῦ ὑλικοῦ, τό ὁποῖο ἀναφέρεται στούς ἀειλαμπεῖς αὐτούς φωτοδότες τῆς Πίστεώς μας, δύναται νά προσπορίσει ἀξιόλογες γνώσεις, οἱ ὁποῖες θά ὑποβοηθήσουν τόσο τήν ὁλόπλευρη κατανόηση πολλῶν πτυχῶν τῆς Ἐθνεγερσίας τοῦ 1821 καί τῆς νεοελληνικῆς Ἱστορίας, ὅσο καί τήν διακρίβωση τῶν κυρίων χαρακτηριστικῶν τῆς αὐτοσυνειδησίας καί τῆς ταυτότητος τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων.
Ἐπί τούτοις, συγχαίροντες καί πάλι τόν σεμνό καί ὀτρηρό Ποιμενάρχη ὑμῶν διά τήν ἐν γένει συμβολή αὐτοῦ στό ἔργο τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, εὐχόμεθα ὁ τῶν Μαρτύρων Ἀρχηγός Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά διαφυλάττει πάντας ὑμᾶς ἐν ὑγιείᾳ ἀμφιλαφεῖ, παρέχων δαψιλῶς, ταῖς πρεσβείαις τοῦ σοφοῦ καί τρισμάκαρος Ραφαήλ, θεῖο φωτισμό καί τό μέγα Αὐτοῦ ἔλεος.
Μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης
† Ὁ Ἀθηνῶν ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ, Πρόεδρος
