Χαίρομαι ὅτι ἐπικοινωνῶ μαζί σας καί ἐφέτος μέ τήν ἀγαθή εὐκαιρία τῆς ἐτήσιας διοργανώσεως συνεδρίου σχετικά μέ τόν Ἀπόστολο Παῦλο καί τή διδαχή του, στό πλαίσιο τῶν «Παυλείων».
Τό θέμα τό ὁποῖο ἐπελέγη γιά τό παρόν συνέδριο εἶναι Ἐκκλησιολογικό, μέ ἁγιογραφική καί μάλιστα Παύλειο θεμελίωση.
Τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας περιγράφεται, δέν ὁρίζεται, στίς ἐπιστολές τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, κατά τρόπο πού δέν ὁδηγεῖ στίς μονομερεῖς προσεγγίσεις τῆς Θεολογικῆς προβληματικῆς τοῦ Συνεδρίου, πού ἔχουν ὑπάρξει στόν ἑτερόδοξο χῶρο.
Μέσα στόν ἱστορικό χωροχρόνο τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας συγκροτεῖται ὡς χαρισματικό σῶμα σέ ἀραγῆ ἑνότητα μέ τήν κεφαλή Του (Ἐφεσ. 1, 22-23 Κολ. 1,8), κατανοούμενο πάντοτε εὐχαριστιακά, ὥστε αὐτό ἀκριβῶς τό γεγονός νά ἀποτελεῖ τήν ἀνυπέρβλητη συνοχή του (Α΄ Κορ. 10,17). Οἱ περιγραφές μέσῳ εἰκόνων τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας στόν Παύλειο ἁγιογραφικό λόγο, ὡς Κεφαλή Σώματος, Νύμφης, δέν ἐπιτρέπουν στατικοῦ τύπου θεσμοποίηση, πού ἀγνοεῖ τήν χαρισματική λειτουργία τοῦ Σώματος, οὔτε μονομερῆ ἄκρατο τονισμό τοῦ χαρισματικοῦ στοιχείου, πού ἀγνοεῖ κάθε ἄλλη πτυχή τῆς ἱστορικῆς φανέρωσης καί συγκρότησης τῆς Ἐκκλησίας μέσα στην Ἱστορία.
Ἡ εἰκόνα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ὡς ἐξαιρετική περιγραφή τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας ἀναδεικνύει ὄχι μόνο τήν λειτουργική ταυτότητα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος, ἀλλά τό προφυλάσσει ταυτοχρόνως ἀπό παρανοήσεις, πού εἴτε ἀγνοοῦν τήν εὐχαριστιακή συγκρότησή του, εἴτε παραβλέπουν τήν ποικιλία τῶν χαρισμάτων, εἴτε ὑποβαθμίζουν τήν λειτουργική ἑνότητα τῶν μελῶν.
Ὁ πλοῦτος καί ἡ ποικιλία τῶν διακονιῶν καί τῶν χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διαφυλάσσει καί τήν μοναδικότητα τοῦ κάθε μέλους καί σφυρηλατοῦν τήν ἑνότητα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ καθώς, «ἐν ἑνί Πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἕν σῶμα ἐβαπτίσθημεν» (Α΄ Κορ. 12,13).
Ἔτσι ἀντιλαμβανόμαστε γιατί Κλῆρος καί Λαός δέν κατανοοῦνται ὡς ἀντιθετικά μεγέθη, ἀλλά ὡς χαρισματικές λειτουργίες, πού ἀλληλοπεριχωροῦνται καί συνθέτουν ὀργανικά τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας σέ ἄρηκτη ἑνότητα μέ τήν Κεφαλή Της, τόν Χριστό, καί τήν ζωογόνο παρουσία τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
Ἔχω τήν πεποίθηση ὅτι οἱ ἐκλεκτοί ἐπιστήμονες, πού λαμβάνουν μέρος στό προκείμενο Συνέδριο, θά συμβάλουν στήν βαθύτερη ἀνάλυση καί κατανόηση τῆς σημασίας, πού ἔχει στίς ἡμέρες μας ὁ λόγος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί τά συμπεράσματά τους θά δώσουν νέα ὤθηση στόν ἐπανευαγγελισμό αὐτοῦ τοῦ λόγου, τόν ὁποῖο ἔχει ἀνάγκη στούς καιρούς μας, ἀπόλυτη ἀνάγκη, ὁ πιστός ὡς ζωντανό μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας.
Εὔχομαι ὅπως, μέ τήν εὐλογία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τή μεσιτεία τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, οἱ ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου σας στεφθοῦν μέ ἀπόλυτη ἐπιτυχία.
