(Τῇ ἐπετείῳ τῶν 100 ἐτῶν ἀπό τῶν ἐγκαινίων τοῦ Καθεδρικοῦ Πατριαρχικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου Νέφσκυ ἐν Σόφιᾳ, τῇ ἀφίξει τοῦ Ἱεροῦ Ἀντιγράφου τῆς εἰκόνος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς ἐπιλεγομένης «Ἄξιόν Ἐστι»).
Μακαριώτατε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, Πατριάρχα Σόφιας καί πάσης Βουλγαρίας κ.κ. Μάξιμε,
Ἡ συμμετοχή τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας ἡμῶν, κατόπιν τῆς εὐγενοῦς Ὑμετέρας προσκλήσεως, εἰς τάς λαμπράς ἐκδηλώσεις τῆς συμπληρώσεως ἑκατονταετηρίδος ὅλης ἀπό τῶν ἐγκαινίων τοῦ μεγαλοπρεποῦς καί περιφήμου Πατριαρχικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου Νέφσκυ ἐν Σόφιᾳ, τῆς ἀφίξεως τοῦ Ἱεροῦ Ἀντιγράφου τῆς Θαυματουργοῦ Εἰκόνος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς ἐπιλεγομένης «Ἄξιόν Ἐστι» ἐκ τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους, ἀλλά καί τῆς ἐπετείου τῶν Γενεθλίων τῆς Ὑμετέρας πεφιλημένης καί περισπουδάστου Μακαριότητος, ἀποτελεῖ θαυμασίαν εὐκαιρίαν δι᾽ ἅπαντας ἡμᾶς, ἵνα διά μίαν εἰσέτι φοράν ἐκφράσωμεν τά φιλάδελφα αἰσθήματα, τήν ἀγάπην καί τήν ἐκτίμησιν ἡμῶν πρός τόν ὁμόδοξον Βουλγαρικόν Λαόν, ἀλλά καί τόν βαθύτατον σεβασμόν ἡμῶν πρός τό Σεπτόν Πρόσωπον τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος.
Χαίρομεν καί ἀγαλλόμεθα, διότι, καίτοι παρῆλθον περίοδοι θλίψεων καί δοκιμασιῶν, ἀλλά καί ἐχθρικῶν ἐπιθέσεων κατά τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας Ὑμῶν κατά τό πρόσφατον σχετικῶς παρελθόν, ἡ Χάρις τοῦ Παναγάθου Θεοῦ ἐπροστάτευσεν καί διετήρησεν ἐπί ἑκατόν ἔτη ἀλώβητον καί σταθερόν τόν Πανίερον καί περικαλλέστατον Πατριαρχικόν τοῦτον Ναόν τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου Νέφσκυ, ὅστις δέν ἀποτελεῖ καύχημα καί τιμήν μόνον τοῦ εὐσεβοῦς καί φίλου Βουλγαρικοῦ Λαοῦ, ἀλλά καί τῆς Ὀρθοδοξίας ἁπάσης, καθ᾽ ὅτι ἐν τῇ λαμπρότητι αὐτοῦ ὁμολογεῖται ἡ πίστις εἰς τόν Ἕνα ἐν Τριάδι Θεόν. Ἐπί πλέον, ἀποτελεῖ ἐκδήλωσιν χρέους καί αἰωνίου εὐγνωμοσύνης πρός τόν Παντοκράτορα Θεόν διά τό ὕψιστον δῶρον τῆς ἐλευθερίας, ἥν ἐδωρήσατο εἰς τήν ἀνθρωπότητα καί ἐν προκειμένῳ εἰς τόν Βουλγαρικόν Λαόν μετά τήν ἐπί πεντακόσια ἔτη πικράν ὀθωμανικήν καταδυνάστευσιν.
Μακαριώτατε ἀδελφέ,
Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἠξίωσεν Ὑμᾶς μακρᾶς καί λαμπρᾶς Ἀρχιερατικῆς προσφορᾶς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, διά τῆς ὁποίας ἀπεδείξατε τήν βαθυτάτην πίστιν καί τήν ἀκλόνητον ἀφοσίωσιν Ὑμῶν εἰς τήν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν, τούς ἱερούς Κανόνας καί τάς παραδόσεις Αὐτῆς.
Διά τοῦτο ἀξιοχρέως σήμερον, συμμετέχοντες εἰς τήν χαράν τοῦ ὁμοπίστου καί ὁμοδόξου Βουλγαρικοῦ Λαοῦ ἐπί τῷ γεγονότι τῶν 98ων γενεθλίων Ὑμῶν, ἀποδίδομεν καί ἡμεῖς τόν προσήκοντα σεβασμόν πρός τόν ἱκανώτατον οἰακοστρόφον τῆς νοητῆς ὁλκάδος τῆς κατά Βουλγαρίαν Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅστις μετά δεξιότητος καί ὑπομονῆς, οὐ τῆς τυχούσης, πηδαλιουχεῖ Αὐτήν ἐπί τεσσαράκοντα καί πλέον ἔτη, ἐν μέσῳ πολλῶν προβλημάτων καί δυσχερειῶν.
Τιμῶμεν καί ἡμεῖς σήμερον ἐν τῇ Ἱερᾷ ταύτῃ Διορθοδόξῳ Συνάξει τόν περικλεῆ καί πνευματέμφορον Ποιμενάρχην τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ὅστις ἀποτελεῖ τόν ἀπλανῆ ὁδηγόν καί τό ἰδεωδέστερον πρότυπον τοῦ εὐαγοῦς Κλήρου καί τοῦ εὐσεβοῦς Λαοῦ, οἵτινες, ἀναγνωρίζοντες τήν ποικιλοτρόπως ἐκδηλουμένην πρός αὐτούς πατρικήν Ὑμῶν στοργήν καί θυσιαστικήν προσφοράν, ἀνταποδίδουσιν Ὑμῖν τόν προσήκοντα σεβασμόν καί τήν υἱϊκήν αὐτῶν ἀγάπην κατά τάς ἑορτίους ταύτας στιγμάς.
Ὑπέρ τούτων ἁπάντων τῶν κόπων καί τῶν ἀγώνων τῆς Ὑμετέρας ἀγαπητῆς καί πεφιλημένης Μακαριότητος ἐκφράζομεν ὁλοκαρδίως τάς ὁλοθύμους ἀδελφικάς καί συγχαρητηρίους ἡμῶν εὐχάς καί προσρήσεις.
Διερμηνεύοντες δέ καί τά αἰσθήματα τοῦ περί ἡμᾶς Σεπτοῦ Σώματος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τοῦ ἱεροῦ Κλήρου Αὐτῆς καί τοῦ εὐσεβούς ἡμῶν ποιμνίου, εὐχόμεθα ὅπως ὁ Μέγας Δωρεοδότης Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός χαρίζηται τῇ Ὑμετέρᾳ πεφιλημένῃ Μακαριότητι ἔτη ὡς πλεῖστα, ἐν ὑγιείᾳ ἀμφιλαφεῖ, πρός συνέχισιν τῆς τετιμημένης καί λαμπρᾶς Ὑμετέρας Πατριαρχικῆς Διακονίας.
Ἐπί πᾶσι δέ τούτοις, καί εἰς ἀνάμνησιν τῆς Γενεθλίου ταύτης Ἐπετείου προσφέροντες τῇ Ὑμετέρᾳ περισπουδάστῳ Μακαριότητι, διά τοῦ ἐκπροσωποῦντος ἡμᾶς Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Χριστιανουπόλεως καί ἀγαπητοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ κ. Προκοπίου, τό ἀναμνηστικόν τοῦτο δῶρον, κατασπαζόμεθα καί αὖθις τήν Ὑμετέραν περιπόθητον Μακαριότητα φιλήματι ἁγίῳ καί περιπτυσσόμενοι Αὐτήν, διατελοῦμεν μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης.
Εἰς πολλά ἔτη Δέσποτα!
