Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Λευκάδος καί Ἰθάκης κ. Θεόφιλε,
Χαιρετίζω θερμῶς τό 3ο Μοναστικό Συνέδριο ὑπό τόν τίτλο «Ὁ Ὀρθόδοξος Μοναχισμός καί σύγχρονες μορφές Μοναχικῆς Πολιτείας», τό ὁποῖο συγκαλεῖται στόν ἱστορικό χῶρο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Φανερωμένης, ὅπου ἐδῶ καί πολλούς αἰῶνες, σάν ἀπό ἄσβεστο πνευματικό φάρο, ἐκλάμπει μεῖζον φῶς ἐπί τήν λυχνίαν τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Λευκάδος. Συνιστᾶ ἀφορμή χαρᾶς καί σπάνια εὐκαιρία πρός ἀνάταση καί πνευματική ὠφέλεια τό γεγονός ὅτι ἡ Ἐκκλησία συγκεντρώνει σέ μίαν παλαίφατον Ἱερά Μονή σεβαστούς Ἡγουμένους ἀπό πολυάριθμα μοναστήρια, τά ὁποῖα αἰσίως καρποφοροῦν ἐν Κυρίῳ. Ἔχω τήν βεβαιότητα ὅτι ἡ παρουσία ἐκλεκτῶν ἐκπρόσωπων τοῦ Κλήρου καί ἑτέρων διακεκριμένων ὁμιλητῶν θά συντελέσει ὥστε νά μᾶς γίνουν οἰκειότερες ὁσιακές καί φιλομόναχες προσωπικότητες τοῦ καιροῦ μας καί νά μελετηθεῖ ἐπισταμένως ἡ σύγχρονη ἔμψυχη προσφορά τοῦ Μοναχισμοῦ μας, γεγονός καθ’ ἑαυτό οὐσιῶδες καί γιά τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί γιά τήν κοινωνία μας γενικότερα.
Ἐντρυφώντας στήν παράδοση τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀπό παλαιότερες ἐποχές μέχρι σήμερα, σέ ὅλη αὐτή τήν πνευματική διαδρομή συναντοῦμε ἐξέχουσες μορφές τῆς ἀσκήσεως καί τῆς νοερᾶς ἐργασίας. Δέν εἶναι γιά μᾶς πρόσωπα ἀπόμακρα, ξεθωριασμένες εἰκόνες, λησμονημένες στό εἰκονοστάσι τῆς εὐλαβικῆς μας συνείδησης. Εἶναι ζῶσα παρουσία Χριστοῦ. Στή χορεία αὐτή συγκαταλέγονται καί πολλές νεότερες καί σύγχρονες προσωπικότητες πού ἀνέδειξε ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καί σήμερα ἐμπνέουν ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ποθοῦν νά βιώσουν στήν ὁλότητά της τήν κατά Χριστόν ζωή, τήν ὁλοκληρωτική ἀφιέρωση στόν Θεό.
Ἡ Ἐκκλησία δέν διαθέτει ὑλική δύναμη γιά νά ἀντιπαρατάξει στίς ὀδύνες τῆς ἐποχῆς. Ἡ ἰσχύς της συνίσταται στόν Θεό, ὁ ὁποῖος τήν πλουτίζει μέ σημαντικούς ἀνθρώπους πού ἔζησαν καί ζοῦν ὁσιακά στήν ἀφάνεια, ἀκολουθώντας τήν ἀνηφορική καί μοναχική ὁδό τῶν πνευματικῶν ἀναβαθμῶν, μία πορεία ἀνόδου καί ἁγιασμοῦ, ἡ ὁποία ἀντλεῖ τήν δύναμή της ἀπό τήν χάρη καί τό ἔργο τοῦ Κυρίου μας. Ἐνῶ ὁ κόσμος προχωρεῖ μέσα ἀπό δεσμεύσεις καί περισπασμούς, ὁ μοναχισμός στρέφεται πρός τά ὑψηλά, παραμερίζει τήν συμβατικότητα καί ζητεῖ τό ἀπόλυτον. Αὐτοί εἶναι ἡ ζῶσα προσφορά τῆς Ἐκκλησίας στήν ἱστορία, καί οἱ εὐλογημένες μορφές τους φωτίζουν ὄχι μόνο τήν Ὀρθοδοξία ἀλλά καί ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη μέ τόν πλοῦτο τῶν διδαγμάτων καί τῆς βιοτῆς τους, ἀναδεικνύοντας μάλιστα διαρκῶς νέους κατά πνεῦμα υἱούς καί διαδόχους.
Εὐχαριστίες ὀφείλονται πρός ὑμᾶς, Σεβασμιώτατε, ὅπως καί πρός τήν μοναστική κοινότητα τῆς Φανερωμένης, δι’ ὅσα προσφέρετε μετά συνέσεως διά τῆς παρούσης διοργανώσεως. Σέ καιρούς κατά τούς ὁποίους ὁ κόσμος μας δοκιμάζεται ἀπό ποικίλα πνευματικά ἀδιέξοδα, δικαίως ἀποζητοῦμε τήν μοναστική μαρτυρία τῆς σοφίας, τῆς ἀγάπης καί τῆς ἐλπίδος. Παριστάμενοι καί ἡμεῖς νοερῶς ἐν μέσῳ ὑμῶν, εὐχόμεθα ὁ Θεός νά ἐπευλογήσει τό παρόν Συνέδριο καί ὅλους τούς ἐκλεκτούς συμμετέχοντες.
Μετά θερμῶν εὐχῶν καί ἀγάπης
