Ἀγαπητοί μου Πατέρες,
Ἀγαπητά μου παιδιά καί συνεργάτες μας στό ἔργο τῆς νεότητος,
Μέ ἰδιαίτερη χαρά ἀπευθύνομαι σήμερα στούς διοργανωτές καί στούς μετέχοντες τοῦ 4ου Συνεδρίου Ἱερέων καί στελεχῶν νεότητος, πού πραγματοποιεῖ ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή Χριστιανικῆς Ἀγωγῆς τῆς Νεότητος, μέ τή συνεργασία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας. Ἡ χαρά μου μπορεῖ νά αἰτιολογηθεῖ γιά δύο λόγους:
1. Σπουδαῖο εἶναι τό γεγονός τῆς συνεργασίας ὅλων σας προκειμένου νά κατατεθεῖ ὁ γόνιμος προβληματισμός σας καί αὐτός νά γίνει ἀφορμή διαλόγου σέ ἕνα τόσο σημαντικό θέμα γιά τήν πορεία τῆς ἀγωγῆς τῶν νέων. Εἰδικά ὅταν αὐτό συμβαίνει σέ μία ἐποχή πού μιλᾶμε πολύ ἀλλά δέν διαλεγόμαστε, καί ἐπικοινωνοῦμε μέ ὅλα τά μέσα πού μᾶς προσφέρει ὁ σύγχρονος πολιτισμός ἀλλά δέν συνεργαζόμαστε.
2. Θεωρῶ πολύ σημαντικό τό γεγονός τῆς συνάντησης κληρικῶν καί λαϊκῶν κάτω ἀπό τή φιλόξενη στέγη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας, πού ἐργάζονται ἄοκνα στίς ἐπάλξεις τῆς ἀγωγῆς τῶν νέων ἀνθρώπων ἐπί σειρά ἐτῶν σέ ὅλες σχεδόν τίς Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Μέ τήν εὐκαιρία αὐτή θά ἤθελα νά καταθέσω λίγες σκέψεις μέ ἀφορμή τό πολύ ἐνδιαφέρον θέμα τοῦ Συνεδρίου.
Στήν πατρίδα μας σημειώνονται τίς τελευταῖες δεκαετίες πολύ μεγάλες ἀλλαγές. Οἱ περισσότερες ἀπ’ αὐτές ἔχουν στό κέντρο τους τόν ἄνθρωπο. Δυστυχῶς ὅμως συχνότερα ὑποτιμᾶται ἡ ἀξία του παρά ὑπηρετεῖται. Μία ἀπό αὐτές τίς ἀλλαγές εἶναι ἡ ἐγκατάσταση πολλῶν ἀνθρώπων μέ ἀποτέλεσμα τήν συνύπαρξη πολλῶν πολιτισμῶν. Ἡ πραγματικότητα αὐτή ἔχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις καί πολλές ἀντιθέσεις. Ἐμεῖς ὅμως πρέπει νά βροῦμε τό σημεῖο τῆς συνάντησης. Στήν προσπάθεια αὐτή γιά νά εἴμαστε συνεπεῖς θά πρέπει νά συνυπολογίσουμε ὅτι ἡ πολυπολιτισμικότητα δέν προκύπτει μόνο ἀπό τή μετανάστευση ἀλλά καί ἀπό τόν ἀτομισμό. Ξεχνᾶμε ὅτι οἱ ἀλλαγές στήν οἰκογένεια, τά βιοηθικά διλήμματα, τό αἴτημα τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης, ἀκόμα καί τό περισσότερο σύγχρονο τῆς βίας, δέν προέκυψαν ἀπό τήν μετανάστευση.
Προϋπῆρχαν καί βασίζονται στόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἀντιλαμβανόμαστε τόν ἑαυτό μας καί τούς ἄλλους. Αὐτό πού διαπιστώνεται, δυστυχῶς, μέ εὐκολία εἶναι ὅτι ἀκόμα καί ἐμεῖς οἱ χριστιανοί δέν κατορθώσαμε νά δοῦμε τόν «πλησίον» οὔτε στά πρόσωπα πού ἀγαπᾶμε, οὔτε στά πρόσωπα πού μᾶς προσκάλεσαν. Σέ αὐτό δέν εὐθύνονται οἱ «ἄλλοι», οὔτε ὁ σύγχρονος τρόπος ζωῆς ἀλλά, ἡ νοοτροπία μας.
Εἶναι ἑπομένως ἀναγκαῖο ἡ ποιμαντική διακονία τοῦ ἀνθρώπου τῶν ἐνοριῶν μας, ἡ διαπαιδαγώγηση τῶν νέων ἀνθρώπων νά ὑπηρετήσει τό Εὐαγγέλιο, νά τούς προετοιμάσει ὥστε νά ζήσουν ζωντανά στήν Ἐκκλησία ἡ ὁποία μᾶς προτείνει τήν ἀγάπη ὡς τό κυρίαρχο κίνητρο τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς.
Ἡ ἀνανέωση τῆς παιδαγωγικῆς μας σκέψης καί μεθοδολογίας πρέπει νά δείχνει περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά ὅτι οἱ χριστιανοί πού ζοῦν ἐν Χριστῷ δέν ἀντιμετωπίζουν τήν κενότητα μέ τή φυγή, τήν ἔλλειψη νοήματος ζωῆς μέ τήν ἀπόσυρση στό ἐγώ τους, οὔτε ἀδιαφοροῦν γιά τήν πορεία τοῦ πλανήτη, δέν ἀδρανοῦν, ἀλλά μέ τήν ἄσκησή τους διακηρύττουν μία ἄλλη πραγματικότητα ἀπό αὐτή πού βιώνουμε.
Εὔχομαι προσωπικά ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μου σέ ὅλους, δεόμενος τοῦ Κυρίου, νά σᾶς χαρίζει τό Ἀναστάσιμο Φῶς Του πού φωτίζει καί ἁγιάζει κάθε ἄνθρωπο.
Εὐχαριστῶ ἀπό καρδιᾶς τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμονα γιά τή φιλοξενία καί τήν ἀγάπη του. Καλή ἐπιτυχία στίς ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου τά ἀποτελέσματα τοῦ ὁποίου θά γίνουν ἀφορμή συζήτησης καί στήν Ἱερά Σύνοδο.
Μετ΄ εὐχῶν καί ἀγάπης
