Ἀγαπητοί μου,
Θά ἤθελα νά σᾶς εὐχαριστήσω γιά τήν εὐγενῆ σας πρόσκληση καί τήν εὐκαιρία πού μοῦ δίδετε νά ἀπευθυνθῶ πρός τήν ἔγκριτη ἐπιστημονική σας συνάντηση, καθώς τά βάρη τῆς ἐκκλησιαστικῆς διακονίας δέν μοῦ ἐπιτρέπουν νά εὑρίσκομαι πλησίον σας. Τό Συνέδριο τῆς Ὁμηρικῆς Ἀκαδημίας ἀποκτᾶ μείζονα ἀξία στίς παροῦσες ἐξαιρετικά κρίσιμες στιγμές γιά τήν Ἑλλάδα καί τήν Εὐρώπη, κατά τίς ὁποῖες ἀναζητοῦμε ἀπεγνωσμένα νησίδες ζωῆς καί εὔδιους λιμένες μέσα στόν κλύδωνα τῆς ἱστορίας. Ὑπ’ αὐτές τίς συνθῆκες, ὅπου κυριαρχεῖ ἀγωνία γιά τό αὔριο, δημιουργεῖται ἀνάγκη νά στραφοῦμε πρός τά οὐσιώδη, πρός τίς πνευματικές καί ὁμηρικές μας ρίζες.
Χαίρομαι λοιπόν ἰδιαιτέρως ὅταν ἄνθρωποι τῶν γραμμάτων καί τῶν ἐπιστημῶν καλλιεργοῦν μέ εὐθύνη καί ἀφοσίωση τόν ἀδαπάνητο θησαυρό τοῦ Ὁμήρου. Διότι ἡ ποίηση τοῦ Ὁμήρου ὑπῆρξε διαχρονικά ἀναφαίρετο πνευματικό κεφάλαιο τόσο γιά τόν Ἑλληνισμό καί τήν Ἐκκλησία ὅσο καί γιά τόν πολιτισμό σέ οἰκουμενική κλίμακα. Ἀποτελεῖ τήν κληρονομιά μας καί τήν ἐλπίδα μας. Ὅσο καί νά στεγνώνουν οἱ ψυχές καί νά φτωχαίνουμε πνευματικά, τά ὁμηρικά ἔπη εὑρίσκονται πάντοτε στήν καρδιά καί τό κέντρο τῆς ψυχικῆς μας ταυτότητας καί τῆς πνευματικῆς περιουσίας μας. Ἀκόμη καί στούς σημερινούς καιρούς, ὅπου πολλά μοιάζουν νά ἔχουν ἁλωθεῖ, ὅπου πανανθρώπινες ἱερές ἀξίες καταπατοῦνται, ἐμεῖς ἔχουμε λίγο δρόμο νά κάνουμε γιά νά βροῦμε τήν κληρονομιά μᾶς ἀπείραχτη καί νά ἔρθουμε σέ ἐπαφή μέ τήν ὁμηρική μας παράδοση, τήν καί «τιμιωτέραν λίθων πολυτελῶν». Μέ αὐτό τό πνεῦμα ἀξίζει νά πορευθοῦμε, ἀναλογιζόμενοι καί τήν διαπίστωση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «εἰ δέ τίς ἐποικοδομεῖ ἐπί τόν θεμέλιον τοῦτον χρυσόν, ἄργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην, ἑκάστου τό ἔργον φανερόν γενήσεται» (Α΄ Κορ. 3, 12)
Εὐχαριστίες ὀφείλονται στόν ἀγαπητῶ ἐν Χριστῷ ἀδελφό, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μᾶρκο γιά τήν ἀγάπη μέ τήν ὁποία περιβάλλει σταθερά αὐτό τό Συνέδριο «μετά συνέσεως καί ἐπιστήμης» καί γιά τήν ἐπάξια ἐκπροσώπηση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου στίς ὁμηρικές σπουδές. Ἐπιθυμῶ ἐπίσης νά συγχαρῶ τήν ἀγαπητή Διευθύντρια καί ψυχή τῆς Ὁμηρικῆς Ἀκαδημίας, κ. Μαρία-Ἐλευθερία Γιατράκου γιά τόν ἀφοσιωμένο της ζῆλο στήν διοργάνωση. Χαίρω, βέβαιος ὤν ὅτι πολύτιμες σκέψεις θά ἀναπτυχθοῦν καί θά διευρύνουν γόνιμα τή μελέτη τοῦ Ὁμήρου. Εὔχομαι πρός ὅλους τους παρευρισκομένους τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί καλή δύναμη κατά τή διάρκεια τῶν ἐργασιῶν.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης
