Σεβασμιώτατοι,
Θεοφιλέστατοι,
Ἀδελφοί Συμπρεσβύτεροι,
Ἐλλογιμώτατοι κ. Καθηγητές,
Μέ ἰδιαίτερη χαρά ἀπευθύνομαι σήμερα στούς μετέχοντες τῆς ἐπιστημονικῆς Ἡμερίδας πού πραγματοποιεῖ ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή Θείας Λατρείας καί Ποιμαντικοῦ ἔργου μέ θέμα «ΕΙΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑΝ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ – ἀπαντήσεις σέ σύγχρονες προκλήσεις». Ἐπιθυμῶ νά ἐκφράσω πρός ὅλους σας τίς θερμότερες τῶν εὐχῶν μου γιά ἐπιτυχία καί εὐόδωση τῶν στόχων αὐτῆς τῆς Ἡμερίδας πρός ὄφελος τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας καθώς καί τήν προαγωγή τοῦ Εὐαγγελικοῦ ἔργου Της στή σύγχρονη κοινωνία.
Ἐπιτρέψατέ μου μιά μικρή, εἰσηγητική ἀναφορά στό λίαν ἐνδιαφέρον θέμα πού ἀναπτύσσεται στήν ἡμερίδα αὐτή καί ἀφορᾶ στήν οὐσία του, τή θέση τῆς Ἐκκλησίας καί ἰδιαίτερα τῶν λειτουργῶν Της στό ἐξαιρετικά κρίσιμο καί δύσκολο κοινωνικό γίγνεσθαι τῆς ἐποχῆς μας. Ἐκεῖνο τό ὁποῖο ἡ ταπεινότητά μου θά ἤθελε νά ὑπενθυμίσει ἀρχικά στούς ἐκλεκτούς συνέδρους εἶναι ὃτι Ἐκκλησία σημαίνει διακονία. Διακονία πολυεπίπεδη, πολύπλευρη, μέ ἀποδέκτη αὐτή τήν ἴδια τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τόν χειμαζόμενο στίς ἡμέρες μας, συνάνθρωπό μας.
Ἐμεῖς, οἱ ὑπηρέτες τοῦ Κυρίου, ὀφείλουμε κατά τά πρότυπα Του νά δείξουμε ἔμπρακτη ἀγάπη καί νά ἀγκαλιάσουμε τούς χειμαζόμενους ἀδελφούς μας, τούς πεινασμένους καί τούς διψασμένους, τούς γυμνούς καί τούς ἀσθενεῖς, τούς φυλακισμένους καί τούς ξενιτεμένους. Καθένας ἀπό αὐτούς τούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς μας, ἀκόμη καί μέσα στήν ἀπόλυτη ταπεινότητα καί πτωχεία πού βιώνει καθημερινά, δέν παύει νά ἀποτελεῖ ἕνα μοναδικό πρόσωπο, πλασμένο κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωση τοῦ Θεοῦ, πού χρίζει χεῖρα βοηθείας.
Ἡ Ἐκκλησία διά τῶν λειτουργῶν Της ὀφείλει νά προσφέρει ἁπλόχερα ἀγάπη, νά σκέπει ὁλόθερμα με στοργή καί θαλπωρή τά ἁπανταχοῦ δοκιμαζόμενα τέκνα τοῦ Θεοῦ καί να παραμένει πιστή σ’ αὐτή τήν αἰώνια καί θεοπαράδοτη ἀρχή τῆς ἀγάπης. Ἐφάρμοζε καί ἐφαρμόζει, ὡς καθημερινή μέριμνα, τό εἰλικρινές καί ἀνιδιοτελές ἐνδιαφέρον Της πρός τόν «πλησίον», τόν ὁποῖο ὄχι μόνο στηρίζει στό μέτρο τοῦ δυνατοῦ ὑλικῶς ἀλλά ἀγωνίζεται καί γιά τή σωτηρία του με τήν λατρευτική καί μυστηριακή ζωή παρέχοντας τήν ἐν Χριστῷ ἐλπίδα. Ἡ ἀγάπη εἶναι γιά τήν Ἐκκλησία ὑπαρκτικός τρόπος ζωῆς, εἶναι μίμηση τῆς κεφαλῆς Της, τοῦ ἴδιου τοῦ Θεανθρώπου, ὁ ὁποῖος στήν ἄπειρη ἀγάπη Του γιά τόν ἄνθρωπο σήκωσε τόν σταυρό τοῦ μαρτυρίου καί μαζί ὃλες τίς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου. Ὅπως κι Ἐκεῖνος ἔτσι κι ἡ Ἐκκλησία ἀναζητεῖ τούς ἀδυνάτους, τούς ἀναξιοπαθοῦντες, ὅσους γεύονται καθημερινά τό πικρό ποτῆρι τῆς ξενιτιᾶς, ὅσους βιώνουν τήν ταπείνωση καί τόν κοινωνικό ἀποκλεισμό. Πρώτη Ἐκείνη σπεύδει νά βοηθήσει τόν δοκιμαζόμενο καί κακοπαθοῦντα ἀδελφό. Ἡ ἐκ μέρους Της παροχή κάθε εἴδους βοηθείας πρός τούς φτωχούς, ἡ προστασία τῶν ὀρφανῶν, ἡ περίθαλψη τῶν ἀσθενῶν, τῶν γερόντων καί τῶν ἀστέγων, ἡ ἀνακούφιση τῶν φυλακισμένων εἶναι ἐκφάνσεις αὐτῆς τῆς Θείας Ἀγάπης.
Παράλληλα, ἡ Ἐκκλησία ἀντιμετωπίζει τίς προκλήσεις κάθε ἐποχῆς πάντοτε ἑνωμένη, καταθέτοντας «ἔργῳ καί ἀληθείᾳ» στήν ἱστορική Της πορεία τή σωστική Της ἀλήθεια, εὐαγγελιζόμενη τόν λόγο τῆς κεφαλῆς Της, τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κατά καιρούς λοιπόν ἡ Ἐκκλησία καί οἱ λειτουργοί Της καλοῦνται ν’ ἀπαντήσουν σέ διάφορες παραμέτρους τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί σέ ζητήματα πού ἅπτονται τόσο τοῦ λειτουργικοῦ Της βίου ὅσο καί τοῦ ποιμαντικοῦ Της ἔργου, ὅπως, γιά παράδειγμα, ἡ ἐμφάνιση τοῦ ἱεροῦ κλήρου κατά τίς ἐπιτελούμενες λατρευτικές πράξεις, ἡ γλῶσσα στή λατρεία, ἡ ἐν πνεύματι Χριστοῦ ἀντιμετώπιση τῶν ἑτεροδόξων, ἡ ἀρωγή ὑπέρ τῶν κοινωνικῶς ἀδυνάτων, ἤ ἄλλα θέματα ποιμαντικῆς φύσεως. Ἐλπίζω ὅλα αὐτά τά ζητήματα καί οἱ προκλήσεις τῆς ἐποχῆς μας νά ἀναλυθοῦν διεξοδικά στή σημερινή ἡμερίδα ἀπό τούς διακεκριμένους γιά τήν προσφορά τους πρός τήν Ἐκκλησία εἰσηγητές.
Ἀφοῦ λοιπόν σᾶς εὐχαριστήσω ἐκ τῶν προτέρων γιά τήν πολύτιμη καί γόνιμη συνεισφορά σας, θά ἤθελα νά σᾶς εὐχηθῶ καλή καί εὐλογημένη συνέχεια στίς ἐργασίες τῆς Ἡμερίδας τήν ὁποία διοργανώνει ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐλπίζοντας οἱ λόγοι πού θά ἀκουστοῦν σήμερα νά πραγματωθοῦν σέ ἐποικοδομητικές καί ψυχωφελεῖς πράξεις γιά ὅλα τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, τόσο τούς λαϊκούς ὅσο καί τούς Κληρικούς.
