Ἐν Ἀθήναις τῇ 5ῃ Δεκεμβρίου 2008
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Αὐτές τίς μέρες θά γίνει, ὅπως κάθε χρόνο, στίς ἐνορίες τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς μας ὁ Ἔρανος τῆς Ἀγάπης. Ὁ Ἔρανος θά στηρίξει γιά τό ἔτος πού ἔρχεται τό φιλανθρωπικό ἔργο, τό ὁποῖο ἐπιτελεῖται τόσο σέ κάθε ἐνορία χωριστά, ὅσο καί στά ἱδρύματα τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς. Οἱ ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων εἶναι πολλές καί μεγάλες, καί θά ἱκανοποιηθοῦν στό μέτρο πού ὅλοι ἐμεῖς θά ἀνταποκριθοῦμε καί θά βοηθήσουμε.
Ἡ χρονιά πού φεύγει καί ἡ χρονιά πού ἔρχεται συσσωρεύουν προβλήματα καί δυσκολίες οἰκονομικές καί κοινωνικές.
Σ’ αὐτή τήν παγκόσμια οἰκονομική κρίση, πού ἤδη ἀγγίζει ὀδυνηρά τόν τόπο μας, ὁ λαός τοῦ Θεοῦ παρακολουθεῖ ἀμήχανος καί ἀνήσυχος, μέ θλίψη καί προβληματισμό ὅσα σκανδαλώδη καί προκλητικά συμβαίνουν γύρω μας, ἰδιαίτερα ὅταν στά φαινόμενα τῆς παρακμῆς καί τῆς διαφθορᾶς ἐμπλέκονται δικαίως ἤ ἀδίκως ὀνόματα κληρικῶν ἤ ἐκκλησιαστικῶν φορέων.
Ἀνεξαρτήτως τοῦ τί θά ἀποδειχθεῖ τελικά˙ ἀνεξαρτήτως τῆς συνέσεως καί τῆς ψυχραιμίας πού ὀφείλουμε νά ἐπιδείξουμε μέχρι νά ξεκαθαρίσει ὁ ὁρίζοντας˙ ἀνεξαρτήτως τῶν εὐθυνῶν πού ἀναλογοῦν στόν καθένα μας, καθώς ὅλοι συμμετέχουμε ἑκουσίως ἤ ἀκουσίως στή λαίλαπα τῆς ἐκπτώσεως τῶν ἀρχῶν καί τῶν ἀξιῶν πού μαστίζει τόν τόπο μας˙ ἀνεξαρτήτως ὅλων αὐτῶν καί τοῦ σκανδαλισμοῦ μας δέν μποροῦμε νά λησμονήσουμε ὅτι ὡς χριστιανοί ἔχουμε χρέος νά συμπαρασταθοῦμε στούς ἀναξιοπαθοῦντες ἀδελφούς μας.
Ὁ Κύριός μας, τήν γέννηση τοῦ ὁποίου ὑπό συνθῆκες φτώχειας καί ξενητείας θά γιορτάσουμε σέ λίγες μέρες, μᾶς ἄφησε συγκεκριμένες ἐντολές καί παρακαταθῆκες σχετικά μέ τό χριστιανικό μας καθῆκον πρός τόν δοκιμαζόμενο καί ἐμπερίστατο ἀδελφό μας, τόν φτωχό, τόν γυμνό, τόν πεινασμένο, τόν ἄστεγο, τόν ἄρρωστο, τόν ἐγκαταλελειμμένο, τόν φυλακισμένο, τόν κάθε ἀναξιοπαθοῦντα. Καί ἦταν σαφής καί κατηγορηματικός: Δέν μπορεῖτε νά σωθεῖτε καί νά γίνετε κάτοικοι τοῦ παραδείσου ἄν ἀδιαφορήσετε γιά ὅλους αὐτούς, γιατί ὅτι προσφέρουμε σέ αὐτούς τό προσφέρουμε στόν ἴδιο τόν Χριστό. «Ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε» (Ματθ. 25, 40).
Ἡ Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν προσπαθεῖ νά ἀνταποκριθεῖ σέ αὐτό τό χρέος διατηρώντας ἱδρύματα καί δραστηριότητες μέ μοναδικό σκοπό τήν ἀνακούφιση τοῦ ἀνθρώπινου πόνου καί τῆς δυστυχίας. Ὅμως οἱ ἀνάγκες εἶναι τεράστιες καί οἱ οἰκονομικές μας δυνατότητες πολύ μικρότερες παρά τά φημολογούμενα καί τά τεχνηέντως προβαλλόμενα. Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος πού κάθε χρόνο αὐτές τίς ἡμέρες καθιερώθηκε ὁ Ἔρανος τῆς Ἀγάπης, διά τοῦ ὁποίου ἐνισχύονται καί μερικές φορές κατορθώνουν νά ἐπιβιώσουν οἱ προσπάθειες αὐτές.
Δέν εἶναι ὅμως δυνατόν νά ἐθελοτυφλοῦμε, νά μήν σεβόμαστε τόν σκανδαλισμό τῶν ἀνθρώπων, νά μήν κατανοοῦμε τίς δυσκολίες πού ἀντιμετωπίζει ὁ λαός μας αὐτήν τήν ἐποχή, καί βέβαια δέν θεωροῦμε σωστό νά φέρουμε σέ δύσκολη ἤ καί ἀναξιοπρεπή θέση τούς Ἱερεῖς μας, οἱ ὁποῖοι ἐνδέχεται νά γίνουν οἱ ἀποδέκτες προσβλητικῶν στάσεων ἀπό ὅσους ἐνοχληθοῦν ὅταν τούς κτυπήσουμε τήν πόρτα γιά νά συνεισφέρουν ἀπό τό περίσσευμα ἤ τό ὑστέρημά τους στόν Ἔρανο.
Ἀποφασίσαμε λοιπόν φέτος νά μήν γίνει ὁ Ἔρανος διά ἐπισκέψεων στά σπίτια, ἀλλά νά τοποθετηθοῦν κατάλληλα κουτιά στίς Ἐνορίες, ὅπου ὁ καθένας θά μπορεῖ ἐλεύθερα νά ἐκφράσει ἐμπράκτως τήν εὐαισθησία του γιά τόν πάσχοντα συνάνθρωπο, τή χριστιανική του ἀγάπη γιά τόν δοκιμαζόμενο ἀδελφό.
Θέλω ὅμως νά ἀπευθύνω μία ἐπιπλέον ἔκκληση. Φέτος εἰδικά, ἀνεξάρτητα ἀπό πιθανούς πειρασμούς καί σκανδαλισμούς˙ ἀνεξάρτητα ἀπό τή γνώμη ἐκείνων πού διακηρύττουν ὅτι ἔχει κλονισθεῖ ἡ ἐμπιστοσύνη τοῦ λαοῦ στόν κλῆρο καί τό φιλανθρωπικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, θά ἤθελα νά σᾶς παρακαλέσω καί νά σᾶς προτρέψω νά βοηθήσετε, ὥστε ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τούς πάσχοντες συνανθρώπους μας νά ἐκφρασθεῖ καί φέτος ἔμπρακτα καί γενναιόδωρα.
Στούς χαλεπούς καιρούς μας, στούς ὁποίους ἔχει ψυγεῖ ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν, ἄς φανερώσουμε ὅτι παρά τήν οἰκονομική κρίση ἔχουμε ἀκόμη ὑψηλές εὐαισθησίες καί ὡς λαός τοῦ Θεοῦ παραμένουμε φιλάνθρωποι καί μεγαλόψυχοι.
