Ἀγαπητοί μου,
μέ ἰδιαίτερη χαρά ἀπευθύνομαι καί ἐφέτος πρός πάντας τούς προσφιλεῖς ἐκπροσώπους τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τούς Ἐντεταλμένους τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι, μέ τήν πρόφρονα φροντίδα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀργολίδος κ. Νεκταρίου καί τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου, συνελθόντες ἐν Ζόγκᾳ Ἑλληνικοῦ Ἄργους, συμμετέχουν στίς ἐργασίες τῆς «ΛΑ΄ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως διά θέματα Αἱρέσεων καί Παραθρησκείας», μέ θέμα: «Ὄψεις τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας. Ἀντιτριαδικές -Ἀποκρυφιστικές - Νεοπαγανιστικές δοξασίες περί Θεοῦ».
Ἡ Ἐκκλησιαστική ἱστορία εἶναι ὁ ἀδιάψευστος μάρτυρας ὅλων ἐκείνων τῶν ἑτερόκλητων προσπαθειῶν, πού ὑπῆρξαν πολλές καί ποικίλες, στήν προσπάθειά τους νά παραχαράξουν τό ἐξ Ἀποκαλύψεως φρόνημα τῆς Ἐκκλησίας γιά τό Μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος, γιά τό γεγονός δηλαδή τῆς ἐν Χριστῷ ἀληθινῆς θεογνωσίας.
Οἱ προσπάθειες αὐτές, ἄλλοτε ἐμφανῶς καί ἄλλοτε συγκεκαλυμμένως, συνεχίστηκαν ἀνά τούς αἰῶνες, ἐνῶ τόν εἰκοστό αἰῶνα τό πρόβλημα μεγενθύθηκε καί ὡς τέτοιο κληροδοτήθηκε στόν εἰκοστό πρῶτο αἰῶνα. Στό ἱστορικό προσκήνιο ἐμφανίστηκαν νέοι ἀντιχριστιανικοί παράγοντες, ὅπως ἡ λεγομένη «Νέα Ἐποχή», ἡ προσπάθεια ἀναβίωσης ἀρχαίων παγανιστικῶν λατρειῶν, ἡ ἔξαρση τοῦ ποικιλόμορφου Ἀποκρυφισμοῦ, ἀλλά καί ἡ συστηματική προώθηση τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ.
Ὁ σύγχρονος ἀντιχριστιανικός λόγος περί Θεοῦ, μάλιστα στή νεοεποχίτικη καί στή συγκρητιστική ἐκδοχή του, περιλαμβάνει ἕνα συνονθύλευμα δοξασιῶν, πού θυμίζει ἐν πολλοῖς τόν ἀρχαῖο Γνωστικισμό. Οἱ ἐκπρόσωποί του ἐπιχειροῦν νά ἀντικαταστήσουν τό Μυστήριο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τήν διά τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἐκκλησιαστική θεολογία καί θεογνωσία, μέ «διδαχές ποικίλες καί ξένες» (Ἑβρ. 13, 9).
Κατά τούς ἱερούς καί θεοφόρους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, κάθε ἀντιχριστιανική διδαχή πού ἐπιχειρεῖ νά σμικρύνει, νά ἀλλοιώσει ἤ καί νά παραμορφώσει τή χριστιανική περί Θεοῦ πίστη καί ἐμπειρία, ἀποτελεῖ ἔκφραση τοῦ «μυστηρίου τῆς ἀνομίας» (Β΄ Θεσ. 2, 7).
Οἱ ἀντιτριαδικές - ἀποκρυφιστικές καί νεοπαγανιστικές δοξασίες περί Θεοῦ, οἱ ὁποῖες ὡς γνωστόν τυγχάνουν ἀπολύτως ἀσυμβίβαστες μέ τήν Ὀρθόδοξη θεολογία, ἀποτελοῦν συγχρόνως θανάσιμο πνευματικό καί ὑπαρξιακό κίνδυνο, καθώς τυχόν ἀποδοχή κάθε ἀντιχριστιανικῆς ἤ αἱρετικῆς ἐκδοχῆς περί Θεοῦ συντελεῖ στήν ἔξοδο τοῦ πλανηθέντος συνανθρώπου μας ἀπό τό ἐκκλησιαστικό σῶμα.
Ἑπομένως, ἡ ἐπικαιρότητα τοῦ φετινοῦ θέματος τῆς ΛΑ΄ Συνδιασκέψεως καθίσταται ἐξόχως ἐμφανής καί ἡ μελέτη τοῦ ζητήματος ἐπιβεβλημένη. Ἡ ὑπεύθυνη θεώρηση, ἡ ὀρθή ἐνημέρωση καί ἡ ἀκριβής ὁριοθέτηση ἀποτελοῦν βασικούς προϋποθετικούς παράγοντες ὑπεύθυνης ποιμαντικῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν ποικίλων ἀντιχριστιανικῶν καί αἱρετικῶν δοξασιῶν περί Θεοῦ.
Μέ τίς σκέψεις αὐτές χαιρετίζομε ἐγκαρδίως τήν παρουσία καί συμμετοχή καί στήν Συνδιάσκεψη αὐτή Ἐντεταλμένων τῶν ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ τήν βεβαιότητα, ὅτι ἡ μελέτη τοῦ θέματος τῆς Συνδιασκέψεως καί ἡ ἐνημέρωση ἐπ’ αὐτοῦ θά συμβάλουν ἀποτελεσματικά στήν χάραξη τῆς ὀρθῆς ποιμαντικῆς ἀντιμετωπίσεως τοῦ φαινομένου τῶν νεοφανῶν αἱρέσεων καί τῆς παραθρησκείας.
Ἐκφράζω θερμές εὐχαριστίες πρός τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ἀργολίδος κ. Νεκτάριο, καθώς καί τόν Ἱερομόναχο π. Ἰγνάτιο Γρηγοριάτη, θεμελιωτή καί ὑπεύθυνο τοῦ Ἱεροῦ τούτου Προσκυνήματος, οἱ ὁποῖοι προθύμως καί προφρόνως ἀπεδέχθησαν τήν Ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου νά φιλοξενήσουν τήν παροῦσα Συνδιάσκεψη.
Ἀναμένοντες μετά πολλοῦ ἐνδιαφέροντος τά Πορίσματα τῆς παρούσης Συνδιασκέψεως, ἐπευλογοῦμε πατρικῶς τίς ἐργασίες αὐτῆς καί ἐπικαλούμεθα ἐπί πάντας ὑμᾶς τήν Χάριν καί τόν Φωτισμόν τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
