Πρός τό Προεδρεῖον καί τά Μέλη
τῆς «ΚΣΤ΄ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως
Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱ. Μητροπόλεων
διά θέματα Αἱρέσεων καί Παραθρησκείας».
Ἀγαπητοί μου,
Μέ ἰδιαιτέραν χαράν ἀπευθύνομαι καί ἐφέτος πρός ἅπαντας τούς προσφιλεῖς ἐκπροσώπους τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τούς Ἐντεταλμένους τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι, τῇ πρόφρονι φροντίδι τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου, συνελθόντες ἐν Λαμίᾳ, κατάρχεσθε τῶν ἐργασιῶν τῆς «ΚΣΤ΄ Πανορθοδόξου Συνδιασκέψεως διά θέματα Αἱρέσεων καί Παραθρησκείας», μέ θέμα: «Ἐξωχριστιανικές, αἱρετικές καί ἀποκρυφιστικές θεωρήσεις περί τοῦ Χριστοῦ».
Εἶναι γνωστό ὅτι ἤδη στά ἀποστολικά χρόνια ἐκδηλώθηκαν οἱ πρῶτες προσπάθειες αἱρετικῶν χώρων πού προσπάθησαν νά ἀμφισβητήσουν τόν ἱστορικό χαρακτῆρα τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Οἰκονομίας καί νά ἀλλοιώσουν τήν ἐκκλησιαστική αὐτοσυνειδησία γιά τό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Λυτρωτοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Οἱ προσπάθειες αὐτές συνεχίστηκαν καί στούς μετέπειτα αἰῶνες μέ διαφορετικούς ἐκπροσώπους κάθε φορά ἔχοντας πάντα τήν ἴδια στόχευση, τό νά ἀλλοιώσουν δηλαδή τό ἐξ ἀποκαλύψεως φρόνημα τῆς Ἐκκλησίας γιά τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου.
Σύμφωνα μέ τήν διαχρονική ἐπικαιρότητα, πού ἔχει στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἡ κάθε αἵρεση, ὅπως ἔχει ὀρθά ἐπισημανθεῖ, ἀποτελεῖ ἔκφραση τοῦ «μυστηρίου τῆς ἀνομίας» (Β΄ Θεσ. 2, 7), κατά τόν Παύλειο λόγο. Κάθε ἀπόπειρα πού ἀποπειρᾶται νά ἀλλοιώσει ἤ νά παραμορφώσει ἤ καί νά ἀκυρώσει τή μοναδικότητα τοῦ Θεανδρικοῦ Προσώπου τοῦ Κυρίου, τήν καταγεγραμμένη καί ζῶσα διαχρονικῶς ἀποστολική ἐμπειρία τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ Σώματος, ὅτι: «οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία· οὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπό τόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πράξ. 4, 12), πρέπει ἀναμφιβόλως νά θεωρηθεῖ ὡς μία ἀκόμα ἀντιχριστιανική ἐκδοχή τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας.
Τόν εἰκοστό καί τόν εἰκοστό πρῶτο αἰώνα, γιά τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε μία ἐπιπλέον συστηματική καί ποικιλόμορφη προσπάθεια, πού δέν στοχεύει στήν ἄμεση ἀπόρριψή του, ἀλλά στή διάβρωση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος γιά τό πρόσωπό Του.
Μία ποικιλία νεογνωστικῶν, ἀποκρυφιστικῶν, συγκρητιστικῶν καί νεοεποχίτικων δοξασιῶν προσπαθεῖ νά ἀντικαταστήσει σέ διάφορα ἐπίπεδα τήν ἐκκλησιαστική Χριστολογία, μέ «διδαχαῖς ποικίλαις καί ξέναις» (Ἑβρ. 13, 9), ἀπολύτως ἀσυμβίβαστες μέ τήν εὐαγγελική μαρτυρία καί τό Ὀρθόδοξο φρόνημα.
Ἡ μελέτη τοῦ θέματος τῆς φετινῆς Συνδιασκέψεως, σκοπό ἔχει νά παρουσιάσει κάποιες ἀπό τίς σύγχρονες πλάνες περί τοῦ Χριστοῦ καί νά τίς ἐλέγξει ὑπό τό φῶς τῆς ἀδαμαντίνου διαυγείας ἀποστολοπαραδότου Ὀρθοδόξου περί τοῦ Θείου Προσώπου Του διδασκαλίας.
Γι' αὐτό, ἡ φετινή Συνδιάσκεψη, ὅπως καί οἱ προηγούμενες, ἔχει τή δική της ξεχωριστή σημασία καί σπουδαιότητα γιά τήν προφύλαξη καί ἐνημέρωση τοῦ Ὀρθόδοξου Πληρώματος.
Εὐχαριστοῦντες θερμῶς τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο διά τήν πρόφρονα φιλοξενία τῆς Συνδιασκέψεως αὐτῆς, ἀναμένομε μέ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον τά Πορίσματα καί τῆς παρούσης Συνδιασκέψεως, μέ πατρική ἀγάπη ἐπευλογοῦμε τίς ἐργασίες σας καί ἐπικαλούμεθα σέ ὅλους σας τόν φωτισμόν τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
Ἀθῆναι, 30.10.2014
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
