Αγαπητά μου παιδιά,
Ίσως την ώρα που θα διαβάζονται αυτές οι γραμμές να μην τις ακούτε. Ο θόρυβος της νέας συνάντησης, η χαρά και η προσδοκία μιας ομορφότερης χρονιάς από την προηγούμενη είναι πιθανό να καλύπτουν τη δική μου φωνή. Δεν πειράζει. Γιατί στέκομαι αμήχανα μπροστά στο νεφελώδη ορίζοντα του μέλλοντός σας. Η γενιά μας δεν στάθηκε στο ύψος της αποστολής της.
Είναι φυσικό να ακούγεται η αμφισβήτησή σας σαν κραυγή όπως την περιγράφει ο Αισχύλος: «Μην προσπαθείς από συμπόνια με ψεύτικα να με ζεστάνεις λόγια. γιατί θαρρώ πως άλλο δεν υπάρχει τόσο χειρότερο κακό από το ψέμα» .
Δικαιολογημένα ίσως. Οι παροτρύνσεις μας πώς να γίνουν πιστευτές αν δεν έχετε διαπιστώσει την ειλικρίνειά τους; Σε ποιόν ορίζοντα να προσανατολιστείτε όταν η γενιά μας στήριξε τη προοπτική της, την ίδια της τη ζωή σε θεμέλια που αποδείχθηκαν όχι μόνο προσωρινά αλλά και ψεύτικα;
Υπήρξαν, αλλά και υπάρχουν, όμως άνθρωποι αληθινοί οι οποίοι με τον καθαρό βίο και το λόγο τους στήριξαν τους άλλους.
« Καλύτερα να έχεις στη χώρα σου σχολείο ελληνικό, παρά να έχεις βρύσες και ποταμούς,διατί η βρύση ποτίζει το σώμα ενώ το σχολείο ποτίζει την ψυχή… Τα πάντα από το σχολείο τα μανθάνομεν, διατί χωρίς το σχολείον περιπατούμε στο σκοτάδι» , δίδασκε ο Αγ.Κοσμάς ο Αιτωλός.
Ο μοναδικός τρόπος που έχουμε για να προστατευτούμε είναι να αγαπήσουμε ξανά, να δημιουργήσουμε και πάλι, να διψάσουμε για αλήθεια, να ομορφύνουμε την ψυχή μας, να τη φωτίσουμε με το Φως της Πίστης «πέρα από τη ζωή μου και τη ζωή σας. Πέρα πολύ.»
Αγαπητά μου παιδιά,
Αντικρίστε το σχολείο σας με τα μάτια της δημιουργίας, αναζητήστε τη γνώση που θεμελιώνει ελπίδα και προοπτική. Υπάρχει στα βιβλία σας καλά κρυμμένη αλλά εύκολα μπορείτε να την ανακαλύψετε.
Αρκεί να ταξιδέψετε, να διαβάσετε, να αμφισβητήσετε, να ακούσετε μουσική, να βρείτε το μεγαλείο που σας έχει δωρίσει ο Θεός, στην καρδιά σας.
Καλή και ευλογημένη χρονιά
