Μὲ αἰσθήματα χαρᾶς καὶ αἰσιοδοξίας ἐδέχθημεν τὴν ἀγγελίαν περὶ τῆς ἀναδείξεως τοῦ Ἐκλαμπροτάτου Καρδιναλίου Joseph Ratzinger, ὡς τοῦ νέου Πάπα καὶ Ἐπισκόπου τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης καὶ διαδόχου τοῦ ἐκλιπόντος Πάπα Ἰωάννου Παύλου Β’.
Πρόσβλεπομεν εἰς τὸν νέον πνευματικὸν ἡγέτην τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας νὰ συνεχίσῃ τὴν πορείαν πρὸς τὴν προσέγγισιν καὶ τὴν ἐπανένωσιν τῶν Ἐκκλησιῶν, ὑπὲρ τῆς ὁποίας ὁ μακαριστὸς προκάτοχος αὐτοῦ εἰργάσθη ἀόκνως.
Ἡ βαθυτάτη θεολογικὴ κατάρτισις καὶ ἡ μετ’ εὐλαβείας ἀφοσίωσις τοῦ νέου Ρωμαίου Ποντίφικος εἰς τὴν Ἐκκλησιαστικὴν Παράδοσιν ἐν συνδυασμῷ μὲ τὴν ἀρίστην γνῶσιν τῆς ἱστορίας καὶ τὰ ἄλλα χαρίσματα μὲ τὰ ὁποῖα τὸν ἐπροίκισεν ὁ Θεὸς ἀποτελοῦν ἐχέγγυα διὰ μίαν ἄκρως ἐπιτυχημένην διακονίαν, ἡ ὁποία θέλομεν νὰ πιστεύωμεν, ὅτι θὰ ἀποβῇ ἐπ’ ὠφελείᾳ ὄχι μόνον τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας ἀλλὰ καὶ ὅλης τῆς Χριστιανοσύνης.
Προσέτι θέλομεν νὰ πιστεύωμεν ὅτι τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἐκλογὴ τοῦ νέου Προκαθημένου τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας συμπίπτει μὲ τὴν συμπλήρωσιν 40 ἐτῶν ἀπὸ τὴν σύγκλισιν τῆς Β’ Βατικανῆς Συνόδου καὶ τὴν ὑπ’ αὐτῆς ἔκδοσιν τοῦ σημαντικοῦ κειμένου Unitatis redintegratio, διὰ τοῦ ὁποίου ἐδηλώθη ἡ πρόθεσις τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας νὰ προτάξῃ ὡς προτεραιότητα τὴν ἕνωσιν τῶν Χριστιανῶν καὶ τὴν σύναψιν νέων σχέσεων καὶ συνεργασίας μεταξὺ τῶν Ἐκκλησιῶν δὲν εἶναι τυχαῖον γεγονός, ἀλλὰ σηματοδοτεῖ μίαν νέαν ἐποχὴν εἰς τὰς σχέσεις τῶν Ἐκκλησιῶν Ἀνατολῆς καί Δύσεως. Κατ’ αὐτήν ἐκ καρδίας εὐχόμεθα ὅπως ὁ Θεολογικὸς Διάλογος, ὁ ὁποῖος λόγῳ τοῦ ἀκανθώδους ζητήματος τῆς Οὐνίας ἔχει παγώσει, θὰ ἀρχίσῃ ἐκ νέου, ἀφοῦ παρακαμφθοῦν αἱ ὑφιστάμεναι δυσκολίαι, καὶ χάριτι Θεοῦ θά καταλήξῃ εἰς τὴν περιπόθητον ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ ἕνωσιν.
Μέχρι τὴν εὐλογήμενην ἐκείνην καὶ ποθητὴν ἡμέραν καλούμεθα νὰ ἀντιμετωπίζομεν ἀλλήλους ἐπὶ ἴσοις ὅροις, ἐν ἀπολύτῳ σεβασμῷ καὶ τιμῇ ἐργαζόμενοι ἵνα αὐξήσωμεν τὴν μεταξὺ ἡμῶν κατανόησιν καὶ συνεργασίαν ἐπὶ κοινῶν καὶ φλεγόντων θεμάτων, τὰ ὁποῖα ἀντιμετωπίζει ἡ σύγχρονος κοινωνία.
Εὐχόμεθα λοιπόν, ὁ Θεός νὰ χαρίσῃ εἰς τὸν νέον Πάπαν Βενέδικτον ΙΣΤ’ ἔτη πολλὰ ἐν ὑγιείᾳ καὶ τὴν ἄνωθεν σοφίαν, ἵνα ἀνταποκριθῇ ἐπιτυχῶς εἰς τὰς μεγάλας προκλήσεις τῶν καιρῶν καὶ εἰς τάς ἀγαθάς προσδοκίας τῆς ἀνθρωπότητος.
