Ἐπί τῇ Ἐνθρονίσει εἰς τόν Πατριαρχικόν Θρόνον τῆς Α. Θ. Μακαριότητος τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ
Μακαριώτατε καί Θειότατε Πατριάρχα, τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ καί Πάσης Παλαιστίνης, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος,
κύριε Ε Ι Ρ Η Ν Α Ι Ε,
Εὐφραίνεται καί ἀγάλλεται ἡ Ἁγία Πόλις Ἱερουσαλήμ, εἰς τήν ὁποίαν ἐβημάτισαν οἱ ὡραῖοι πόδες τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, οἱ εὐαγγελιζόμενοι τήν εἰρήνην, τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν, ἐπί τῇ ἐκλογῇ καί ἀναρρήσει εἰς τόν Παλαίφατον καί Γεραρόν Θρόνον τῆς Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν, τῆς Ἁγίας Σιών, τῆς πεπνυμένης καί τηλεκλυτῆς πολυφιλήτου Ὑμετέρας Μακαριότητος.
Εὐφραίνεται καί ἀγάλλεται ἡ Σιωνίτις Ἐκκλησία, εἰς τόν χῶρον τῆς ὁποίας προσηνέχθη ἡ ἅπαξ γενομένη θυσία τοῦ Γολγοθᾶ, καθ' ἥν ἐξεχύθη τό Τίμιον καί Πανάγιον καί Ζωήρρυτον Αἷμα τοῦ δι' ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν Σωτηρίαν μορφήν ἀναλλοιώτως ἀνθρωπίνην προσλαβόντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, διότι ἀρχιθύτης Αὐτῆς ἀνεδείχθητε Ὑμεῖς, ὁ εὐσεβής καί φιλόθεος ἱερουργός τοῦ ὑπερφυεστάτου καί σωτηρίου μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας τοῦ ἐν τῷ ὑπερώῳ τῆς Ἁγίας Πόλεως ταύτης παραδοθέντος κατά τήν διάρκειαν τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου.
Εὐφραίνεται καί ἀγάλλεται ἡ φρυκτωρός τοῦ ἀνεσπέρου φωτός τό ὁποῖον θαυματουργικῶς καί ἀφράστως ἀνάπτει εἰς τόν Θεοδόχον Τάφον καί πιφαύσκεται εἰς τούς καθημένους ἐν σκότει καί σκιᾷ θανάτου, διότι ἐτέθητε ἐπί τήν λυχνίαν διά νά λάμψῃ τό φάος τῶν ἔργων τῆς Πατριαρχίας Ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσι τά καλά Ὑμῶν ἔργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ἡμῶν Τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Εὐφραίνεται καί ἀγάλλεται καί ἡ καθ' Ἑλλάδα Παύλειος Ἀποστολική Ἁγιωτάτη Ἐκκλησία ἐκ τῶν μητρικῶν κόλπων τῆς ὁποίας προέρχεσθε, διότι εἰς τό πρόσωπον Ὑμῶν διακρίνει τόν πολυφίλητον συγκυρηναῖον Αὐτῆς εἰς τόν ἀνάντην δρόμον τῆς διακονίας, ὡς καί τῆς προσφορᾶς πρός τόν σύγχρονον ἄνθρωπον, τόν ἐναγωνίως ἀναζητοῦντα τήν σταθεράν ἐκείνην βάσιν, ἐπί τῆς ὁποίας θά δυνηθῇ ἵνα θεμελιώσῃ μετ' ἀσφαλείας τήν ζωήν αὐτοῦ, ὡς καί εἰς τόν δρόμον τῶν ποικίλων δοκιμασιῶν, τάς ὁποίας κατά τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Πίστεως ἀπεργάζονται "οἱ μισοῦντες Σιών".
Μακαριώτατε !
Οἱ ἐκπροσωποῦντες τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα ἐκλέκτορες, ἐπέλεξαν εἰς τό πρόσωπον Ὑμῶν ἕνα καταξιωμένον Ἱεράρχην, ὅστις διακρίνεται διά τήν εὐρυμάθειαν, τήν σωφροσύνην καί τήν καλωσύνην Αὐτοῦ. Μέ τήν ἀποτεθησαυρισμένην ἐμπειρίαν, τήν πηγάζουσαν ἐκ τῆς τεσσαρακονταετοῦς Θεοφιλοῦς διακονίας Ὑμῶν εἰς τούς Ἁγίους Τόπους, εἶναι βέβαιον ὅτι θά ἀντιμετωπίσητε ἐπιτυχῶς θείᾳ χάριτι, τά πολλαπλά καί ποικίλα θέματα, τά σχετιζόμενα μέ τό καθεστώς τῶν Ἁγίων Τόπων, ἐπί τῇ βάσει τῶν Διεθνῶν Συνθηκῶν.
Τυγχάνετε βαθύς γνώστης τῶν προβλημάτων, τῶν ἀπασχολούντων τό παλαίφατον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, καί δίδετε εἰς πάντας ἡμᾶς τήν καλήν ἐλπίδα ὅτι θά ἀναδειχθῆτε εἰς οἰακοστρόφον ἱκανόν, ἵνα ὁδηγήσητε τό κλονιζόμενον, τά τελευταῖα ἔτη, πλοῖον τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, εἰς εὔδιον καί ἀσφαλῆ λιμένα.
Ἐκλήθητε, Μακαριώτατε, ἵνα διαβῆτε μίαν δύσβατον ὁδόν, διότι τά προβλήματα ἅτινα θά ἀντιμετωπίσητε, εἶναι πολλά καί δυσεπίλυτα. Δέν εἶναι μόνον τά ἐσωτερικά ἀλλά καί αὐτά γενικωτέρας φύσεως προβλήματα, τά ὁποῖα συγκλονίζουν τήν ἡφαιστιώδη καί φλεγομένην περιοχήν τῆς δικαιοδοσίας Ὑμῶν. Εἶναι ἕνας νέος Γολγοθᾶς, μία ὁδός μαρτυρίου, εἰς τήν ὁποίαν καλεῖσθε ἵνα πορευθῆτε μετά πίστεως ἀπερικλονήτου, ὑπομονῆς καί ἀκαταβλήτου ἀποφασιστικότητος, καί ἵνα διατηρήσητε ἄσβεστον τόν πνευματικόν τοῦτον φανόν, διά τοῦ ὁποίου μεταλαμπαδεύεται ἡ ἀλήθεια καί τό φῶς τοῦ Εὐαγγελίου, εἰς ἅπασαν τήν οἰκουμένην, ἥτις ταλανίζεται ὑπό τῆς ἀλόγου βίας καί τῆς τυφλῆς τρομοκρατίας, αἱ ὁποῖαι, ὁποθενδήποτε καί ἄν προέρχωνται, προκαλοῦσι εἰς τάς ψυχάς ἁπάντων ἡμῶν, τόν ἀποτροπιασμόν καί τήν φρίκην, δι' ὅ καί τοιαῦται ἐνέργειαι, δέον ὅπως καταδικασθῶσι ἀπεριφράστως ὑπό πάντων. Ἰδιαιτέρως ὅμως αἱ Ἐκκλησίαι ἡμῶν, αἱ ὑπέρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου καί τῆς κατά Θεόν δικαιοσύνης συνεχῶς καί ἀδιαλείπτως εὐχόμεναι, ἐπιβάλλεται οὐ μόνον τήν τρομοκρατίαν νά ἀποδοκιμάσουν, ἀλλά καί νά διασκεφθοῦν πρός ἀναζήτησιν εἰρηνικῶν τρόπων ἀποτροπῆς τῆς βίας ἐν τῷ πλαισίῳ τῶν πνευματικῶν αὐτῶν ἁρμοδιοτήτων. Πρέπει ἡ Χριστιανοσύνη ὡς καί πᾶσα ἄλλη φιλάνθρωπος θρησκεία νά ἀποτελέσουν ἀποφασιστικόν ἀνάχωμα εἰς τήν βαρβαρότητα τῆς τρομοκρατίας καί τῆς ἀδικίας καί στήριξιν τῶν ἀρχῶν τοῦ σεβασμοῦ εἰς τόν ἄνθρωπον, ὡς εἰκόνα ἔμψυχον τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος προτίθεται νά ἀναλάβει τήν σχετικήν πρωτοβουλίαν.
Ἱστάμενοι μάλιστα σήμερον, ἐνώπιον τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, ἱκετηρίους ἀναπέμπομεν εὐχάς, ὅπως ὁ Ἄρχων τῆς Εἰρήνης ἐπιδαψιλεύσῃ τήν " πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν " εἰρήνην εἰς ἅπαντα τόν τεταραγμένον κόσμον, ἀναπαύσῃ δέ τάς ψυχάς τῶν θυμάτων τῆς προσφάτου, ἐν Ἀμερικῇ τρομοκρατικῆς ἐπιθέσεως.
Ἄξιον λόγου, ἐπίσης, τυγχάνει τό γεγονός, ὅτι οἱ ἐπισκεπτόμενοι τούς Ἁγίους Τόπους προσκυνηταί, μετ' ἰδιαιτέρας εὐλαβείας καί συγκινήσεως, διαπιστώνουν ὅτι καί εἰς τάς ἀκραίας περιοχάς τῶν Θεοβαδίστων τόπων, εἰς τάς ὁποίας ἐγκαταβιοῦν Ἁγιοταφῖται Πατέρες καί ὑπάρχουν Ἱερά Προσκυνήματα, κυματίζουν δύο σημαῖαι, αὕτη τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί ἡ Κυανόλευκος Ἑλληνική καί τοῦτο ἀποτελεῖ μίαν κατάκτησιν διά τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί διά τήν Ἑλλάδα, ἡ ὁποία πρέπει νά διαφυλαχθῇ. Ἀναντιρρήτως, ὅμως, τό Πατριαρχεῖον διακονεῖ μετά τῆς αὐτῆς ἀδιακρίτου ἀγάπης πάντα τά πιστά μέλη τοῦ πληρώματος αὐτοῦ οἱασδήποτε ἐθνικῆς ταυτότητος, μάλιστα δέ τούς Ἄραβας Ὀρθοδόξους ἀδελφούς ἡμῶν, τούς ἀποτελοῦντας τό φίλτατον τμῆμα αὐτοῦ πρός ὅ φιλοστόργως πάντοτε, νῦν δέ ἔτι μᾶλλον ἡ Ἁγιωτάτη Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων ἐκδηλοῖ τήν ἰδιαιτέραν Αὐτῆς ἀγάπην καί στοργήν.
Εἰς τό ἔργον τοῦτο, διαβεβαιοῦμεν, ὅτι ἀμέριστος καί διαρκής, ἀεί ἀκμάζουσα, θά ἐξακολουθήσῃ ἡ συμπαράστασις τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Τήν συμπαράστασιν ταύτην θεωροῦμεν ὡς ἐξόχως σημαντικήν καί ἀναγκαίαν τόσον διότι ἀφορᾶ εἰς ὅ,τι ἱερώτερον καί ἁγιώτερον διαθέτει σύμπας ὁ Χριστιανικός κόσμος ὅσον καί διότι θά συντελέσῃ τά μέγιστα εἰς τήν διατήρησιν τῆς Ἑλληνικότητος τοῦ παλαιφάτου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Διά τοῦτο καί πρός τήν κατεύθυνσιν ταύτην θά προσπαθήσωμεν, ἐν συνεργασίᾳ μεθ' Ὑμῶν, νά συστηματοποιήσωμεν τόν τρόπον τῆς συμπαραστάσεως ταύτης οὐ μόνον διά τῆς οἰκονομικῆς συνδρομῆς ἀλλά καί διά τῆς δημιουργίας τῶν καταλλήλων προϋποθέσεων καί κινήτρων οὕτως ὥστε νά ἐπιτευχθῇ τόσον ἡ ἐπάνδρωσις τοῦ Πατριαρχείου καί τῶν Πανιέρων Προσκυνημάτων διά ἱκανῶν καί πεπαιδευμένων Κληρικῶν καί Μοναχῶν, ὡς τοῦτο ἐγένετο ἔκπαλαι ἐκ τῆς Μητρός Ἑλληνίδος Πατρίδος, ὅσον ἡ εὐρυτέρα στελέχωσις τούτου διά νέων καί ἐξειδικευμένων ἐπιστημόνων οἱ ὁποῖοι θά συμβάλουν εἰς τήν ἀναβάθμισιν καί προβολήν τούτου.
Μακαριώτατε καί φίλτατε ἀδελφέ,
Περαίνοντες τόν λόγον ἡμῶν καί διαβεβαιοῦντες Ὑμᾶς ἅπαξ ἔτι διά τά αἰσθήματα ἀδελφικῆς ἀγάπης καί τιμῆς ἐξιδιασμένης, παρακαλοῦμεν ὅπως δεχθῆτε τήν ποιμαντορικήν ταύτην ράβδον, τήν ὁποίαν μετά φιλαδελφείας προσφέρομεν ἀναφωνοῦντες ἐκ μέσης ἀγαλλομένης καρδίας : Ζῆθι, Μακαριώτατε διάδοχε τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἰακώβου, τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Κυρίου καί Πρώτου Ἱεράρχου, καί ἔστω ἡ Πατριαρχεία Σου εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν μακρά καί γαληνιῶσα ἄληστον τοῖς ἐπιγιγνομένοις μνήμην καταλιμπάνουσα.
