Διπλή εἶναι ἡ σημερινή ἑορτή, πού μᾶς γεμίζει χαρά μεγάλη. Εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς σωτηρίας τῆς Οἰκουμένης καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ ξεπεσμένου ἀνθρώπου καί παράλληλα εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς ἐλευθερίας τοῦ σκλαβωμένου Γένους τῶν Ἑλλήνων.
Ἡ ὑπερκόσμια χαρά εἶναι τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὅπως ἡ χαρά εἶναι τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821. Εἶναι συναίσθημα πού ἐπικρατεῖ στόν καθένα πού βιώνει τόν θρίαμβο τοῦ φωτός ἐπί τοῦ σκότους στόν Εὐαγγελισμό, τῆς ζωῆς ἐπί τοῦ θανάτου στήν Ἀνάσταση καί τῆς ἐλευθερίας καί τοῦ πολιτισμοῦ ἐπί τῆς σκλαβιᾶς καί τῆς βαρβαρότητας στήν Ἐπανάσταση τῆς Παλιγγενεσίας.
Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ ἀπευθυνόμενος στήν Ἀειπάρθενο Μαρία τῆς λέγει : " Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ · εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξί . . .". Ὁ Κύριός μας μετά τήν Ἀνάστασή Του ἀπευθυνόμενος στίς ἁγίες Μυροφόρους καί τούς Μαθητές Του τούς προσφωνεῖ μέ τό " Χαίρετε ". Καί ὁ ποιητής μας Τάκης Παπατσώνης, στήν " Ἐθνεγερσία " του, παρομοιάζει τήν Ἑλλάδα μέ τή Θεοτόκο καί γράφει :
" Ἦρθε ἡ στιγμή πού ὁμοιώθηκε ἡ Ἑλλάδα
μέ Παναγία καί εἶπε πάλι Ἐκείνη
τό Ἰδού, ἡ δούλη κι ἐγώ τοῦ Κυρίου.
Κοινολογεῖτο ἀπό παντοῦ ὁ θεῖος λόγος
στά φανερά : Ἐγγύς τό Πάσχα, ἑτοιμασθῆτε ".
Γιά τό " Χαῖρε " ὁ διδάχος τοῦ Γένους Ἠλίας Μηνιάτης ἀνέπεμψε δέηση πρός τήν Ἀειπάρθενο Μητέρα τοῦ Σωτήρα μας σέ κήρυγμά του, στή Βενετία, στίς 25 Μαρτίου τοῦ 1688, λέγοντας μεταξύ ἄλλων : " Λοιπόν εὔσπλαγχνε Μαριάμ, παρακαλοῦμεν σε διά τό " Χαῖρε " ἐκεῖνο, ὁπού μᾶς ἐπροξένησε τήν χαράν. Διά τόν ἀγγελικόν ἐκεῖνον Εὐαγγελισμόν, ὁπού ἐστάθη τῆς σωτηρίας μας τό προοίμιον · Χάρισε τοῦ Γένους μας τήν προτέραν τιμήν. Ἀσήκωσέ τό ἀπό τήν κοπρίαν τῆς δουλείας εἰς τόν θρόνον τοῦ βασιλικοῦ ἀξιώματος, ἀπό τά δεσμά εἰς τό σκῆπτρον, ἀπό τήν αἰχμαλωσίαν εἰς τό βασίλειον. Καί ἄν ἐτοῦταις ἡ φωναῖς δέν σέ παρακινοῦσι εἰς σπλάγχνος, ἄς σέ παρακινήσωσιν ἐτοῦτα τά πικρά δάκρυα, ὁπού μᾶς πέφτουσιν ἀπό τά μάτια. Ἀλλ' ἀνίσως καί ἐτοῦτα δέν φθάνουσιν, ἄς σέ παρακινήσωσιν αἱ φωναί, καί ἡ παρακάλεσες τῶν Ἁγίων σου, ὁπού ἀκαταπαύστως φωνάζουσιν ἀπό ὅλα τά μέρη τῆς τρισαθλίου Ἑλλάδος. Φωνάζει ὁ Ἀνδρέας ἀπό τήν Κρήτην. Φωνάζει ὁ Σπυρίδων ἀπό τήν Κύπρον. Φωνάζει ὁ Ἰγνάτιος ἀπό τήν Ἀντιόχειαν. Φωνάζει ὁ Διονύσιος ἀπό τάς Ἀθήνας. Φωνάζει ὁ Πολύκαρπος ἀπό τήν Σμύρνην. Φωνάζει ἡ Αἰκατερίνη ἀπό τήν Ἀλεξάνδρειαν. Φωνάζει ὁ Χρυσόστομος ἀπό τήν Βασιλεύουσαν Πόλιν. Καί δείχνοντάς σου τήν σκληροτάτην τυραννίδα τῶν ἀθέων Ἀγαρηνῶν, ἐλπίζουσιν ἀπό τήν ἄκραν σου εὐσπλαγχνίαν τοῦ Ἑλληνικοῦ Γένους τήν ἀπολύτρωσιν ".
Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εἰσήκουσε τίς δεήσεις τῶν ἁγίων Μαρτύρων καί Νεομαρτύρων τοῦ Γένους καί τό ἀπελευθέρωσε. Καί τώρα αὐτό τό Γένος μας βρίσκεται μπροστά στή νέα πρόκληση τῆς Ἱστορίας του, δηλονότι στήν πορεία πού ξεκίνησε ἐντός τῆς Ἑνωμένης Εὐρώπης. Ἐπί αἰῶνες οἱ πρόγονοί μας μέσα ἀπό χιλιάδες δυσκολίες, ταλαιπωρίες, βασανιστήρια, μαρτύρια μιᾶς βάρβαρης τυραννίας παρέδωσαν σέ ἐμᾶς ἕνα Ἔθνος εὔρωστο πού ἔχει διατηρήσει τή μνήμη του, τίς ρίζες του, τήν πνευματικότητά του. Καί σέ ἐμᾶς καί στούς μετά ἀπό ἐμᾶς ἔλαχε ἡ εὐθύνη τῆς συνέχειας τοῦ Γένους. Τώρα οἱ συνθῆκες εἶναι διαφορετικές ἀπό ἐκεῖνες τῆς σκλαβιᾶς. Τώρα δέν ἔχουμε νά ἀντιμετωπίσουμε τόν βάρβαρο κατακτητή, ἀλλά τήν ἀλλοτρίωσή μας μέσα σέ ἕνα κόσμο στόν ὁποῖο ἐπικρατεῖ ἡ ἀθεΐα καί ὁ ἐγωισμός, ὁ συγκρητισμός καί ὁ ἄμορφος πολιτισμός.
Τώρα λοιπόν ἔχουμε ὅσο ποτέ ἄλλοτε ἀνάγκη νά σφικταγκαλιάσουμε τόν Κύριό μας καί νά ζητήσουμε τήν προστασία τῆς Μητέρας του Παναγίας, τῆς ὁποίας τόν Εὐαγγελισμό πανηγυρίζουμε σήμερα. Τώρα ὅσο ποτέ ἄλλοτε ὀφείλουμε νά ἀκούσουμε τό λόγο τοῦ ἥρωα τοῦ Ἀγώνα τοῦ 1821 Στρατηγοῦ Γιάννη Μακρυγιάννη, πού ἔγραψε στά Ἀπομνημονεύματά του : " Τό λοιπόν ἄν θέλωμε τό λίγο νά γένη μεγάλο, πρέπει νά λατρεύωμεν τόν Θεόν, ν' ἀγαπᾶμε πατρίδα · νἄχωμεν ἀρετή · τά παιδιά μας νά τά μαθαίνωμε γράμματα ". Τώρα πρέπει νά ἀρθοῦμε στό ὕψος τῶν περιστάσεων καί μαζί μέ τόν ἑαυτό μας νά περισώσουμε τό νόημα τοῦ 1821 καί τό χαροποιό Μήνυμα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.
Ζοῦμε σέ μία ἐποχή πού τό κοινωνικό σύστημα, τό ὁποῖο διαχειρίζονται οἱ ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου, θέλει νά ὑπονομεύσει τήν πνευματικότητα καί γενικά τόν πολιτισμό μας. Ὅπως ἔγραψε ὀρθά ὁ Ἄγγελος Τερζάκης τό καταχθόνιο στρατήγημά του συνίσταται στό νά κάνει τόν κάθε Ἕλληνα πολίτη ὑπονομευτή τοῦ ἑαυτοῦ του. Τόν ἐξαγοράζει μέ τήν ἄνεση. Τόν ἐξαγοράζει μέ τήν ἀναισθησία πού ὑποθάλπεται κατάλληλα καί πονηρά. Τόν καθιστᾶ μόνο του παραγωγό τοῦ ἀναισθητικοῦ πού θά τόν παραδώσει στόν δράκο. Καί ὁ σημαντικός διανοούμενος πιστοποιεῖ ὅτι " μία Κίρκη μᾶς ἔχει κτυπήσει μέ τό ραβδί της καί μᾶς ἔκανε χοίρους προτοῦ πάρουμε τό δρόμο γιά τόν μακελάρη καί ὕστερα γιά τή χύτρα της ".
Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος πού τό ἴδιο αὐτό σύστημα ἔχει ὑποβαθμίσει τό Εἰκοσιένα, τό μήνυμά του, τίς θυσίες ὅσων ἀγωνίσθηκαν μέ ὑπερηφάνεια κι ἀξιοπρέπεια γιά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστη τήν Ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν Ἐλευθερία. Κατά βάθος μάλιστα, λόγῳ τοῦ εὐδαιμονισμοῦ, τῆς ξιπασιᾶς καί τῆς δουλοφροσύνης ἔναντι τῶν ὑλικά ἰσχυρῶν πού διακατέχει τούς ἡγέτες του, τό σύστημα ἔχει σβήσει ἀπό τή μνήμη του τό '21 καί θέλει νά τό διαγράψει καί ἀπό τούς Ἕλληνες, γιατί τό βλέπει ὡς ἐμπόδιο στήν ἀφομοίωσή τους στή χοάνη τοῦ συγκρητισμοῦ καί στήν ὑποταγή τους στό παντοδύναμο τίποτε, στό πανίσχυρο μηδέν τῆς ἀνθρώπινης ἐξαθλίωσης.
Ὅμως δέν θά τούς περάσει. Οἱ Ἕλληνες ἀπέδειξαν στό θέμα τῶν ταυτοτήτων καί συνεχῶς μέ τίς ἐνέργειές τους τεκμηριώνουν τό γεγονός ὅτι κρατοῦν ζωντανό στή μνήμη τους τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου καί τόν Εὐαγγελισμό τοῦ Γένους καί μέ πρωτοπορούσα τήν Ἐκκλησία τους προσφέρουν τήν πνευματική καί πολιτισμική διακονία τους στήν Ἑνωμένη Εὐρώπη, χωρίς ἴχνος ἔπαρσης ἀλλά καί χωρίς κανένα σύμπλεγμα κατωτερότητας. Καί πρέπει ὅλοι νά γνωρίζουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία μέ τόν παλμό τῆς θρησκεύουσας ψυχῆς τῶν παιδιῶν της θά ἀποτελεῖ μέχρι συντελείας τοῦ αἰώνα τεράστια καί ἀποτελεσματική δύναμη ἀντίστασης ἐναντίον ὅλων ὅσοι νομίζουν ὅτι ἦρθε ἡ ὥρα νά ἀνατρέψουν τήν πνευματική ἱστορία τοῦ Γένους, νά ἐξουθενώσουν τήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια καί νά διαστρέψουν τήν Ἀλήθεια μετατρέποντας τήν τυραννία σέ δῆθεν ἀνθρώπινα δικαιώματα, τό μυστήριο τῆς ζωῆς σέ μηχανιστικό φαινόμενο καί τόν ἄνθρωπο ἀπό εἰκόνα τοῦ Θεοῦ σέ πριόνι καί ἐργαλεῖο τῶν σκοπιμοτήτων τους.
