" ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΙΝ ΠΕΣΟΥΣΑΝ ΑΝΑΣΤΗΣΩΝ ΕΙΚΟΝΑ " . Ἡ φράση αὐτή τοῦ χριστουγεννιάτικου Κανόνα περιγράφει μέ χαρακτηριστική λιτότητα τόν σκοπό τῆς θείας ἐνανθρώπησης. Τό μυστήριο τῆς θείας ἀγάπης ἀδυνατεῖ βέβαια νά κατανοήσει ὁ ἀνθρώπινος νοῦς. Τήν ἐξήγηση ὅμως τοῦ σκοποῦ του τήν ἀποκωδικοποιεῖ ἡ φράση αὐτή. Γιατί ὁ Χριστός γεννιέται ὡς ἄνθρωπος; Γιά νά ὁδηγήσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν πτώση στήν ἀνόρθωση. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος θά σημειώσει ἐμφαντικά. " Καί ὁ πλουτίζων πτωχεύει. Πτωχεύει γάρ ἵνα ἐγώ πλουτίσω τήν αὐτοῦ θεότητα. Καί ὁ πλήρης κενοῦται . . . ἵνα ἐγώ τῆς ἐκείνου μεταλάβω πληρώσεως ". Ὁ Χριστός ἔγινε ἄνθρωπος προκειμένου ὁ ἄνθρωπος νά γίνει θεός, νά σηκωθῆ ἀπό τήν οἰκτρά κατάπτωσή του. Ἔτσι δικαιολογεῖται ἡ χαρμόσυνη ἀτμόσφαιρα, πού κυριαρχεῖ στίς καρδιές μας τοῦτες τίς ὄμορφες μέρες.
" ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΙΝ ΠΕΣΟΥΣΑΝ ΑΝΑΣΤΗΣΩΝ ΕΙΚΟΝΑ " . Θά διερωτηθῆ βέβαια κανείς βλέποντας γύρω του τίς οἰμωγές τῶν ἀδικουμένων καί τά πάθη τῶν ἀδυνάτων σέ ὅλο τόν κόσμο, ἄν καί πῶς συντελέσθηκε τελικά μιά τέτοια ἐξανάσταση. Ἡ θανάσιμη ὀσμή τῆς ἀπαξίωσης τοῦ προσώπου, καί ἡ ἀένναη μά καί ἐν πολλοῖς ἀδικαίωτη ἀναζήτηση μέσα στήν κοινωνία τῆς καταξίωσής του, προίκισαν τόν καθένα μας μέ πικρές ἐμπειρίες καί λογισμούς ἀπογοήτευσης, μπροστά στή δύναμη τοῦ κακοῦ καί τό θράσος τῶν ἰσχυρῶν. Ποιός τελικά κυβερνᾶ τόν κόσμο; Ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ὅπως πιστεύουμε καί ἡ ἀγάπη Του, ἤ ἀντιθέτως οἱ δαιμονικές δυνάμεις τοῦ μίσους καί τῆς ἀδικίας; Καί ἄν αὐτές τελικά διαφεντεύουν τή ζωή μας τότε πού εἶναι τῆς ἔμψυχης εἰκόνας τοῦ Θεοῦ ἡ δικαίωση; Ἄλλαξε σέ τίποτε ὁ κόσμος, ὅταν καί σήμερα ἐξακολουθεῖ νά εἶναι βουτηγμένος στήν ἀποστασία καί τήν ἀνομία;
" ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΙΝ ΠΕΣΟΥΣΑΝ ΑΝΑΣΤΗΣΩΝ ΕΙΚΟΝΑ " . Τά ἐρωτήματα εἶναι ἀμείλικτα, ἰδίως στήν μετα -νεωτερική ἐποχή μας, πού ἄρχισε ἤδη νά θεωρεῖ τό μοντέλο τῆς χωρίς Θεό κοινωνίας ἀποτυχημένο καί ἀνταλλάξιμο. Μόνο ὁ λόγος τῆς ἀλήθειας τά φωτίζει ἱκανοποιητικά. Ναί, ὁ Χριστός γεννιέται κάθε μέρα προσφέροντας σέ ὅσους θέλουν τή σωτηρία. Σέ ὅσους θέλουν. Γιατί εἶναι πολλοί πού δέν θέλουν. Αὐτοί προτιμοῦν νά αὐτονομηθοῦν ἀπό τό βλέμμα τοῦ Θεοῦ, νά βαδίσουν τό δικό τους δρόμο. Χωρίς ἐλπίδα ἐξανάστασης, χωρίς νοσταλγία ζωῆς αἰωνίου. Εἶναι δικαίωμά τους, ἔστω κι ἄν τυραννιοῦνται ἤ καί τυραννοῦν. Ὁ Χριστός γεννιέται γιά νά προσφέρει σέ ὅσους τό ἐπιθυμοῦν πνευματική πρωτίστως ἀνόρθωση, τή δυνατότητα θέωσής των. Καί μετά λύση στά ἐγκόσμια προβλήματά των. Ὁ ἄνθρωπος πού παραμένει μακρυά ἀπό τό Θεό, δέν μπορεῖ νά γευθῆ τά δῶρα τῆς Βηθλεέμ.
" ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΙΝ ΠΕΣΟΥΣΑΝ ΑΝΑΣΤΗΣΩΝ ΕΙΚΟΝΑ " . Σήμερα ὁ λόγος αὐτός ἀκούγεται νοσταλγικά. Ὁ κόσμος γύρω μας χαλάει. Ὁ ἄνθρωπος ἐξαχρειώθηκε καί παραπατάει. Μπροστά μας εἶναι ἤ τό χάος ἤ ἡ σωτηρία. Ἡ Ἐκκλησία προσφέρει θαλπωρή κι ἐλπίδα. Γιατί ἡ Ἐκκλησία δέν ἐπιτελεῖ τήν ἀποστολή της μέ ὅσα πράττει ἤ λέγει. Ἀλλά μέ ὅ, τι εἶναι. Καθένας πού καταφεύγει σ' αὐτήν γεύεται τήν ἑστιότητα τῆς ἀσφάλειας, τή βεβαιότητα τῆς νίκης, τήν παρηγορία στίς θλίψεις, τήν ἐνίσχυση στόν ἀγῶνα. Μέσα σ' αὐτήν ξαναβρίσκουμε τόν χαμένο ἑαυτό μας, ἀναδιατάσσουμε τήν διαλελυμένη φύση μας, ξαναζοῦμε τήν ἐμπειρία τῆς ἀγάπης. Ὁ Χριστός πού καί πάλιν γεννιέται, μένει στήν Ἐκκλησία διά παντός καί τήν καθιστᾶ ἰατρεῖο παθῶν, χάριτος χορηγό, ἀφέσεως πάροχο. Ἐκεῖ πραγματώνεται ἡ ἀνόρθωση τῆς πεσμένης εἰκόνας μας. Αὐτή εἶναι τῶν Χριστουγέννων ἡ δόξα.
