Σεβασμιώτατε Αρχιεπίσκοπε Καρελίας και Πασης Φιλλανδίας, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος, κύριε Λ ε ο ν, την Υμετέραν Σεβασμιότητα εν Κυρίω κατασπαζόμενοι υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Δοξάζομεν τον εν μια ουσία και μια δυνάμει Τριαδικόν Θεόν ότι σήμερον η Χαρις του Αγίου Πνεύματος, η όλον συγκροτούσα τον θεσμόν της Εκκλησίας, ημάς συνήγαγε προ του Αγίου και Ιερού Θυσιαστηρίου, όπου αγγέλων παρισταμένων, στολάς περιβεβλημένων λαμπράς, το θυσιαστήριον κυκλούντων και κάτω νευόντων θύεται ο Αμνός του Θεού, ο τυθείς υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας.
Μελπομεν εν αγαλλιάσει ότι σήμερον τα άνω τοις κάτω συνεορτάζει ότι, εν τω Πανσέπτω Καθολικώ της Σεβασμίας και παλαιφάτου Ιεράς ταύτης Μονής, της εν τω Θεοφρουρήτω Κράτει της Φιλλανδίας Αγιωτάτης Ορθοδόξου Εκκλησίας της μαρτυρούσης ευστάθειαν εν τη πίστει και πολλήν και καλήν την επίδοσιν εν τοις Εκκλησιαστικοίς καθόλου, γευόμεθα, μετά του πολυφιλήτου Αδελφού ημών, του ενός Άρτου, όστις εστι Σώμα Χριστού και του ενός Ποτηρίου, του περιέχοντος το καινόν της αμπέλου γέννημα, ο εστιν Αίμα Χριστού, το εκχυθέν εκ της ακηράτου Αυτού πλευράς και πληρούν ημάς εις πάντας αρμούς, εις νεφρούς, εις καρδίαν.
Η κοινή αύτη παρουσία και προσευχή και μετοχή ημών εις την θεοτίμητον ταύτην Ευχαριστιακήν Συναξιν δεικνύει την εξ ύψους επίσκεψιν του Σωτήρος ημών, του πάλαι τω Μωϋσεί συλλαλήσαντος επί του νομικού Όρους Σινά δια συμβόλων και επ' εσχάτων εις όρος υψηλόν αρρήτως εν φωτί εκλάμψαντος, γεγονός ο ιεροπρεπώς και μεγαλοπρεπώς εορτάζεται σήμερον.
Το μόνον σκοτεινόν σημείον της επισκέψεως ημών είναι ο άδικος πόλεμος εις την Μ.Ανατολήν που ήδη έχει επισωρεύσει εκατόμβας αθώων θυμάτων εκατέρωθεν. Προσευχόμεθα δια την άμεσον κατάπαυσιν του πυρός και την επούλωσιν των πληγών εις σώματα και ψυχάς. Είθε η ειρήνη του Θεού να βασιλεύση εις την τεταραγμένην αυτήν περιοχήν και η αγάπη να αντικαταστήσει την έχθραν και το μίσος.
Η υπό των ορθοδόξων ψυχών επί το πανηγυρικώτερον αγομένη εορτή της Μεταμορφώσεως μαρτυρεί το βάθος και το πλάτος, εις α εκτείνεται το νόημα της εορτής αυτής, ήτις υπενθυμίζει και την εν Χριστώ μεταμόρφωσιν των Πιστών.
Η ορθόδοξος ευσέβεια δύναται να γευθή της χαράς της Μεταμορφώσεως και να γνωρίση το Θαβώριον Φως δια της ταπεινώσεως και της αγάπης. Κατά τον Άγιον Ιωάννην τον Δαμασκηνόν "ο εν τω άκρω της αγάπης γενόμενος, τρόπον τινά εαυτού εξιστάμενος, κατανοεί τον αόρατον, και τον επιπροσθούντα ζόφον του σωματικού νέφους υπεριπτάμενος, και εν τη της ψυχής αιθρία γενόμενος, ενατενίζει τω ηλίω της δικαιοσύνης τρανότερον" (Ιωάννου Δαμασκηνού, Λογος εις την υπερένδοξον Μεταμόρφωσιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, P.G. 96, 561).
Ούτως, και ο μιμητής της Δαβιτικής κινύρας Άγιος Ανδρέας, Επίσκοπος Κρήτης, εις τον Λογον εις την Μεταμόρφωσιν (P.G. 97, 941) συνιστά : "Συνόδευσον τω Χριστώ δια σε τον κόσμον οδεύοντι ... ἀλλά και εις ουρανούς ανιόντι συνάνελθε• εκεί σου την ψυχήν και τον βίον μετοίκισον• καλόν σοι μετά του Θεού γενέσθαι, ένθα των αγίων εστίν η πανήγυρις, ένθα των εορταζόντων ήχος ο υπέρλαμπρος".
Το φως της Μεταμορφώσεως είναι προοίμιον της μελλούσης λαμπρότητος των εκλεκτών. Τούτο είδον "οι έγκριτοι των μαθητών, ... τήν ουσιώδη του Θεού και αΐδιον ευπρέπειαν είδον εν Θαβώρ, ... τήν υπέρφωτον του αρχετύπου κάλλους λαμπρότητα, αυτό το ανείδεον είδος της θεϊκής ωραιότητος, δι' ου θεουργείται και της προς πρόσωπον θείας ομιλίας καταξιούται ο άνθρωπος, αυτήν την αΐδιον και αδιάδοχον βασιλείαν του Θεού, αυτό το υπέρ νουν και απρόσιτον φως, φως ουράνιον, άπλετον, άχρονον, αΐδιον, φως απαστράπτον αφθαρσίαν, φως θεούν τούς θεωμένους ... μία γαρ χάρις Πατρός, Υιού και Πνεύματος, ην ει και σωματικοίς είδον οφθαλμοίς, αλλά διανοιγείσιν ..." (Γρηγόριος Παλαμάς Λογος Γ εἰς την Μεταμόρφωσιν).
Γευόμενοι και ημείς σήμερον της Θαβωρίου χαράς και αγαλλιάσεως εκ της μεθ’ Υμών αναστροφής και κοινωνίας, δυνάμεθα να επαναλάβωμεν κατ ἀναλογίαν την Αποστολικήν ρήσιν «Καλόν εστίν ημάς ώδε είναι…» (Ματθ. ιζ 4). Και όντως ουδέν ανθρώποις γλυκύτερον και θυμηδέστερον ει μη το κατοικείν και συνευφραίνεσθαι εν τω οίκω Κυρίου μετ ἀδελφῶν ηγαπημένων και περιποθήτων, μάλιστα δε εν τη τελέσει από κοινού της Θείας Ευχαριστίας, κατ ἐξοχήν ούσης κοινωνίας αγάπης Θεού και ανθρώπων.
Εν ονόματι δε της μεταξύ ημών αταλαντεύτου ταύτης αγάπης, ήτις ου ζητεί τα εαυτής, ασπαζόμεθα Υμάς αδελφικώς και πάντας τούς περί Υμάς Αγίους Αρχιερείς και λοιπούς συλλειτουργούς της εν Φιλλανδία Ορθοδόξου Εκκλησίας και ευλογούμεν πατρικώς τον θεόλεκτον Λαόν και άπαν το εν Χριστώ ποίμνιόν Σας ευχόμενοι εκτενώς προς τον Κυριον δια την πρόοδον και ευημερίαν αυτού.
Είθε δε το αίδιον φως της Τρισηλίου Θεότητος, το εν τω όρει του Θαβώρ αποκαλυφθέν εν τη αγάπη του Θεού, περισκέπη πάντας υμάς, κλήρον και λαόν, και φωτίζη τα διανοήματα και διαβήματά σας, προς εργασίαν των Θείων εντολών, οδηγεί δε την Αγιωτάτην Ορθόδοξον Εκκλησίαν σας εις μαρτύριον και μαρτυρίαν ενώπιον πάντων των εθνών. Η Ευρωπαϊκή μας ήπειρος διέρχεται βαθείαν πνευματικήν κρίσιν. Η χριστιανική της ταυτότης αμφισβητείται, διότι η Ορθοδοξία έχει λησμονηθή, που είναι η "άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις πίστις"(Ιουδ. 3). Η Ορθοδοξία οφείλει να έχει μια σεμνή παρουσία και μαρτυρία περί του αυθεντικού χριστιανισμού. Οφείλει να ξεκουράσει τον Ευρωπαίον άνθρωπον από τον ξηρόν ορθολογισμόν. Με αγάπην και κατανόησιν οφείλομεν οι ορθόδοξοι να καταθέσωμεν τον πλούτον της μυστηριακής Εκκλησίας μας, τησ πολιάς παραδόσεώς της, του ακεραίου θησαυρού της θεολογίας της. Με τοιαύτα αισθήματα αγάπης σας περιβάλλομεν Άγιε αδελφέ και προσευχόμεθα εκτενώς.
Ως ελάχιστον δε δείγμα της μεγάλης ταύτης αγάπης και τιμής προς Υμάς δεχθήτε παρακαλώ το μικρόν και συμβολικόν τούτο δώρον ως αγαθήν ανάμνησιν της ενταύθα Ειρηνικής ημών επισκέψεως μετά της Τιμίας Συνοδείας ημών.
