Μήνυμα του Μακαριωτάτου
Ἡ σημερινὴ ἡμέρα, ἀφιερωμένη ἀπὸ τὸν Ο.Η.Ε. στὸν πολιτικὸ καὶ οἰκονομικὸ μετανάστη, λέει πολλὰ στὶς καρδιὲς τῶν Ἑλλήνων, τόσο ἐπειδὴ μεγάλο μέρος τῆς γενιᾶς τῶν παππούδων μας βρέθηκαν σὲ αὐτὴ τὴ θέση, ὅσο καὶ ἐπειδὴ ἡ χώρα μας ἔχει λόγῳ τῆς γεωγραφικῆς της θέσης γίνει κατὰ καιροὺς ἐνδιάμεσος σταθμὸς μεταναστευτικοῦ κύματος. Γι΄αὐτὸ καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, μὲ ἀπόφασή Της, ὅρισε τὴν 26η Δεκεμβρίου ὡς ἡμέρα προσευχῆς, ἀφιερωμένης στὸν πρόσφυγα καὶ τὸν μετανάστη.
Ὁ Ἕλληνας καὶ ἰδιαίτερα ὁ χριστιανός, ἀντιλαμβάνεται τὸν μετανάστη ὄχι ὡς τὸν παρία τῆς ὀργανωμένης κοινωνίας ἀλλ’ ὡς τὸν ἐμπερίστατο πολίτη μὲ τὴν ἴδια ἀξιοπρέπεια καὶ τὰ ἴδια ἀνθρώπινα δικαιώματα, ὄντα καὶ αὐτὸν εἰκόνα Θεοῦ. Ἡ πεποίθηση αὐτὴ τοῦ χριστιανοῦ ἐνισχύεται ἀκόμη περισσότερο ὅταν φέρνει στὸ νοῦ ἕνα Νήπιο, ‘πολιτικὸ’ θὰ λέγαμε σήμερα μετανάστη, ὁ Ὁποῖος κατόπιν θείας ὑποδείξεως διέσχισε τὴν πατρίδα Του στὴν ἀγκαλιὰ τῆς μητέρας Του γιὰ νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὴν ἀλαζονικὴ δίωξη τοῦ ἡγεμόνα τῆς χώρας ἐκείνης. Καὶ μιλῶ φυσικὰ περὶ τοῦ ἐνσαρκωμένου Δημιουργοῦ τοῦ Σύμπαντος, ὁ Ὁποῖος ἔγινε γιὰ μικρὸ χρονικὸ διάστημα «μετανάστης» στὴ χώρα τῆς Αἰγύπτου, θέλοντας νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὴ μῆνι τοῦ Ἡρώδη.
Τέλος, ὅλοι οἱ χριστιανοὶ ἐνθυμούμαστε τὴν ἱερὰ ξενιτεία. Ἐπιφανεῖς καὶ εὐκλεεῖς, σημαίνοντες καὶ προὔχοντες ἄφησαν τὰ χώματά τους σὲ ἀναζήτηση τῆς ἀσκητικῆς ζωῆς, ξενιτευόμενοι σὲ ἐρήμους καὶ σὲ λαῦρες γιὰ νὰ πασχίσουν μὲ τὰ θηρία, ζωόμορφα καὶ πολλὲς φορὲς ἀνθρωπόμορφα καὶ δίνοντας αἷμα νὰ λάβουν πνεῦμα. Ἡ ἔννοια τοῦ παρεπίδημου εἶναι ζῶσα σὲ κάθε πιστὸ καὶ ἑπομένως ὁ μετανάστης δὲν εἶναι ξένος ἀλλὰ ξενίζεται, δηλαδὴ φιλοξενεῖται, μὲ τὴν ἁπλότητα ποὺ ξένισε ἡ φάτνη τὸν προσδοκώμενο μετ΄ὀλίγον νὰ γεννηθεῖ Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό.
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
