Ὅλοι μας, ἄλλος λιγότερο ἄλλος περισσότερο, ἔχουμε συνειδητοποιήσει τήν τραγικότητα τῆς οὐσιοεξάρτησης γιά τό ἴδιο τό ἄτομο, τήν οἰκογένειά του καί τήν κοινωνία μας συνολικά. Θά ἔλεγα δέ καί τόν κόσμο ὁλόκληρο, ἀφοῦ στόν τομέα τῆς οὐσιοεξάρτησης ἡ παγκοσμιοποίηση, δυστυχῶς, ἔχει πρό πολλοῦ ὁλοκληρωθεῖ. Τό ἄτομο πού ἔχει ἐμπλακεῖ στή δίνη τῶν ναρκωτικῶν εἶναι τίς πιό πολλές φορές ἀποδομημένη προσωπικότητα, κυριολεκτικά ἄτομο καί ὄχι πρόσωπο, ἀφοῦ ἐσωτερικά ἔχει ἀποδιοργανωθεῖ καί ἔχει χάσει τούς ὑγιεῖς δεσμούς μέ τούς οἰκείους του καί τόν κοινωνικό περίγυρο. Ὅσοι συγγενεῖς ἔχουν ἕνα δικό τους ἄνθρωπο βυθισμένο σ' αὐτήν τήν τραγική κατάσταση βιώνουν καί αὐτοί ἕνα μαρτύριο συνειδησιακό, γιατί βλέπουν τόν ἄνθρωπό τους νά περιφέρει ἐδῶ κι ἐκεῖ τό σαρκίο του καί τίς πιό πολλές φορές ἀδυνατοῦν νά τοῦ προσφέρουν οὐσιαστική βοήθεια.
Ἡ κοινωνία μας, παρά τίς θρηνώδεις κραυγές γιά τό πρόβλημα καί τήν ἔκφραση συμπαράστασης πρός τούς χρῆστες καί τούς οἰκείους τους, παρουσιάζει, σέ ἀρκετές περιπτώσεις, συμπεριφορές ρατσιστικές, ἀποκλεισμοῦ καί ἀδιαφορίάς, ἕως ὅτου τό πρόβλημα πού ὑπάρχει στήν αὐλή τοῦ διπλανοῦ κτυπήσει καί τή δική μας πόρτα.
Ὅπως καταλαβαίνετε, ἡ Ἐκκλησία δέν μπορεῖ νά ἀδιαφορήσει γι' αὐτά τά βαθύτατα ταλαιπωρημένα παιδιά της καί ἀκόμη θέλει νά ἐνθαρρύνει ὅσους συμπαρίστανται, ὡς ἄλλοι Κυρηναῖοι, στή μαρτυρική πορεία πρός τόν ἀτέλειωτο Γολγοθᾶ τῶν χρηστῶν καί τῶν οἰκείων τους.
Ἔτσι, ἐκτός ἀπό τήν ἔκφραση τῆς ἀγάπης της πρός τούς ἴδιους τούς χρῆστες καί τή διαβεβαίωσή της ὅτι τούς θεωρεῖ παιδιά της, ἔστω κατατραυματισμένα θανάσιμα, προσπαθεῖ νά συμβάλει μέ τήν ὅλη πνευματική προσφορά της στήν ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος. Ἡ ὅλη διακονία στίς ἐνορίες μας, ἰδιαίτερα πρός τή νεότητα, εἶναι ἕνα μακροχρόνιο πνευματικό πρόγραμμα πρόληψης καί ἀποφυγῆς, ὄχι μόνο ἀπό τήν οὐσιοεξάρτηση, ἀλλά καί ἀπό ὅλα τά παρεμφερῆ δεινά, ὅπως εἶναι τό ἀλκοόλ κ.τ.λ.
Ἀκόμη, στήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή μας ἔχει καταβληθεῖ μία συστηματική προσπάθεια, ἀπό εἰδικευμένους ἱερεῖς, μέ φορέα τό ἵδρυμα "ΔΙΑΚΟΝΙΑ", ὥστε νά βοηθηθοῦν τά πρόσωπα τά ἐμπλεκόμενα στήν οὐσιοεξάρτηση καί νά αἰσθανθοῦν οἱ ἴδιοι καί οἱ οἰκεῖοι τους ὅτι ὑπάρχει δίπλα τους ἡ στοργική ἀγκαλιά τῆς μητέρας Ἐκκλησίας. Αὐτό πρακτικά σημαίνει ὅτι σέ κάθε Ἀρχιεπισκοπική Περιφέρεια ὑπάρχει κάποιος ἱερέας ὁ ὁποῖος, μέ τή συνδρομή εἰδικῶν ἐπιστημόνων τῶν ἐπαγγελμάτων ὑγείας θά προσπαθήσει νά ὁδηγήσει τό ἐξαρτημένο ἄτομο σέ κάποιο εἰδικό πρόγραμμα καί, παράλληλα, μέ τήν εἰδική συμβουλευτική θά στηρίξει τούς γονεῖς καί τούς οἰκείους, ὥστε νά μποροῦν νά σταθοῦν σωστά καί ἀποτελεσματικά δίπλα στό χρήστη.
Γι' αὐτό, μέ ἀφορμή τή σημερινή ἡμέρα, καλῶ τά πληγωμένα ἀπό τήν οὐσιοεξάρτηση παιδιά μας νά σηκώσουν τό κεφάλι, νά ζητήσουν τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, νά ἀπευθυνθοῦν καί στήν Ἐκκλησία γιά τό πρόβλημά τους. Στούς οἰκείους τῶν χρηστῶν, ἐκτός ἀπό τίς πατρικές εὐχές καί εὐλογίες μου, προτρέπω νά συνεχίσουν τόν ἀγῶνα τους, γιατί τούς ἔχουν ἀνάγκη οἱ δικοί τους καί, ἀκόμη, γιατί ὁ Θεός εὐλογεῖ καί ἀνταμείβει τούς ἀγωνιστές τῶν καλῶν ἔργων.
Σ' ὁλόκληρη τήν κοινωνία μας, στό εὐσεβές ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας μας παρακαλῶ νά ἀποφύγουμε κάθε εἴδους ρατσιστικές, ἀπορριπτικές διαθέσεις ἔναντι τῶν χρηστῶν καί τῶν οἰκείων τους. Ἄς μήν προσθέτουμε μέ τή στάση καί τά λόγια μας πόνο πάνω στόν πόνο τους καί μάλιστα ἄς κάνουμε τήν αὐτοκριτική μας καί νά δοῦμε ὁ καθένας τίς εὐθύνες του γιά τό πρόβλημα ἀλλά καί τόν τρόπο πού μπορεῖ νά συμβάλλει στήν ἀντιμετώπισή του.
Τελειώνοντας, σᾶς προτρέπω ὅλους, κατά μίμηση τοῦ Κυρίου μας, νά ἀκολουθήσουμε τή συμπεριφορά τοῦ καλοῦ Σαμαρείτου, πού ἔσπευσε νά βοηθήσει, νά ἐκφράσει τήν ἀγάπη του, χωρίς νά θέσει ὅρους ἤ προϋποθέσεις. Ἐξάλλου ὁ Κύριος τόν καλό Σαμαρείτη τόν θεώρησε ὡς τόν ἀληθινό καί γνήσιο πλησίον, ὡς αὐτόν πού ἔδειξε ἔμπρακτα τήν ἀγάπη πρός τό συνάνθρωπο, πρᾶγμα τό ὁποῖο εἶναι καί ἡ ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης μας πρός τόν ἴδιο τό Θεό.
