Ἡ σημερινή ἡμέρα θυμίζει στόν καθένα μας τούς συνανθρώπους μας μέ τίς εἰδικές ἀνάγκες οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν γιά ὅλους μας παραδείγματα ἐλπίδος, θελήσεως ὑπομονῆς καί ἀντοχῆς.
Ἡ Ἐκκλησία μας τούς ἀγαπᾶ, στέκεται δίπλα τους καί μεριμνᾶ μέ διάκριση καί σεβασμό στήν ἄξια προσωπικότητά τους. Ἡ ἰσότιμη συμμετοχή σ' ὅλες τίς ἐκδηλώσεις τῆς ζωῆς καί ἡ ἀξιοποίηση καί ἡ σωστή ἐφαρμογή τῶν διαφόρων προγραμμάτων γιά τούς συνανθρώπους μας αὐτούς εἶναι ἱερότατο χρέος ὅλων μας. Δέν χωροῦν διακρίσεις, ἀδικίες καί περιθωριοποιήσεις. Ὅλοι ὀφείλουμε νά προσφέρουμε τήν ἀνιοδιοτελῆ ἀγάπη μας ὡς Ἕλληνες, ὡς Χριστιανοί, ὡς ἄνθρωποι.
Καί θἄθελα νά κλείσω τό μήνυμά μου αὐτό μέ τήν παρακάτω σκέψη -πρόσκληση.
Ἄν ἡ φιλία ὁρίζεται ὡς ἡ ἀρετή πού ἑδράζεται ἐπί τοῦ ἤθους καί τῆς εὐαγωγίας τοῦ ἀνθρώπου, τότε ὁ καθένας μας ἄς ἀποκτήσει φίλον ἕνα συνάνθρωπόν του μέ εἰδικές ἀνάγκες. Ἡ φιλία αὐτή εἶναι ἡ καλλίτερη προσφορά, γιατί εἶναι ἀγάπη ὑγιαίνουσας ψυχῆς καί καρδιᾶς.
