"Παναγιώτατε Δέσποτα,
Σεβασμιώτατοι άγιοι Αρχιερείς, μέλη της τιμίας συνοδείας του Οικουμενικού ημών Πατριάρχου,
Σεβασμιώτατοι Αρχιερείς της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος,
Εξοχώτατοι κ. Υπουργοί,
Σεβασμιώτατε άγιε Αρχιγραμματεύ,
Αιδεσιμολογιώτατε άγιε Πρωτοσύγκελλε,
Αγαπητοί Πατέρες,
Ελλογιμώτατοι κύριοι Καθηγηταί,
Κυρίες και Κυριοι,
Μετ' αισθημάτων χαράς και τιμής αναλογιζόμεθα, Παναγιώτατε Δεσποτα, το μέγεθος της ευλογίας, την οποία επιδαψιλεύει εις ημάς η Υμετέρα υψηλή παρουσία, διο και δοξολογούμεν τον Πανάγιον Θεόν δια την άπειρον Αυτού αγάπην, την ούτω πως οικονομούσαν τα καθ' ημάς ώστε αι περιστασιακαί αύται κατά καιρούς συναντήσεις ημών, να αποβαίνωσι πηγαί εμπνεύσεως και αφορμαί αμοιβαίας ημών ενισχύσεως και παρηγορίας.
Εκ της ιεράς ημών ταύτης καθέδρας παρακολουθούμεν τας αγωνίας, τούς αγώνας και τα διαβήματα της Υμετέρας Παναγιότητος τούτο μεν προς εξασφάλισιν του αναπαλλοτριώτου δικαιώματος εις πάντα άνθρωπον της θρησκευτικής ελευθερίας, τούτο δε της δυναμικής παρεμβάσεως της Εκκλησίας εις ζητήματα καίρια και καθοριστικά της ποιότητος της ζωής των ανθρώπων.
Παρακολουθούμεν επίσης και συμμεριζόμεθα την γενικωτέραν προβληματικήν Υμών εις ο,τι αφορά εις την ειρήνην του σύμπαντος κόσμου, εις την αποτροπήν του κινδύνου συγκρούσεως των θρησκειών, εις την προβολήν και επικράτησιν παρά τοις πολλοίς οικολογικής συνειδήσεως και εις την εξάπλωσιν της αγάπης και της ανεκτικότητος.
Περαν όμως της σημαντικής ταύτης προβληματικής, συνεχώς και νέαι προκλήσεις εμφανίζονται, αι οποίαι ανταποκρίνονται εις την αναζήτησιν αυτής καθ' εαυτήν της ταυτότητος του Χριστιανού, αλλά και του ετέρου ανθρώπου, ανεξαρτήτως χρώματος, πολιτισμού και θρησκείας. Το ισλάμ συνιστά δι' άπαντας ημάς ερέθισμα και πρόσκλησιν όχι δι' ανταγωνισμούς, αποκλεισμούς και συγκρούσεις, αλλά δια συνεργασίας, συναγωνισμόν αγάπης και αμοιβαίας ανεκτικότητος. Εις τούτο είναι αναγκαία η δια του διαλόγου αποσαφήνησις των θέσεων εκάστου δια την ορθοτέραν και ομαλωτέραν αντιμετώπισιν καθημερινών κυρίως και πρακτικών ζητημάτων προς ειρηνικήν συμβίωσιν χριστιανών και μουσουλμάνων μακράν φονταμενταλιστικών και εξτρεμιστικών αντιλήψεων, αι οποίαι ελάχιστα απέχουσι των δυσμενών διακρίσεων, εκτρέφουν τας αδικίας, το δίκαιον του ισχυροτέρου, καταδυναστεύουν την ανθρωπίνην αξιοπρέπειαν, ταπεινώνουν την ειρήνην, ευτελίζουν τα πρόσωπα, συνεργούν εις ατιμίας. Επιβάλλεται λοιπόν ο διάλογος και η δημιουργία πόλου πιέσεως προς τούς κρατούντας εις τον ισλαμικόν κόσμον. Γνωρίζομεν τας μέχρι τώρα Υμετέρας προσπαθείας προς τούτο Παναγιώτατε, και επιθυμούμεν να εκφράσωμεν εις Υμάς την διαβεβαίωσιν ότι δεν είστε μόνος. Η Αγιωτάτη Εκκλησία της Ελλάδος εστήριξε, στηρίζει και θα στηρίζει το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και είναι ετοίμη να προσφέρη πολλαπλήν βοήθειαν τόσον εις την διεξαγωγήν του Διαλόγου, όσον και εις την δημιουργίαν πόλων πιέσεως προς πάσα κατεύθυνσιν και πολιτικήν αρχήν. Και η έντιμος ελληνική Πολιτεία άλλωστε συντρέχει και συμπάσχει προς τα αυτά πιστεύματα, επιστηρίζουσα το δίκαιον και τ' αληθές.
Ως φυσική δε απόρροια της ισλαμικής ταύτης προκλήσεως έρχεται η ανάγκη συνοχής των πολιτών της Ευρώπης, ενότητος δηλαδή των χριστιανών μεταξύ των εις κάθε σημείον του πλανήτου. Ταπεινώς συγχαίρομεν Υμίν Παναγιώτατε δια την πρωτοβουλίαν επανενάρξεως του Θεολογικού Διαλόγου μετά των αδελφών Ρωμαιοκαθολικών και προσευχόμεθα διακαώς δια την επιτυχή έκβασιν αυτού. Μια ηνωμένη χριστιανική φωνή ημπορεί να αποτελέσει την σύγχρονον παρουσίαν του χριστιανικού μηνύματος εις την τρίτην χιλιετίαν. Παρά τας οιασδήποτε αγκυλώσεις, έχομεν βαθύτατον χρέος στηρίξεως και προωθήσεως του Θεολογικού Διαλόγου και η Αγιωτάτη Εκκλησία ημών, έχει την πρόθεσιν να στηρίξη ως μέχρι τούδε έπραξε την κοινήν ημών ταύτην προσπάθειαν. Είναι ίσως η χρυσή ευκαιρία καρποφορήσεως των ουσιαστικών προς τούτο ενεργειών και εργασιών των αειμνήστων προκατόχων Σας, Πατριαρχών Αθηναγόρου και Δημητρίου, προσώπων κατά πάντα αξίων και δυναμικών εις την χάραξιν νέων γραμμών επικοινωνίας μετά του λοιπού χριστιανικού κόσμου. Η αγαθή κοινωνία μετά του Υμετέρου σεπτού πατριαρχικού προσώπου, του διαδόχου του πρωτοκλήτου των αποστόλων Ανδρέου, ενισχύει τόσον τας μεθ' ημών σχέσεις, όσον και την φωνήν της Ορθοδοξίας και καθίσταται αναγκαία δια την δυναμικήν μαρτυρίαν των Ορθοδόξων εις παν έργον αγαθόν και ευάρεστον.
Η ενότης λοιπόν είναι και πρέπει να είναι πρωταρχική ανάγκη ημών των Ορθοδόξων ουχί μόνον δια τας διαχριστιανικάς και διαθρησκειακάς σχέσεις αλλά έτι περαιτέρω δια την αυτογνωσίαν και οντολογικήν ύπαρξιν ημών εις τον σύγχρονον κόσμον.
Με αυτάς τας ολίγας εγκαρδίους σκέψεις Παναγιώτατε Δεσποτα, υψώνω το παρόν κύπελλον ευχόμενος αστεμφή υγείαν και ευόδωσιν εν Κυρίω πάσης αγαθής Υμών προαιρέσεως υπέρ της δόξης και ευκλείας της Εκκλησίας του Χριστού."
