ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΥΡΜΟΥ
«Πόσοι ἐπολέμησαν τήν Ἐκκλησίαν, καί οἱ πολεμήσαντες ἀπώλοντο; αὕτη δέ ὑπέρ τῶν οὐρανῶν ἀναβέβηκε. Τοιοῦτον ἔχει μέγεθος ἡ Ἐκκλησία‧ πολεμουμένη νικᾷ‧ ἐπιβουλευομένη περιγίνεται‧ ὑβριζομένη, λαμπροτέρα καθίσταται‧ δέχεται τραύματα, καί οὐ καταπίπτει ὑπό τῶν ἐλκῶν‧ κλυδωνίζεται, ἀλλ’ οὐ καταποντίζεται‧ χειμάζεται, ἀλλά ναυάγιον οὐχ ὑπομένει‧ παλαίει, ἀλλ’ οὐχ ἡττᾶται‧ πυκτεύει, ἀλλ’ οὐ νικᾶται.»
ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ὀμιλία εἰς Εὐτρόπιον (PG 52:397)
Τίς τελευταῖες ἑβδομάδες παρατηροῦμε μέ πικρία καί πραγματική ὀδύνη ἕνα συνεχῆ διασυρμό τῶν θεσμῶν καί ἰδιαίτερα τοῦ ἱεροῦ μας κλήρου. Τό τιμημένο ράσο γίνεται ἀντικείμενο χλευασμοῦ, εἰρωνείας, συκοφαντίας καί κακόπιστων σχολίων, ἐνώ δίδεται ἡ ἐντύπωση ὅτι γιά ὅλα τά στραβά καί τά ἀνάποδα στήν Ἑλλάδα φταῖνε οἱ κληρικοί της. Γενικεύσεις ἀπαράδεκτες ἀκούγονται ἀπό διάφορα στόματα καί γίνεται προσπάθεια νά πληγεῖ βάναυσα ἡ εἰκόνα τοῦ Ὀρθοδόξου παπᾶ καί τῆς Ἐκκλησίας μας γενικότερα.
Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ὑπῆρξαν συγκεκριμένες περιπτώσεις κληρικῶν ὅλων τῶν βαθμίδων, οἱ ὁποῖες προκάλεσαν τήν εὔλογη ὀργή καί τή δίκαιη ἀγανάκτηση ὅλων μας. Πρόκειται ὅμως γιά μεμονωμένους κληρικούς, οἱ ὁποῖοι δέν στάθηκαν στό ὕψος τῆς ἱερῆς ἀποστολῆς τους καί ὑπέπεσαν σέ παραπτώματα ἠθικῆς ἤ οἰκονομικῆς φύσεως. Ἄς εἴμαστε εἰλικρινεῖς. Ναί, εἶναι δυσάρεστα καί ἀπαράδεκτα ὅλα αὐτά. Ναί, εἶναι ἀλήθεια ὅτι σέ ὁρισμένες ἐλάχιστες περιπτώσεις ἄνθρωποι πού φοροῦν τό ράσο δέν τό τίμησαν. Γι’ αὐτό καί ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας μέ τήν Ἐγκύκλιό της τῆς 21ης Φεβρουαρίου, ἡ ὁποία ἀναγνώσθηκε σέ ὅλους τούς Ναούς, ζητεῖ συγνώμη γιά τά λάθη καί τίς τυχόν παραλείψεις πού πίκραναν τόν λαό μας. Γιά τόν σκοπό αὐτό ἐξ ἄλλου ἡ ποιμαίνουσα Ἐκκλησία κατόπιν προτάσεως του Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστοδούλου, ἔλαβε σημαντικά προληπτικά καί κατασταλτικά μέτρα, ὥστε νά θωρακιστεῖ ἀκόμη περισσότερο στό μέλλον ἀπό ἀνάλογες προβληματικές καταστάσεις.
Ὁ Προκαθήμενος τῆς Ἐκκλησίας μας παρεδέχθη δημοσίως ὅτι ἔγιναν σφάλματα κάι ὅτι σήμερα χρειάζεται περισσότερο ἀπό ποτέ ἄλλοτε προσευχή, προσοχή καί πολλή δουλειά γιά νά ἔχει ἀποτέλεσμα ἡ αὐτοκάθαρση. Καί στήν προσπάθεια αὐτή πρέπει νά βοηθήσουμε ὅλοι μας, κλῆρος καί λαός, πού ἀποτελοῦμε τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἄλλωστε τέτοια προβλήματα δέν εἶναι οὔτε ἄγνωστα οὔτε πρωτόγνωρα. Ἀκόμη καί στό περιβάλλον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπῆρχε ὁ Ἰούδας, ὁ ὁποῖος δωροδοκούμενος τόν πρόδωσε. Καί σέ ὅλες τίς φάσεις τῆς Ἐκκλησίαστικῆς μας Ἰστορίας θά βροῦμε κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις ἀναξίων ἤ ἐπιόρκων κληρικῶν. Ὅμως αὐτές εἶναι οἱ ἐξαιρέσεις πού ἐπιβεβαιώνουν τόν κανόνα, τόν ὁποῖο ἐκφράζουν οἱ πολλοί ἄξιοι, οἱ ἐργατικοί, οἱ τίμιοι καί οἱ συνειδητοί κληρικοί μας.
Ἐκεῖνο πού μᾶς θλίβει σήμερα εἶναι ἡ ἄκριτη σκανδαλολογία πού «βασίζεται» σέ ἀόριστες φήμες, αὐθαίρετες διαδόσεις καί ἀναπόδεικτες καταγγελίες καί ἡ δι’ αὐτῆς ἀπόπειρα γενικευμένου διασυρμοῦ πού ἐπιχειρεῖται. Ἀντί νά προσκομίζονται συγκεκριμένα τεκμήρια ἐκστομίζονται γενικευμένες κατηγορίες καί παρουσιάζονται στοιχεῖα ἀμφιβόλου προελεύσεως. Ἀντί νά γίνεται μόνο ἀναφορά σέ συγκεκριμένα πρόσωπα πού ὄντως ἔσφαλαν καί ἔβλαψαν τό Σώμα τῆς Ἐκκλησίας, γίνεται μιά ἐπίθεση λάσπης καί κατασυκοφαντήσεως τῶν πάντων. Ἀντί νά προβάλλονται τά πολλά θετικά πού ἔχει προσφέρει ἡ Ἐκκλησία καί ὁ κλῆρος στή χώρα μας, ἐπιλέγονται καί διογκώνονται ἤ ἀκόμη καί κατασκευάζονται περιστατικά πού παρουσιάζουν μία διαστρεβλωμένη καί τελείως ἀρνητική εἰκόνα γιά τήν Ἑλλαδική Ὀρθοδοξία. Διερωτώμεθα: Ὅλοι αὐτοί πού κρίνουν καί ἐπικρίνουν ἔχουν πραγματική διάθεση νά βοηθήσουν τήν Ἐκκλησία ; Ἄν ναί, τότε γιατί ἑστιάζουν τήν προσοχή τῆς κοινῆς γνώμης μόνο στά λίγα ἀρνητικά φαινόμενα και δέν προβάλλουν τό τεράστιο πνευματικό κοινωνικό καί φιλανθρωπικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας ; Γιατί δέν παρουσιάζουν τό ἔργο χιλιάδων ταπεινῶν παπάδων, οἱ ὁποῖοι ἀγκαλιάζουν στοργικά ὅλους τούς ἐνορίτες τους καί ἔχουν τή θέση τοῦ πατέρα ἀνάμεσα στό ποίμνιό τους ; Γιατί δέν ἀναδεικνύουν τίς προσπάθειες τῶν κληρικῶν τῶν χωριῶν καί τῶν παραμεθορίων περιοχῶν, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν τήν μοναδική παρηγοριά γιά τούς κατοίκους τους ; Γιατί δέν τονίζουν τήν καθημερινή παρουσία τῶν ἱερέων μας στά νοσοκομεία καί στίς φυλακές ὅπου ἀπαλύνουν τόν πόνο τῶν συνανθρώπων μας πού περνοῦν δύσκολες ὧρες; Γιατί ἀγνοοῦν τό ποιμαντικό ἔργο τῶν Μητροπόλεων καί τῶν ἐνοριῶν μας, τό ὁποῖο συντονίζουν ἀκούραστα χιλιάδες ἱερεῖς ; Γιατί δέν δίνουν ἔμφαση στίς δραστηριότητες τῶν ἐνοριακῶν μας κέντρων ἐκεῖ πού ὁ παπᾶς γίνεται καί δάσκαλος καί φίλος καί σύμβουλος τῶν νέων αὐτοῦ τοῦ πολύπαθου τόπου ;
Αὐτά καί πολλά ἄλλα εἶναι τά ἐρωτήματα πού γεννώνται σέ κάθε καλόπιστο πολίτη αὐτῆς τῆς χώρας. Καί δέν εἶναι δύσκολο πλέον νά ἀντιληφθεῖ κάποιος ὅτι, μέ ἀφορμή τά λίγα καί ὑπαρκτά σκάνδαλα (τά ὁποῖα ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἀποδείξει ὅτι καταδικάζει καί τιμωρεῖ), ἔχει ἀρχίσει ἕνας συστηματικός πόλεμος φθορᾶς καί κατακρημνίσεως τῶν πάντων. Ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μέ τήν παράδοσή καί τίς ἀξίες Της, μέ τούς λειτουργούς Της, μέ τήν κοινωνική καί ἐθνική Της προσφορά, ἀφμισβητεῖται καί πλήττεται βάναυσα. Ὁ λαός μας ὅμως δέν εἶναι ἀφελής. Εἶναι σέ θέση νά κατανοήσει ὅτι πίσω ἀπό τόν συστηματικό διασυρμό τοῦ ράσου κρύβεται μία μεθοδευμένη προσπάθεια νά καταρρακωθεῖ τό κῦρος καί νά ἀμαυρωθεῖ ἡ εἰκόνα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Μόνο μία ἐκστρατεία κατασυκοφάντησης τῆς Ἐκκλησίας μας γιά τήν στήριξη τῆς ὁποῖας ἐπιστρατεύονται ἀρχεία προσωπικῶν δεδομένων πού θυμίζουν σέ ὅλους τόν «Ὀργουελικό» ἐφιάλτη, μπορεῖ νά φθάνει σέ τόσο χαμηλό ἐπίπεδο ὥστε νά γενικεύει τήν κριτική κατά τοῦ ἱεροῦ μας κλήρου καί νά περνᾶ τό μήνυμα : «Ὅλοι εἶναι ἀνάξιοι, ὅλοι εἶναι διεφθαρμένοι».
Τό μεθοδευμένο τῆς προσπάθειας ἀναδύεται καί ἀπό τά πυροτεχνήματα πού ἄρχισαν ἤδη νά ἐκτοξεύονται καί τά ὁποῖα δέν ἔχουν τήν παραμικρή σχέση μέ τά μεμονωμένα καί συγκεκριμένα σκάνδαλα πού ταλαιπωροῦν τό Σώμα τῆς Ἐκκλησίας. Μιλοῦν γιά χωρισμό Ἐκκλησίας καί Πολιτείας. Ἐννοοῦν προφανῶς τήν περιθωριοποίηση τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἀποδυνάμωσή Της ὥστε νά εἶναι ἐλεύθερο τό πεδίο στίς ποικίλες ἀνθρωποκτόνες αἰρέσεις καί παραθρησκεῖες. Δέν μᾶς λένε ὅμως : Τί σχέση ἔχει αὐτό τό πυροτέχνημα μέ τούς ὁλίγους καί ἀνάξιους κληρικούς ; Ὁ πλήρης διαχωρισμός Κράτους καί Ἐκκλησίας πού ὑπάρχει στίς Η.Π.Α. δέν ἐμπόδισε τήν ἐκδήλωση σκανδάλων ἠθικῆς φύσεως μεταξύ ἱερέων διαφόρων Χριστιανικῶν ὁμολογιῶν. Πίσω ἀπό τό αἴτημα τοῦ χωρισμοῦ, κρύβεται δυστυχῶς ἡ προσπάθεια θρησκευτικοῦ ἀποχρωματισμοῦ τοῦ λαοῦ μας, καθῶς ὁρισμένοι μάλλον ἐνοχλοῦνται ἀπό τήν ἰστορική πρόσδεση τῶν Ἑλλήνων στήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική παράδοση καί ταυτότητα καί μάλλον θεωροῦν ἐμπόδιο τήν ἑλληνορθόδοξη ἰδιοπροσωπία μας γιά τήν ἐπιβολή τῆς πολιτιστικῆς παγκοσμιοποίησης. Μέ ἀφορμή τίς μεμονωμένες περιπτώσεις ἀναξίων κληρικῶν ἐπιχειροῦν νά ἐκθεμελιώσουν τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί ὅ,τι Αὐτή ἀντιπροσωπεύει στήν ψυχή καί στήν συνείδηση τῶν Ἑλλήνων.
Ὅμως δέν θά τό ἐπιτύχουν. Ὅλοι μαζί κλήρος καί λαός, θά ἀντισταθοῦμε. Μέ μέσα Χριστιανικά καί πνευματικά. Μέ ὁδηγό τήν Πίστη μας καί τήν προσευχή μας. Καθῆκον ὅλων μας εἶναι νά ἐνισχύουμε τίς πρωτοβουλίες πού ἀνέλαβε ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας μας γιά τήν πάταξη τῶν σκανδάλων καί γιά τήν θέσπιση ἀσφαλιστικῶν δικλείδων καί προληπτικῶν μέτρων. Καθῆκον ὅλων μας εἶναι νά δείξουμε τήν ἀγάπη μας καί τήν ἐμπιστοσύνη μας στή συντριπτική πλειοψηφία τῶν κληρικῶν μας πού μοχθοῦν καθημερινά γιά τήν πνευματική μας προκοπή καί γιά τήν ἀνακούφιση τῶν πασχόντων καί τῶν πτωχῶν συνανθρώπων μας. Καθῆκον ὅλων μας εἶναι νά πυκνώσουμε ἀκόμη περισσότερο, τώρα στήν περίοδο τῆς νηστείας καί τῆς περισυλλογῆς, τή συμμετοχή μας στίς Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά δείξουμε με΄αὐτό τόν ὀρθόδοξο καί εἰρηνικό τρόπο τήν ἀντίστασή μας στίς ἄδικες ἐπιθέσεις. Ἡ μεθοδευμένη προσπάθεια διασυρμοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας καί τῶν κληρικῶν μας δέν θά περάσει. Θά προσκρούσει στήν Πίστη, στήν ὑπευθυνότητα καί στή συνείδηση τοῦ λαοῦ μας. Τοῦ Ὀρθόδοξου Ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Ἄς προσευχηθοῦμε ὅλοι μαζί καί ἄς ζητήσουμε τή συνδρομή τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας γιά νά περάσουν καί αὐτές οἱ δύσκολες στιγμές τοῦ κατατρεγμοῦ καί τῆς κατασυκοφάντησεως. Εἴμαστε δυνατοί, γιατί δέν στηριζόμαστε σέ ὑλικές καί κοσμικές δυνάμεις, ἀλλά στήν Πίστη μας καί στή βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ἄς γονατίσουμε μπροστά Του ψάλλοντες:
«Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ’ ἡμῶν γενοῦ. Ἄλλον γάρ ἐκτός Σου βοηθόν ἐν θλίψεσιν οὐκ ἔχομεν. Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς».
