Συνήλθε σήμερα Πέμπτη, 4 Φεβρουαρίου 2010, στην δεύτερη Συνεδρία Της η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.
Κατά την σημερινή Συνεδρία :
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος επικύρωσε τα Πρακτικά της προηγουμένης Συνεδρίας.
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ασχολήθηκε με το θέμα της Ελληνικής Ιθαγένειας σε αλλοδαπούς μετανάστες, το οποίο ετέθη σε διαβούλευση από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και κατέληξε στα εξής :
1. Η εν ισχύι νομοθεσία δια της οποίας κυρώθηκε ο κώδικας της Ελληνικής Ιθαγένειας προβλέπει τα σχετικά με την κτήση της Ελληνικής Ιθαγένειας, την απώλεια της Ιθαγένειας και την αρμοδιότητα επί θεμάτων Ιθαγένειας καθώς και την απόδειξη της Ελληνικής Ιθαγένειας.
Ἡ θέσπιση και η κατά καιρούς τροποποίηση του Νόμου που αφορά την Ιθαγένεια, δεν προέβλεπε, ούτε και τώρα προβλέπει την παρέμβαση της Ιεράς Συνόδου. Είναι αρμοδιότητα της Ελληνικής Πολιτείας, δια του Ελληνικού Κοινοβουλίου, κατά τον λόγο του Χριστού «απόδοτε τα του Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ» (Μαρκ. ιβ´ 17).
2. Η Εκκλησία είναι αρμοδία να καθορίζει τις προϋποθέσεις και τους όρους, με τους οποίους αποδέχεται αλλοδόξους και αλλοεθνείς στο δικό της εκκλησιαστικό πολίτευμα, δια του Βαπτίσματος, και να χορηγεί σε αυτούς την Χάρη του Θεού δια των Μυστηρίων και ιδιαιτέρως δια του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, ενέταξε στους κόλπους Της πολλούς αλλοδαπούς και αλλοεθνείς, κατόπιν αιτήσεώς τους και κατηχήσεως, τους οποίους έκτοτε θεωρεί ομότιμα και ισότιμα μέλη Της, δεδομένου ότι η Εκκλησία κινείται πέρα από γλώσσες και εθνότητες και είναι η ενότητα των πάντων.
Συγχρόνως οι κατά τόπους Μητροπολίτες και Ιερείς, μετά ζήλου και αγάπης αντιμετωπίζουν το θέμα των μεταναστών, και ανταποκρίνονται στις υλικές ανάγκες τους, ακόμη και των αλλοδόξων, διότι εφαρμόζουν τον λόγον του Κυρίου : «επείνασα γαρ και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και εποτίσατέ με, ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, γυμνός και περιεβάλετέ με, ησθένησα και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην και ήλθετε προς με» (Ματθ. κε´ 35).
3. Ο Νόμος περί Ιθαγένειας δεν ταυτίζεται απόλυτα με το μεταναστευτικό πρόβλημα. Γι' αυτό η Ελληνική Πολιτεία πρέπει να μελετήσει επισταμένως τις προϋποθέσεις, βάσει των οποίων θα χορηγείται η Ελληνική Ιθαγένεια. Συγχρόνως όμως πρέπει να αντιμετωπίσει με σοβαρότητα το μεταναστευτικό πρόβλημα, βάσει της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας, αλλά και της ευαισθησίας και της ιδιαιτερότητος ορισμένων περιοχών της Πατρίδος μας, και τις ενδεχόμενες κοινωνικές επιπτώσεις στο σύνολο του πληθυσμού.
4. Οι κατά τόπους Μητροπολίτες, καίτοι βεβαίως δεν αμφισβητούν την νομοθετική αρμοδιότητα του Ελληνικού Κοινοβουλίου σε τέτοια ζητήματα, ούτε και την ιδιοποιούνται, έχουν αίσθηση της αποστολής τους ως Ποιμενάρχες. Γι' αυτό αφενός μεν τηρούν τις εντολές του Χριστού για την αγάπη προς πάντας, αφετέρου δε γνωρίζουν και τις επί μέρους εθνικές και κοινωνικές ευαισθησίες, οπότε οι απόψεις τους πρέπει να συνυπολογίζονται για την αντιμετώπιση τέτοιων κρισίμων θεμάτων.
Επίσης η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενέκρινε την δωρεάν παραχώρηση προς τον Δήμο Κυθήρων, εκτάσεως γης 14 στρεμμάτων, ιδιοκτησίας του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λιβαδείων Κυθήρων, για την ανέγερση Σχολικού συγκροτήματος.
Τέλος η Δ.Ι.Σ. συζήτησε και έλαβε αποφάσεις σχετικά με τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα.
