Συνῆλθε σήμερα, 27η τοῦ μηνός Ἀπριλίου ἐ.ἔ., σέ ἔκτακτη Συνεδρία, ὑπό τήν Προεδρίαν τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Χριστοδούλου, ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ θέμα συζητήσεως τήν ἐπικείμενη προσκυνηματική ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα Ρώμης Ἰωάννου-Παύλου τοῦ Β' μετά ἀπό πρόσκληση τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας.
Κατά τήν Συνεδρία ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστόδουλος ἐνημέρωσε τά μέλη τῆς Δ.Ι.Σ. γιά τά τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Ρωμαίου Ποντίφικος καί γιά τίς συναντήσεις καί ἐνέργειες τῆς ὁρισθείσης ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου "Εἰδικῆς Ἐπιτροπῆς διά τήν ἐπίσκεψιν τοῦ Πάπα στήν Ἑλλάδα" μετά τῶν ἐκπροσώπων τοῦ Βατικανοῦ.
1. Σέ αὐτές τίς συναντήσεις ἡ Εἰδική Ἐπιτροπή, ἔχουσα λάβει σαφεῖς ὁδηγίες καί κατευθύνσεις ἀπό τόν Μακαριώτατο Προκαθήμενο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί Πρόεδρο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, μέ πνευματική ἀνδρεία καί σαφῆ ἐκκλησιολογικό προσανατολισμό, συνεζήτησε τίς προϋποθέσεις ὑπό τίς ὁποῖες θά ἦταν δυνατή ἡ ἐθιμικοῦ χαρακτῆρος παρουσία τῆς Ἐκκλησίας στίς ἐκδηλώσεις μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐν λόγῳ ἐπισκέψεως.
2. Ἡ παρουσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στίς ἐκδηλώσεις αὐτές ρυθμίσθηκε μέ κριτήριο καί βάση α) τίς Παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας μας καί τούς Ἱερούς Κανόνες, β) τήν εὐγένεια πού χαρακτηρίζει τόν Ἑλληνορθόδοξο καί φιλότιμο Λαό μας, χωρίς βέβαια νά περιφρονεῖται καί νά ὑποτιμᾶται ἡ ἱστορική μνήμη, καί γ) τήν βεβαιότητα ὅτι ἡ προσκυνηματική ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στήν Ἑλλάδα γιά κανένα λόγο δέν συνιστᾶ κίνδυνο γιά τήν ἐκκλησιαστική αὐτοσυνειδησία καί ὀρθόδοξη πίστη.
3. Ἡ Ἐκκλησία θά παραστῆ στίς προβλεπόμενες ἐκ τοῦ Πρωτοκόλλου ἐκδηλώσεις ( Ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή, Προσκύνημα στόν Ἄρειο Πάγο, ἀνταποδοτική ἐπίσκεψη στό κατάλυμμα τοῦ Πάπα) καί σέ καμμία ἀπό αὐτές δέν θά ὑπάρξει κατ' οὐδένα τρόπον συμπροσευχή. Κατά τήν ἐπίσκεψη τοῦ Ρωμαίου Ποντίφικος στήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Χριστόδουλος θά προσφωνήσει αὐτόν θέτοντας μέ παρρησία, ἐνάργεια, θεολογική καί ἱστορική τεκμηρίωση, ὅλα ἐκεῖνα τά θέματα δογματικοῦ, ἐκκλησιολογικοῦ καί ἱστορικοῦ περιεχομένου, πού προκαλοῦν θλίψη, πικρία καί ἔντονο προβληματισμό στόν Ὀρθόδοξο κόσμο, μέ ἰδιαίτερη ἀναφορά στό πρόβλημα τῆς Οὐνίας.
4. Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐνέκρινε ὁμοφώνως τίς ὡς ἄνω ἐνέργειες, καθώς καί τά κείμενα τῆς προσφωνήσεως καί τῆς κοινῆς Δηλώσεως.