Τελέσθηκε χθές Δευτέρα, 28 Ἰουνίου 2004, στόν πανηγυρίζοντα Ἱερό Ναό Ἁγίου Παύλου (Ὁδ. Ψαρῶν) Μέγας Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός, στόν ὁποῖο χοροστάτησε ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστόδουλος καί ἔλαβαν μέρος Συνοδικοί Ἀρχιερεῖς. Τόν Θεῖο Λόγο κήρυξε ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης κ. Κύριλλος Μισιακούλης, Πρῶτος Γραμματεύς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου,ὁ ὁποῖος στό λόγο του ἐμβάθυνε στήν οὐσία τῆς ὁμιλίας τοῦ Ἀποστόλου Παύλου σέ σχέση μέ τά στοιχεῖα ἐκεῖνα πού θά συνιστοῦσαν ξανά μιά ἀληθινά Παύλεια προσωπικότητα σέ ἕνα χῶρο οἰκουμενικό καί τόνισε:" Τό κήρυγμα περί Ἀναστάσεως ἀπό τόν Ἀπ. Παῦλο, παρά τίς ἐξωτερικές ἀντιδράσεις, εἶχε τούς πρώτους λαμπρούς καρπούς: τή δημιουργία τῆς Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἀθηνῶν μέ τά πρῶτα ἐπώνυμα μέλῃ της, τόν Διονύσιο, ἐπίλεκτο μέλος τοῦ Ἀρείου Πάγου, τήν Δάμαρι καί " ἑτέρους σύν αὐτοῖς». Ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανική Ἑλλάδα εἶναι καρπός τοῦ κηρύγματος τοῦ Παύλου περί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί τῶν ἀνθρώπων καί ἡ Ἐκκλησία μας, ὡς Ἐκκλησία τῆς Ἀναστάσεως, καλεῖται σήμερα, γιά μία ἀκόμη φορά, νά μεταφέρει στόν Εὐρωπαϊκό χῶρο τό ἦθος της, τήν παράδοσή της, τόν πολιτισμό της, τήν εἰλικρίνειά της, τήν πίστη της, τήν ἀγάπη της στόν ἄνθρωπο, ὅπως ἐκφράζονται σέ μία ἀσκητική θεώρηση τοῦ κόσμου καί σέ μία θεώρηση τῆς ἱστορίας, ὑπό τό φῶς καί τήν ἐλπίδα τῆς Ἀναστάσεως ὅλων. Καλεῖται, ἡ Ἐκκλησία μας, νά προσφέρει τήν δυνατότητα γιά τή δημιουργία ἑνός σωστοῦ κόσμου, γιά τήν θεμελίωση μιᾶς πραγματικά ἀνθρώπινης καί χριστιανικῆς ζωῆς, ὅπως τήν ὁραματίσθηκε, ὅπως τήν πίστεψε καί ὅπως τήν δίδαξε, κυρίως, ἀπό τόν ἱερό αὐτό βράχο, ὁ Μέγας Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος, ὁ πρῶτος μετά τόν Ἕνα".
Σήμερα Τρίτη 29 Ἰουνίου, ἑορτή τῆς ἱερᾶς μνήμης τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου καί ἡμέρα τῆς Θρονικῆς Ἑορτῆς τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τελέσθηκε στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τῶν Ἀθηνῶν Συνοδική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστοδούλου. Κατά τήν Θεία Λειτουργία μίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. Ἀνδρέ-ας. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης μιλώντας στό "Κοινωνικόν" κατά τή Συνοδική Θεία Λειτουργία ἐπί τῇ Ἱερᾶ Μνήμῃ τοῦ Ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Παύλου, τόνισε τίς θλίψεις πού δοκίμασε ὁ οὐρανοβάμων Ἀπόστολος καθ' ὅλη τήν διάρκεια τῶν περιοδειῶν του : τούς διωγμούς, τίς φυλακίσεις, τούς ραβδισμούς, τόν κατατρεγμό ἀπό τούς Ἰουδαίους καί ἀπό τούς εἰδωλολάτρες, τήν παγερή ἀδιαφορία τῶν Ἀθηναίων καί, τέλος, τόν ὑπέρ Χριστοῦ μαρτυρικό θάνατό του. Αὐτό πού βγαίνει ὡς δίδαγμα γιά μᾶς τούς Χριστιανούς τοῦ 2004 μ.Χ. εἶναι τό σύνθημα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: "τῇ θλίψει ὑπομένοντες". Ὑπομονή, δηλαδή, στίς θλίψεις καί στίς δοκιμασίες πού ξεκινοῦν ἀπό τήν χριστιανική μας ἰδιότητα. Ὄχι τόσο στίς ἀτομικές μας θλίψεις, ὅσο ἀπό τό ὅτι α) θέλουμε νά μείνουμε Χριστιανοί: εἰρωνεῖες, λοιδορίες, προπηλακισμούς, διότι ἐκκλησιαζόμαστε, ἐξομολογούμεθα, καί κοινωνοῦμε, ζοῦμε ζωή ἠθική, σύμφωνα μέ τίς εὐαγγελικές ἐπιταγές. β) Πολλές θλίψεις δοκίμασαν καί οἱ λαοί τῆς ἀνατολικῆς Εὐρώπης ἀπό τά ἄθεα μαρξιστικά καθεστῶτα, τά ὁποῖα φυλάκιζαν, ἐξόριζαν, δολοφο- νοῦσαν ἑκατομμύρια ἀνθρώπων, πού ἤθελαν νά εἶναι Χριστιανοί. Ἰδιαίτερα αὐτό συνέβη στήν Β. Ἤπειρο, ἀφοῦ ἀπό τό 1967 ἡ Ἀλβανία διακήρυξε ὅτι ἦταν τό πρῶτο ἄθεο κράτος στόν κόσμο.
Εἶναι, λοιπόν, μεγάλη ἡ ἀνάγκη τοῦ νά ὑπομένουμε, ἀφοῦ, ἄλλωστε, "τό παραυτίκα ἐλαφρόν τῆς θλίψεως ἡμῶν αἰώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται", κατά τόν Θεῖο Παῦλο. Εἴθε, μέ τίς εὐχές τοῦ Μακαριωτάτου, νά ἔχουμε ὅλοι αὐτήν τήν ὑπομονή, ὥστε νά κερδίσουμε καί τήν βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ὁ Μακαριώτατος στήν ὁμιλία του ἀναφέρθηκε στήν προσωπικότητα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, λέγοντας ὅτι ἀποτελεῖ μία ἀπό τίς πιό σπάνιες μορφές πού ἀνέδειξε ἡ ἱστορία τοῦ κόσμου. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶναι ὁ Πρῶτος μετά τόν Ἕνα, συμπλήρωσε. Ὁ Προκαθήμενος τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ἀναφερόμενος στήν προσφορά τοῦ Ἀποστόλου στήν Εὐρώπη, εἶπε ὅτι ἡ πολιτισμένη ἀνθρωπότητα ὀφείλει τόν πολιτισμό καί τόν ἐκχριστιανισμό της στόν Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν, ὁ ὁποῖος μέ ἀγάπη ἔστρεψε τό ἐνδιαφέρον καί τήν προσοχή τῆς Ἐκκλησίας πρός τήν Εὐρώπη. Εἶναι, τόνισε χαρακτηριστικά, ὁ Εὐαγγελιστής τῆς Εὐρώπης καί τῶν πολιτισμένων λαῶν. Γι' αὐτό οἱ εὐρωπαϊκοί λαοί ἀνήκουμε στό Χριστιανισμό. 'Ιδιαίτερα οἱ Ἕλληνες ἀπολαμβάνουμε ξεχωριστή τιμή, γιατί εἴμαστε ἡ πρώτη Ἐκκλησία πού ἵδρυσε στό χῶρο τῆς Ἑλλάδος καί ἰδιαίτερα ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἀθηνῶν, πού μαζί μέ ὅλη τήν Ἑλλάδα θεωρεῖ τόν Ἀπόστολο Παῦλο νυμφαγωγό της εἰς Χριστόν. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔγινε ἡ αἰτία γιά νά γνωρίσουν οἱ Ἕλληνες τόν Χριστό. Στή συνέχεια ὁ Μακαριώτατος ἀναφέρθηκε στό γεγονός ὅτι οἱ δημοσιογράφοι θεωροῦν τόν Ἀπόστολο Παῦλο ὡς ἕνα ἀπό τούς πιό ἐπετυχημένους δημοσιογράφους τοῦ κόσμου. Περιηγήθηκε ὅλη τήν Οἰκουμένη καί ἐπισκέφθηκε ὅλο τόν κόσμο γιά νά διδάξει τήν ἀλήθεια τῆς πίστης. Ἀλλά, συνέχισε, καί οἱ ἄνθρωποι τῶν Δημοσίων Σχέσεων θεωροῦν ὅτι εἶναι προστάτης τους. Ὅμως δέν ἦταν δημοσιοσχεσίτης ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Τό ἐπάγγελμα αὐτό ἔχει ὡς σκοπό νά φέρει τούς ἀνθρώπους τόν ἕνα κοντά στόν ἄλλο. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἦταν ὁ κατ' ἐξοχήν ἄνθρωπος τῆς ἐπικοινωνίας.
Τό ἀπόγευμα (19.30) στόν Ἱερό Βράχο τοῦ Ἀρείου Πάγου τελέσθηκε Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστοδούλου. Τόν πανηγυρικό τῆς ἡμέρας ἐκφώνησε ὁ Πανοσιο-λογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης κ. Ἱερεμίας Φούντας, Ἱεροκήρυξ τῆς Ἱε-ρᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καί Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὁ ὁποῖος στήν ὁμιλία του, ἀφοῦ ἀναφέρθηκε στήν παρουσία καί τή διδασκαλία τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στήν Ἀθήνα, παρατήρησε : "Παρῆλθαν οἱ καιροί, ἀλλά καί σήμερα, ὅπως στήν τότε ἐποχή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὑπάρχει δυνατή νοσταλγία Θεοῦ. Ἀπό τά χαλάσματα τοῦ σημερινοῦ κόσμου, καί ἀπό αὐτή ἀκόμη τήν κραυγαλέα του ἁμαρτία, ἀκούεται ἕνα δυνατό κήρυγμα: Πίσω γιά τόν Θεό ! Ἀλλά γίνεται καί σήμερα τό ἴδιο λάθος γιατί πολλοί ζητοῦν τόν Θεό ἐκεῖ ὅπου δέν ὑπάρχει ἤ βρίσκουν ὁμοιώματα θεοῦ, ἀλλά ὄχι τόν Ἴδιο, τόν Ζωντανό Θεό, πού ἐκήρυξε ὁ Παῦλος στήν Ἀκρόπολη. Αὐτόν τόν ζωντανό Θεό, τόν Θεό τῶν Προφητῶν καί τῶν Ἀποστόλων, τόν Θεό τῶν Πατέρων ἡμῶν, θά τόν βροῦμε καί θά τόν γευθοῦμε μόνο στήν Ἐκκλησία καί μάλιστα σ' αὐτό τό Μυστήριο πού, κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο, ἐκφράζει οὐσιαστικά τήν Ἐκκλησία, τήν Θεία Λειτουργία (βλ. Α Κορ. 11,18). Ἐκεῖ στήν Θεία Λειτουργία καί πρό παντός στόν γλυκό της Καρπό, τήν Θεία Κοινωνία, γευόμαστε αὐτά πού εἶπε ὁ Ἀπόστολος στήν ὁμιλία του ἐδῶ, στόν ἱερό βράχο. Στήν Θεία Λειτουργία, ναί !, καί ψηλαφοῦμε, ἀλλά καί βρίσκουμε τόν Θεό, "εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειεν αὐτόν καί εὕροιεν", ὅπως εἶπε ὁ Παῦλος."
