Ἡ Ἐκκλησία στά πλαίσια τοῦ ποιμαντικοῦ της ἔργου ὀφείλει νά ἐνημερώνει τόν λαό τοῦ Θεοῦ γιά τίς παγίδες πού τοῦ στήνουν διάφορες αἱρέσεις καί παραθρησκεῖες προβαίνοντας σέ προσηλυτιστικές κινήσεις καί παρενοχλώντας τούς πιστούς. Ὁρισμένες ἀπό αὐτές ἀσκοῦν στά θύματά τους ψυχολογική βία καί ἐπιφέρουν ἀλλοίωση στή προσωπικότητά τους καθιστώντας τα ἄβουλα ὄργανα στή ἐξυπηρέτηση τῶν οἰκονομικοπολιτικῶν ἐπιδιώξεών τους. Μιά ἀπό αὐτές εἶναι ἡ λεγόμενη «Ἐκκλησία τῆς Σαηεντολογίας», πού ἐδῶ στή χώρα μας δραστηριοποιεῖται μέ τό προσωπεῖο τοῦ Κέντρου Ἐφηρμοσμένης Φιλοσοφίας (ΚΕΦΕ). Ἡ περί Θεοῦ καί ἀνθρώπου «διδασκαλία» της εἶναι ἀσυμβίβαστη πρός τήν χριστιανική πίστη, ἀλλά καί «δημιουργεῖ τίς ἀπαραίτητες προϋποθέσεις γιά τή θεμελίωση ἑνός ὁλοκληρωτικοῦ καθεστῶτος» (π. Ἀντ. Ἀλεβιζοπούλου, Νεοφανεῖς Αἱρέσεις - Καταστροφικές Λατρεῖες στό Φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας, Ἀθήνα 1995, σελ.114).
